Ο ηλίανθος είναι ένα πολύ όμορφο και γεμάτο νόημα φυτό, που θαυμάζεται από όλους. Διαφορετικοί πολιτισμοί διηγούνται ιστορίες για την εμφάνιση αυτού του λουλουδιού, που πάντα σχετίζονται με το αστέρι Ήλιο. Σε αυτό το άρθρο, θα διηγηθούμε τρεις εκδοχές του θρύλου του ηλίανθου. Είναι όμορφες και θλιβερές ιστορίες για την εμφάνιση του λουλουδιού. Διαβάστε παρακάτω.

Θρύλος του ηλίανθου - Ελληνική Μυθολογία

Πίσω από τη σημασία του λουλουδιού του ηλίανθου, υπάρχουν διάφοροι θρύλοι.

Πρώτα, ας πούμε έναν μύθο από την ελληνική μυθολογία, για την αγάπη και τον πόνο.

Η Κληθία ήταν μια νεαρή νύμφη που ερωτεύτηκε τον θεό Ήλιο και κάθε μέρα τον παρακολουθούσε καθώς οδηγούσε το πύρινο άρμα του. Ο Ήλιος -ο θεός Ήλιος- συνέχισε να αποπλανεί τη νεαρή νύμφη και τελικά την εγκατέλειψε, επιλέγοντας να μείνει με την αδελφή της. Η Κληθία πικράθηκε πολύ και έκλαιγε για εννέα ολόκληρες ημέρες σε ένα χωράφι, καθώς παρακολουθούσε τον θεό Ήλιο να περνάει με το άρμα του.

Ο μύθος λέει ότι το σώμα της νύμφης σταδιακά σκληρύνθηκε και μετατράπηκε σε μια λεπτή αλλά γερή ράβδο με τα πόδια της σταθερά στο έδαφος, ενώ τα μαλλιά της κιτρίνισαν. Η νύμφη έγινε ηλιοτρόπιο, το οποίο συνεχίζει να ακολουθεί την αγάπη του.

Αυτοχθόνιος θρύλος του ηλίανθου

Πριν από πολύ καιρό, υπήρχε μια φυλή Ινδιάνων γνωστή ως Ianomâmi, στα βόρεια του Αμαζονίου. Ο θρησκευτικός αρχηγός των Ινδιάνων, που ήταν επίσης μάγος, μαζευόταν πάντα με τους κουρουμίνους γύρω από τη φωτιά για να διηγηθεί τους παλιούς θρύλους της φυλής. Μια από αυτές τις ιστορίες ήταν ο θρύλος του ηλιοτρόπιου. Ο σαμάνος παρατήρησε ότι τα παιδιά αγαπούσαν αυτές τις ιστορίες και όταν τις έλεγαν, παρατηρούσε τη λάμψη στα μάτια τους,δείχνοντας ενδιαφέρον και συμμετοχή στις εμπειρίες.

Ο θρύλος λέει ότι κάποτε σε αυτή την ινδιάνικη φυλή γεννήθηκε ένα μικρό ινδιάνικο κορίτσι με ανοιχτόχρωμα, σχεδόν χρυσά μαλλιά. Η φυλή ταράχτηκε από την είδηση, καθώς δεν είχαν ξαναδεί κάτι τέτοιο. Έτσι το κορίτσι ονομάστηκε Ianaã, που σήμαινε θεά του Ήλιου.

Όλοι λάτρευαν την Ianaã, οι ισχυρότεροι και ομορφότεροι πολεμιστές της φυλής και της γειτονιάς δεν μπορούσαν να αντισταθούν στη γοητεία της. Ωστόσο, αρνήθηκαν το φλερτ της, λέγοντας ότι ήταν ακόμη πολύ νωρίς για να δεσμευτούν.

Μια μέρα, το μικρό ινδιάνικο κορίτσι έπαιζε χαρούμενο και κολυμπούσε στο ποτάμι, όταν ένιωσε τις ακτίνες του ήλιου να στέλνονται προς το μέρος της σαν δύο μεγάλα χέρια και να χαϊδεύουν το χρυσό δέρμα της. Εκείνη ήταν η στιγμή που ο Ήλιος πρόσεξε αυτό το όμορφο κοριτσάκι και το ερωτεύτηκε άνευ όρων.

Η Ianaã αγαπούσε επίσης τον ήλιο και κάθε πρωί τον περίμενε να ανατείλει με μεγάλη χαρά. Εμφανιζόταν σιγά σιγά και το πρώτο χαμόγελο, καθώς και οι ζεστές χρυσές ακτίνες, κατευθύνονταν προς το μέρος της. Ήταν σαν να έλεγε: Καλημέρα, όμορφο λουλούδι μου!

Δεν ήταν μόνο ο ήλιος που αγαπούσε τη μικρή Ινδιάνα, ήταν φίλη της φύσης. Όπου κι αν πήγαινε, τα πουλιά πετούσαν και προσγειώνονταν στους ώμους της. Τα αποκαλούσε μικρούς της φίλους και τα φιλούσε.

