La Psalmo 13 estas psalmo de lamentado atribuita al David. En ĉi tiuj sanktaj vortoj, la psalmisto faras emocian kaj eĉ malesperan pledon por dia helpo. Ĝi estas mallonga psalmo kaj eĉ konsiderata de iuj kiel abrupta, pro siaj fortaj vortoj. Legu ĉi tiun psalmon, ĝian interpreton kaj preĝon por preĝi kune kun ĝi.

La emocia lamento de Psalmo 13

Legu ĉi tiujn sanktajn vortojn kun granda fido kaj atento:

Ĝis kiam, ho Eternulo, Vi min forgesos? Por ĉiam? Ĝis kiam vi kaŝos Vian vizaĝon antaŭ mi?

Ĝis kiam mi plenigos mian animon per zorgo, havante malĝojon en mia koro ĉiutage? Ĝis kiam mia malamiko altiĝos super mi?

Konsideru kaj respondu al mi, ho Eternulo, mia Dio; lumu miajn okulojn, por ke mi ne dormu la dormon de morto;

por ke mia malamiko ne diru:Mi venkis lin; kaj miaj kontrauxuloj ne gxojas, kiam mi estas skuita.

Sed mi fidas vian favorkorecon; mia koro ĝojas pri Via savo.

Mi kantos al la Eternulo, ĉar Li bonege faris al mi.

Interpreto de Psalmo 13

Versoj 1 kaj 2 – Ĝis kiam, Sinjoro?

“Ĝis kiam, Sinjoro, vi forgesos min? Por ĉiam? Ĝis kiam vi kaŝos antaŭ mi vian vizaĝon? Ĝis kiam mi plenigos mian animon per zorgo, havante malĝojon en mia koro ĉiutage? Ĝis kiam mia malamikoaltigas sin super mi?”.

En ĉi tiuj unuaj du versoj de la Psalmo 13, David ŝajnas malespera por dia kompato. Dio permesas al li malŝarĝi sin antaŭ li, plori siajn malĝojojn kaj trankviligi lian koron. Legante la unuajn strofojn ni pensas: David pridubas Dion. Sed ne eraru, jen la lamento de senespera homo, kiu fidas nur dian kompaton.

Versoj 3 kaj 4 – Lumu miajn okulojn

Konsideru kaj respondu al mi, Sinjoro, mia Dio. ; lumigu miajn okulojn, por ke mi ne dormu la dormon de la morto; por ke mia malamiko ne diru:Mi venkis lin; kaj miaj kontraŭuloj ne ĝojas, kiam mi estas skuita.”

Kiel iu, kiu sentas la morton proksimiĝanta, David petas Dion, ke li lumigu liajn okulojn, por ke li ne mortu. David estas certa, ke se Dio ne venos, ne intervenos, li mortos kaj tial li estas lia lasta savo. Li timas, ke liaj malamikoj fieros pri siaj venkoj kontraŭ li, mokante lian sindonon kaj fidon al Dio.

Versoj 5 kaj 6 – Mi kredas je via bonkoreco

“Sed mi fidas vian bonkoreco; mia koro ĝojas pri Via savo. Mi kantos al la Eternulo, ĉar Li faris al mi grandan bonon.”

En la lastaj versoj de la Psalmo 13, ni rimarkas, ke David ne dubas pri Dio. Li fidas, moviĝas de malespero al fido, memoras sian sindevontigon al Dio kaj priskribas sian fidelan amon al li. Li diras, ke li kantos, sendubo kaj kun laŭdo, lia fido kaj ke Dio lin savos.

Preĝo por preĝi kune kun Psalmo 13

“Sinjoro, miaj suferoj neniam dubigu pri Via ĉeesto apud mi . Mi scias, ke vi ne estas indiferenta pri niaj problemoj. Vi estas Dio, kiu iras kaj faras historion kun ni. Ke mi neniam ĉesu kanti pro la tuta bono, kiun vi faras al mi kaj miaj fratoj. Amen!”.

Lernu pli:

• La signifo de ĉiuj psalmoj: ni kolektis por vi la 150 psalmojn
• riton. al la Ĉefanĝelo Gabrielo: por energioj kaj amo
• 10 superstiĉoj kiuj anoncas morton