De zonnebloem is een zeer mooie en betekenisvolle plant, door iedereen bewonderd. Verschillende culturen vertellen verhalen over het ontstaan van deze bloem, altijd gerelateerd aan de ster Zon. In dit artikel vertellen we drie versies van de zonnebloemlegende. Het zijn mooie en droevige verhalen over het ontstaan van de bloem. Lees verder.

Zonnebloem legende - Griekse Mythologie

Achter de betekenis van de zonnebloembloem zitten verschillende legendes.

Laten we eerst een legende uit de Griekse Mythologie vertellen, over liefde en pijn.

Clithia was een jonge nimf die verliefd werd op de Zonnegod en elke dag naar hem keek als hij in zijn strijdwagen van vuur reed. Helios -de Zonnegod- bleef de jonge nimf verleiden en verliet haar uiteindelijk en koos ervoor bij haar zuster te blijven. Clithia werd erg verbitterd en huilde negen hele dagen in een veld, terwijl ze de Zonnegod in zijn strijdwagen voorbij zag rijden.

De legende vertelt dat het lichaam van de nimf geleidelijk verhardde en veranderde in een dunne maar stevige stengel, met haar voeten stevig op de grond, terwijl haar haar geel werd. De nimf werd een zonnebloem, die haar liefde blijft volgen.

Inheemse zonnebloem legende

Lang geleden was er een indianenstam bekend als de Ianomâmi, in het noorden van het Amazonegebied. Het religieuze opperhoofd van de indianen, die tevens tovenaar was, verzamelde zich altijd met de curumins rond het vuur om de oude legendes van de stam te vertellen. Een van deze verhalen was de legende van de zonnebloem. De sjamaan merkte dat de kinderen van deze verhalen hielden en als ze verteld werden, merkte hij de helderheid in hun ogen,belangstelling tonen voor en deelnemen aan de ervaringen.

Volgens de legende werd ooit in deze indianenstam een klein indiaans meisje geboren met licht, bijna goudkleurig haar. De stam was ontsteld over het nieuws, want zoiets hadden ze nog nooit gezien. Dus werd het meisje Ianaã genoemd, wat de godin van de zon betekende.

Iedereen adoreerde Ianaã, de sterkste en mooiste krijgers van de stam en van de buurt konden haar charmes niet weerstaan. Zij weigerden echter haar verkering, zeggende dat het nog te vroeg was om een verbintenis aan te gaan.

Op een dag was het kleine Indiaanse meisje vrolijk aan het spelen en zwemmen in de rivier, toen ze voelde hoe de zonnestralen als twee grote armen haar gouden huid streelden. Dat was het moment waarop de zon kennis nam van dat mooie kleine meisje en onvoorwaardelijk verliefd op haar werd.

Ianaã hield ook van de zon en elke ochtend wachtte zij met grote vreugde op het opkomen ervan. Beetje bij beetje verscheen de zon en de eerste glimlach, evenals de warme gouden stralen, waren op haar gericht. Het was alsof zij zei: Goedemorgen, mijn mooie bloem!

Het was niet alleen de zon die van de kleine indiaan hield, ze was een vriend van de natuur. Waar ze ook kwam, vlogen en landden vogels op haar schouders. Ze noemde ze haar vriendjes en kuste ze.

Tragisch genoeg werd het kleine Indiaanse meisje op een dag verdrietig en ziek en verliet ze de hut nauwelijks. De Zon, verliefd en haar miskend, deed alles om haar op te vrolijken, maar het mocht niet baten. Helaas kon ze het niet laten en stierf.

Het bos was helemaal stil, de zon verscheen niet en het hele dorp was bedroefd. De mensen van de stam barstten in tranen uit en zij begroeven Ianaã bij de rivier waar zij zo van hield. De zon vergoot vele tranen totdat zij op een dag besloot te verschijnen op het land waar de geliefde indiaan was begraven.

Na vele maanden werd een groene plant geboren, die groeide en bloeide tot een prachtige ronde bloem met gele bloemblaadjes en donkere zaden in het midden. De bloem zou van zonsopgang tot zonsondergang naar de zon kijken. s Nachts zou ze naar beneden hangen alsof ze in slaap was gevallen. Aan het begin van de nieuwe dag zou ze ontwaken, klaar om de zon te aanbidden en gekust en gestreeld te worden doorDe zaden werden voedsel voor hun geliefde vriendjes. Deze prachtige bloem kreeg van de stam de naam zonnebloem.

Klik hier: Weet jij wat het betekent om van een zonnebloem te dromen? Zoek het uit!

Zonnebloem legende - de ster en de zon

Deze zonnebloemlegende vertelt hoe er een kleine ster aan de hemel was die zo verliefd was op de zon dat hij als eerste verscheen aan het eind van de middag, voordat de zon onderging. Elke keer als de zon onderging, huilde de kleine ster tranen van de regen.

De maan adviseerde de kleine ster en zei dat het zo niet kon zijn. De ster was geboren om in het donker te schijnen en deze liefde had geen betekenis. Maar de kleine ster kon het niet helpen, het hield van de stralen van de zon alsof die het enige licht in zijn leven waren. Het vergat zelfs zijn eigen licht.

Op een dag ging de kleine ster naar de Koning der Winden om zijn hulp te vragen, omdat zij naar de Zon wilde kijken en zoveel mogelijk de warmte ervan wilde voelen. De Koning der Winden zei dat haar wens onmogelijk was, tenzij zij de hemel opgaf en op Aarde ging wonen, en dus ophield een ster te zijn.

De kleine ster twijfelde niet, werd een vallende ster en viel als een zaadje op aarde. De Koning van de Winden plantte dit zaadje met grote zorg en genegenheid, gaf het water met de mooiste regens en het zaadje werd een plant. De bloemblaadjes begonnen te bloeien en open te gaan en toen begon de bloem langzaam te draaien, de draaiing van de zon aan de hemel volgend. Zo verscheen de zonnebloem, die ook nu nog haar liefde uitstraalt inmooie gele bloemblaadjes.

Meer weten:

• Muiquiratã: de legenden over de mysterieuze kikker van geluk en moed
• De legende van de chitapesares poppen
• Ontdek de 4 engste horror urban legends