Κατά τραγικό τρόπο, μια μέρα η μικρή Ινδιάνα έγινε θλιμμένη και άρρωστη, βγαίνοντας με δυσκολία από την καλύβα της. Ο Ήλιος, ερωτευμένος και της έλειπε, έκανε τα πάντα για να της φτιάξει το κέφι, αλλά μάταια. Δυστυχώς, δεν μπόρεσε να αντισταθεί και πέθανε.

Το δάσος ήταν εντελώς σιωπηλό, ο ήλιος δεν εμφανιζόταν και όλο το χωριό ήταν λυπημένο. Οι άνθρωποι της φυλής μάτωσαν στα δάκρυα και έθαψαν την Ianaã κοντά στο ποτάμι που τόσο αγαπούσε. Ο ήλιος έχυσε πολλά δάκρυα, ώσπου, μια μέρα, αποφάσισε να εμφανιστεί στη γη όπου ήταν θαμμένη η αγαπημένη Ινδιάνα.

Μετά από πολλούς μήνες, γεννήθηκε ένα πράσινο φυτό, μεγάλωσε και άνθισε σε ένα όμορφο στρογγυλό λουλούδι με κίτρινα πέταλα και σκουρόχρωμους σπόρους στο κέντρο. Το λουλούδι κοιτούσε τον ήλιο από την αυγή μέχρι το σούρουπο. Κατά τη διάρκεια της νύχτας, κρεμόταν προς τα κάτω σαν να είχε κοιμηθεί. Στην αρχή της νέας ημέρας, ξυπνούσε έτοιμο να λατρέψει τον ήλιο και να φιλήσει και να χαϊδευτεί από τονΟι σπόροι έγιναν τροφή για τους αγαπημένους τους μικρούς φίλους. Αυτό το όμορφο λουλούδι πήρε το όνομα ηλίανθος από τη φυλή.

Κάντε κλικ εδώ: Ξέρετε τι σημαίνει να ονειρεύεστε ένα ηλιοτρόπιο; Μάθετε το!

Θρύλος του ηλιοτρόπιου - το αστέρι και ο ήλιος

Αυτός ο θρύλος για τα ηλιοτρόπια λέει ότι υπήρχε ένα μικρό αστέρι στον ουρανό που ήταν τόσο ερωτευμένο με τον ήλιο που εμφανιζόταν πρώτο στο τέλος του απογεύματος, πριν ο ήλιος φύγει. Κάθε φορά που ο ήλιος έδυε, το μικρό αστέρι έκλαιγε δάκρυα βροχής.

Το φεγγάρι συμβούλευσε το μικρό αστέρι, λέγοντας ότι δεν θα μπορούσε να είναι έτσι. Το αστέρι γεννήθηκε για να λάμπει στο σκοτάδι και αυτή η αγάπη δεν είχε κανένα νόημα. Αλλά το μικρό αστέρι δεν μπορούσε να κάνει αλλιώς, αγαπούσε τις ακτίνες του ήλιου σαν να ήταν το μοναδικό φως στη ζωή του. Ξέχασε ακόμα και το δικό του φως.

Μια μέρα, το μικρό αστέρι πήγε στον Βασιλιά των Ανέμων για να ζητήσει τη βοήθειά του, γιατί ήθελε να ατενίζει τον Ήλιο και να νιώθει τη ζεστασιά του όσο το δυνατόν περισσότερο. Ο Βασιλιάς των Ανέμων είπε ότι η επιθυμία της ήταν αδύνατη, εκτός αν εγκατέλειπε τον ουρανό και πήγαινε να ζήσει στη Γη, παύοντας έτσι να είναι αστέρι.

Το μικρό αστέρι δεν είχε καμία αμφιβολία, έγινε διάττοντας αστέρας και έπεσε στη Γη ως σπόρος. Ο βασιλιάς των ανέμων φύτεψε αυτόν τον σπόρο με μεγάλη φροντίδα και στοργή, τον πότισε με τις πιο όμορφες βροχές και ο σπόρος έγινε φυτό. Τα πέταλά του άρχισαν να ανθίζουν και να ανοίγουν και στη συνέχεια το λουλούδι άρχισε να γυρίζει αργά, ακολουθώντας την περιστροφή του ήλιου στον ουρανό. Έτσι εμφανίστηκε ο ηλίανθος, ο οποίος ακόμα και σήμερα εκρήγνυται με την αγάπη του σεόμορφα κίτρινα πέταλα.

Μάθετε περισσότερα :

• Muiquiratã: οι θρύλοι για τον μυστηριώδη βάτραχο της τύχης και του θάρρους
• Ο θρύλος των κούκλων chitapesares
• Ανακαλύψτε τους 4 πιο τρομακτικούς αστικούς θρύλους τρόμου