Yn Salm 56 mae Dafydd yn mynegi ei ymddiriedaeth yn Nuw, ac yn gwybod na chaiff byth ei wrthod, hyd yn oed pan fydd yn nwylo'r drygionus. Felly rhaid inni fynd ymlaen, gan wybod nad yw Duw yn cefnu arnom, ond yn aros wrth ein hochr.

Geiriau hyder Salm 56

Darllenwch yn ofalus eiriau Dafydd:

Trugarha wrthyf, O Dduw, canys y mae dynion yn fy sathru dan draed, ac mewn cynnen y maent yn fy ngorthrymu ar hyd y dydd.

Y mae fy ngelynion yn fy sathru dan draed ar hyd y dydd, oherwydd y mae llawer yn ymladd yn ddidrugaredd i'm herbyn.

Yn y dydd yr ofnaf, ymddiriedaf ynot.

Yn Nuw, yr hwn yr wyf yn ei ganmol, yn Nuw yr ymddiriedaf, nid ofnaf;

0> Bob dydd maen nhw'n troelli fy ngeiriau; y mae eu holl feddyliau i'm herbyn am ddrygioni.

Y maent yn ymgasglu, yn ymguddio, yn ysbïo fy nghamrau, fel pe yn disgwyl am fy marwolaeth.

A ddihangant trwy eu hanwiredd ? O Dduw, dwg i lawr y bobloedd yn dy ddicllonedd!

Rhoaist fy nghystuddiau i; rho fy nagrau yn dy odre; onid ydynt hwy yn dy lyfr?

Ar y dydd y galwaf arnat, fy ngelynion a enciliant; hyn a wn, fod Duw gyda mi.

Yn Nuw, yr hwn yr wyf yn ei ganmol, yn yr Arglwydd, yr hwn yr wyf yn ei ganmol,

yn Nuw yr ymddiriedaf; Beth all dyn ei wneud i mi?

Y mae'r addunedau a wneuthum i ti, O Dduw, arnaf fi; Offrymaf iti ddiolchgarwch;

canys gwaredaist fy enaido farwolaeth. Onid ydych chwi hefyd wedi gwaredu fy nhraed rhag tramgwydd, er mwyn imi rodio gerbron Duw yng ngoleuni bywyd?

Dehongliad Salm 56

Gwir isod ddehongliad o Salm 56:

Adnodau 1 i 5: Yn y dydd yr ofnaf fi, ymddiriedaf ynot

“Trugarha wrthyf, O Dduw. , oherwydd y mae dynion yn fy sathru dan draed, ac mewn cynnen y maent yn fy ngorthrymu ar hyd y dydd. Y mae fy ngelynion yn fy sathru dan draed trwy'r dydd, oherwydd llawer yw'r rhai sy'n ymladd yn ffyrnig i'm herbyn. Ar y dydd rwy'n ofni, byddaf yn ymddiried ynoch. Yn Nuw, yr hwn yr wyf yn ei ganmol, yn Nuw yr ymddiriedaf, nid ofnaf; Bob dydd maen nhw'n troelli fy ngeiriau; y mae eu holl feddyliau i'm herbyn am ddrygioni.”

Wrth gael ei ddal gan ei elynion, ni chollodd Dafydd galon yn ei waedd a'i foliant i Dduw, ond ymddiriedodd yn ei bresenoldeb a'i iachawdwriaeth, oherwydd y mae'n gwybod na fydd byth

Adnodau 6 i 13: Canys gwaredaist fy enaid rhag angau

“Y maent yn ymgasglu, yn ymguddio, yn ysbïo ar fy nghamrau, fel pe yn disgwyl fy marwolaeth. A ddiangant hwy trwy eu hanwiredd ? O Dduw, dymchwel y bobloedd yn dy ddig! Cyfrifaist fy nghystuddiau; rho fy nagrau yn dy odre; onid ydynt hwy yn dy lyfr?

Ar y dydd y galwaf arnat, fy ngelynion a enciliant; hyn a wn, fod Duw gyda mi. Yn Nuw, yr hwn yr wyf yn ei ganmol, yn yr Arglwydd, yr hwn agair clodforaf, yn Nuw yr ymddiriedaf, ac nid ofnaf; beth all dyn ei wneud i mi?

Uwchben fi y mae'r addunedau a wneuthum i ti, O Dduw; offrymaf ddiolchgarwch i chwi; canys gwaredaist fy enaid rhag angau. Oni waredasoch hefyd fy nhraed rhag baglu, er mwyn imi rodio gerbron Duw yng ngoleuni bywyd?”

Hyd yn oed gyda’n problemau, ni ddylem ddigalonni, oherwydd y mae Duw gyda ni ac yn gwaredu ein bywyd rhag marwolaeth. Ni ddylem ofni, ond ymddiried yn ein Harglwydd a'n Hiachawdwr.

Dysgu rhagor :

• Ystyr yr holl Salmau: casglasom y 150 salm i chi
• Gweddi San Siôr yn erbyn gelynion
• Salm hyder i adfer dewrder yn eich bywyd beunyddiol