اگر فکر می کنید که هندی ها زندگی آرامی دارند، در محاصره طبیعت، بدون استرس شهرها، از آیین های بومی شگفت زده خواهید شد. آنها معمولاً در یک لحظه گذرا انجام می شوند، مانند انتقال از نوجوانی به بزرگسالی، یا در آغاز، مانند زمانی که مردان شروع به شکار می کنند. فهرست زیر را با این آیین‌های بومی که سرد کننده هستند، ببینید.

سنت‌ها و آیین‌های بومی

Wysoccan

یکی از آیین‌های بومی تکان دهنده ترین گذر مردان به بزرگسالی است. این در قبیله آلگونکیان اتفاق می افتد، جایی که پسران از روستا منزوی شده و در قفس حبس می شوند. در این قفس، آنها مجبور به مصرف wysoccan هستند، ماده ای که گفته می شود 100 برابر قوی تر از LSD است. هدف این است که پسرها با مرد شدن تمام خاطرات دوران کودکی را فراموش کنند. با این حال، بسیاری از عواقب جدی مانند از دست دادن حافظه، اختلال در توانایی گفتار و فراموشی هویت خود رنج می برند. کسانی که خاطرات کودکی خود را فراموش نمی کنند، موظف به تکرار آیین

خوردن اندام تناسلی خود هستند

این یکی از آیین های بومی بومیان استرالیا است. آنها بدون بیهوشی پوست ختنه گاه را از آلت تناسلی پسران خارج می کنند و آنها را مجبور می کنند که بدون جویدن پوست آن را بخورند. پس از آن، جوانان باید روی سپری در کنار آتش زانو بزنند. پس از طی مراحل بهبودیپس از ختنه، پسران ضربه دیگری را تجربه می کنند. آنها آلت تناسلی خود را نزدیک بیضه می برند و باید اجازه دهند خون روی آتش باز جریان یابد. بالاخره باید بنشینند و مثل یک زن ادرار کنند. این فرآیند به عنوان یک مراسم پاکسازی شناخته می شود.

Menarche و شیطان

یکی از آیین های بومی قبیله Tukuna که در آمازون قرار دارد، دختران را در اولین قاعدگی آنها منزوی می کند. دختران 12 هفته را در پناهگاهی می گذرانند که قبلاً توسط خانواده برای این منظور ساخته شده بود. آنها معتقدند که در این مرحله از زندگی، دختران از نزدیک شدن شیطانی به نام نو در خطر هستند. یکی از راه های محافظت از خود در برابر این شیطان این است که دو روز تمام بدن خود را سیاه رنگ کنید. پس از آن، در روز سوم، دختر می تواند از پناهگاه خارج شود و روستا تا سحر به جشن و پایکوبی می پردازد. دختر نیزه ای از آتش می گیرد تا به سمت دیو پرتاب کند، پس از آن آزاد می شود.

همچنین بخوانید: 6 آیین شامانی برای تبدیل شفا و قدرت

شکار آغازی

در جنگل های بارانی آمازون برزیل، یکی از آیین های بومی که توسط قبیله ماتیس انجام می شود، آزمایش با پسران است تا مشخص شود آیا آنها می توانند در شکار با مردان شرکت کنند یا خیر. سمی مستقیماً به چشم پسران زده می شود، توجیه آن این است که می تواند بینایی را بهبود بخشد و حواس را تیز کند. کمی بعد شلاق می زنند و می زنند و سم الف را می زنندوزغ منطقه در زخم. هدف افزایش مقاومت و قدرت پسرانی است که حالت تهوع، استفراغ و اسهال را تجربه می کنند.

برای دفع ارواح دریایی

یک قبیله در نیجریه یکی از آیین های بومی خود را Iria می نامند. این برای دختران 14 تا 16 ساله ساخته می شود که در یک پناهگاه محبوس می شوند و در آنجا غذاهای پرکالری می خورند تا وزن اضافه کنند. علاوه بر این، آنها چندین آهنگ آیینی سنتی می خوانند. این قبیله که اوکیریکا نامیده می شود، معتقد است که دختران با ارواح دریایی پیوند عشقی دارند. آهنگ ها باید توسط آنها خوانده شود تا قبل از ازدواج از این موجودات جلوگیری کنند. برای پایان دادن به مراسم، دختران با یک زن مسن از قبیله به دریا می روند تا از ارواح دور شوند.

Somersaults

این مراسمی است برای نشان دادن مردانگی به خدایان و برای خانم ها. در سن ۷ یا ۸ سالگی، پسران قبیله وانواتو که مچ پاهایشان را با درختان انگور بسته اند از برجی به ارتفاع تقریبی ۳۰ متر می پرند. سرعت این پرش ها به 72 کیلومتر در ساعت می رسد. پسرانی که بیشترین اعتبار را دریافت می کنند کسانی هستند که پرش را با سرهای بسیار نزدیک به زمین تمام می کنند. بسیاری از حوادث به این دلیل رخ می دهد که تاک خاصیت ارتجاعی ندارد و اغلب اندازه طناب به خوبی محاسبه نمی شود.

همچنین بخوانید: آیین های پاکسازی محیط: صلح، هماهنگی و حفاظت

– آیین درد

در الفقبیله آمازون، Satere-Mawe، یکی از آیین های بومی که برای اثبات مردانگی پسران انجام می شود، دردسرهای زیادی ایجاد می کند. آنها مجبور می شوند دستکشی پر از مورچه گلوله به دست کنند. درد آنقدر شدید است که به عنوان معیار، نیش 20 برابر قویتر از زنبور است. پسرها برای تکمیل مراسم به ده دقیقه نیاز دارند تا با دستکش برقصند. آنها نمی توانند گریه کنند یا نشان دهند که درد دارند. در نتیجه، بسیاری از افراد دچار تشنج و درد می‌شوند که برای روزها ادامه می‌یابد.

– آیین مرگ

آیین مرگ می‌تواند تا سه ماه طول بکشد. سرخپوستان بورورو این برای تجزیه کامل گوشت متوفی ضروری است. در محلی از حیاط روستا، چاله کم عمقی حفر شده که جسد جسد در آن جا گذاشته می شود. هندی ها برای تسریع در تجزیه بدن روزانه به بدن آب می دهند. این آیین همچنین شامل مهمانی های بسیاری با رقص، غذا و تئاتر می شود. پس از گذشت سه ماه، جسد را نبش قبر می کنند و به رودخانه می برند. در آنجا تمام استخوان ها را می شویند و تمیز می کنند و برای رنگ آمیزی به روستا می برند. در جایی روی رودخانه به نام «محل الارواح»، استخوان‌ها را درون یک سبد فرو می‌برند و چوبی را که انتهای آن از آب بیرون می‌آید، می‌بندند.

بیشتر بدانید :

• آیین هایی برای آوردن هماهنگی و شادی بیشتر به خانه شما
• تشریفات: روغن محافظتی
• نکات شعبده بازان برای اجراهمدردی و تشریفات