فهرست مطالب
مزمور 86 در مورد درخواستهایی که به خدا فریاد زده شده صحبت خواهد کرد. به طور خلاصه، تمام درخواست‌های کسانی که مومن و عادل هستند، شنیده می‌شود. آسایش بخشی از رحمت های الهی نسبت به بشریت است، فقط ایمان داشته باشید.
کلمات مزمور 86
دقت بخوانید:
خداوندا گوش خود را متمایل کن و مرا اجابت کن. , زیرا من فقیر و نیازمندم.
حافظ جانم باش که من به تو وفادارم. تو خدای منی؛ بنده خود را که بر تو توکل می کند نجات ده
خداوندا، تو مهربان و آمرزنده ای، و سرشار از فیض برای همه کسانی که تو را می خوانند.
دعای مرا بشنو، خداوندا. به دعای من توجه کن!
در روز مصیبت من به سوی تو فریاد خواهم زد، زیرا تو مرا اجابت خواهی کرد.
هیچ یک از خدایان با تو قابل مقایسه نیستند، خداوند، هیچ یک از آنها می تواند آنچه را که انجام می دهی انجام دهد.
همه امت هایی که تو تشکیل داده ای، خواهند آمد و تو را پرستش خواهند کرد و نام تو را تجلیل خواهند کرد.
زیرا تو بزرگی و کارهای شگفت انگیزی انجام می دهی. خداوند تنها تو هستی!
خداوندا راه خود را به من بیاموز تا در حقیقت تو قدم بردارم. قلبی وفادار به من عطا کن تا از نام تو بترسم.
با تمام قلبم تو را ستایش خواهم کرد ای خداوند خدای من. نام تو را برای همیشه جلال خواهم داد.
زیرا عشق تو نسبت به من بسیار است. تو مرا از اعماق شئول نجات دادی.
همچنین ببینید: دعای قدرتمند برای برآوردن یک خواسته خاصTheخدایا، مستکبران به من حمله می کنند. یکسری مردان بی رحم، افرادی که به شما اهمیتی نمی دهند، سعی می کنند جان من را بگیرند.
اما تو، پروردگار، خدای مهربان و مهربانی، بسیار صبور، سرشار از عشق و وفاداری.
به من برگرد! به من رحم کن! قوت خود را به بنده خود عطا کن و پسر کنیزت را نجات ده.
نشانه ای از نیکویی خود به من عطا کن تا دشمنانم آن را ببینند و متواضع گردند، زیرا تو مرا یاری و تسلی دادی.
همچنین به مزمور 34 مراجعه کنید — ستایش داوود از رحمت خداتفسیر مزمور 86
تیم ما تفسیر مفصلی از مزمور 86 تهیه کرده است، لطفاً با دقت بخوانید:
همچنین ببینید: 5 دعا برای آرام کردن افراد عصبی ملاقات کنیدآیات 1 تا 7 - خداوند دعای من را بشنو>
«ای خداوند گوش خود را متمایل کن و مرا اجابت کن، زیرا من فقیر و نیازمندم. مراقب جانم باش که من به تو وفادارم. تو خدای منی؛ بنده خود را که به تو اعتماد دارد نجات بده! رحمت پروردگار، زیرا من بی وقفه به سوی تو فریاد می زنم. دل بنده خود را شاد کن، زیرا خداوندا جان خود را به سوی تو می آورم. تو مهربان و بخشنده هستی، خداوندا، سرشار از فیض برای همه کسانی که تو را میخوانند. دعای مرا بشنو، پروردگارا. به دعای من توجه کن! در روز مصیبت خود به سوی تو فریاد خواهم زد، زیرا تو مرا اجابت خواهی کرد.
داوود با فروتنی عظمت خداوند را به دست می آورد و از ایمان او و از نیکویی که هر فرد صالحی انجام می دهد صحبت می کند. در برابر قانون الهی مزمور سرا در اینجا شادی یکی بودن را ستایش می کندبنده خدا.
وقتی آیه به ما می گوید «دعای من را بشنو» توسل داریم که خداوند او را بشنود. سخاوتمندانه، خداوند به بندگانش اجازه می دهد که با او به این شکل صحبت کنند.
آیات 8 و 9 - هیچ یک از خدایان با تو قابل مقایسه نیستند، خداوند>
«هیچ یک از خدایان قابل مقایسه نیستند. به تو، خداوند، هیچ یک از آنها نمی تواند آنچه شما انجام می دهید. همه ملت هایی که تو تشکیل داده ای، خواهند آمد و تو را پرستش خواهند کرد و نام تو را تجلیل خواهند کرد.»
در ملل باستان، بسیاری از مردم اعتقادات خود را به خدایان مختلف حفظ کردند. با این حال، هنگامی که همین افراد به وجود چنین خدایی اعتقاد نداشتند، به خدا روی آوردند و اعتراف کردند که فقط او پروردگار است. داوود حتی پیش‌بینی می‌کند که در آینده، ملت‌های دیگر خدای حقیقی را پرستش خواهند کرد.
آیات 10 تا 15 - راه خود را به من بیاموز، خداوندا
زیرا تو بزرگی و کارهای بزرگ و شگفت‌انگیز انجام می‌دهی. ; فقط تو خدایی! خداوندا راه خود را به من بیاموز تا در حقیقت تو قدم بردارم. قلبی کاملاً وفادار به من عطا کن تا از نام تو بترسم. خداوندا، خدای من، با تمام قلبم تو را ستایش خواهم کرد. نام تو را تا ابد جلال خواهم داد. زیرا عشق تو به من بزرگ است. مرا از اعماق شئول نجات دادی.
خدایا مستکبران به من حمله می کنند. یکسری مردان بی رحم، افرادی که به شما اهمیتی نمی دهند، سعی می کنند جان من را بگیرند. اما تو ای پروردگار، خدای مهربان و مهربان، بسیار صبور، سرشار از عشق و محبتوفاداری.»
سپس داوود از خداوند می‌خواهد که او را ستایش کند و درمی‌یابد که خدای مهربان او را از مرگ حتمی نجات می‌دهد. خداوند دوست فروتنان است و به باطل و مغرور روی می آورد. به رحمت او رهایی عطا کن.
آیات 16 و 17 – به سوی من بازگرد!
«به سوی من بازگرد! به من رحم کن! قوت خود را به بنده خود بده و پسر کنیزت را نجات ده. نشانی از مهربانی خود به من عطا کن تا دشمنانم ببینند و خوار گردند، زیرا خداوندا تو مرا یاری و تسلی دادی.»
زبور با کنایه از مادر داوود به پایان می رسد. یک بنده خداوند و از آنجایی که خدا عابد و منصف بود، باید مزمورنویس را از وضعیت متناقضی که در آن قرار داشت نجات می داد.
بیشتر بدانید :
- معنای همه the Psalms: ما 150 مزمور را برای شما جمع آوری کرده ایم
- چگونه دعای سوره رحمت را بخوانید
- نماز قدرتمند شب - شکرگزاری و فداکاری