Słonecznik jest bardzo piękną i znaczącą rośliną, podziwianą przez wszystkich.Różne kultury opowiadają historie o powstaniu tego kwiatu, zawsze związane z gwiazdą słońca.W tym artykule opowiemy trzy wersje legendy o słoneczniku.Są to piękne i smutne historie o powstaniu kwiatu.Czytaj dalej.

Legenda o słoneczniku - mitologia grecka

Za znaczeniem kwiatu słonecznika kryje się kilka legend.

Najpierw opowiedzmy legendę z Mitologii Greckiej, o miłości i bólu.

Klitia była młodą nimfą, która zakochała się w Bogu Słońca i każdego dnia obserwowała go, gdy jechał swoim ognistym rydwanem. Helios - Bóg Słońca - wciąż uwodził młodą nimfę i w końcu porzucił ją, decydując się zostać ze swoją siostrą. Klitia stała się bardzo zgorzkniała i płakała przez dziewięć całych dni na polu, patrząc jak Bóg Słońca przejeżdża w swoim rydwanie.

Legenda mówi, że ciało nimfy stopniowo stwardniało i zamieniło się w cienką, ale mocną łodygę, z nogami mocno przylegającymi do ziemi, a jej włosy stały się żółte. Nimfa stała się słonecznikiem, który nadal podąża za swoją miłością.

Rodzima legenda o słoneczniku

Dawno temu na północy Amazonii żyło plemię Indian znane jako Ianomâmi.Religijny wódz Indian, który był również czarownikiem, zawsze zbierał się z kuruminkami wokół ogniska, aby opowiadać stare legendy plemienia.Jedną z tych historii była legenda o słoneczniku.Szaman zauważył, że dzieci uwielbiały te historie, a kiedy je opowiadały, dostrzegał blask w ich oczach,wykazywanie zainteresowania i udziału w doświadczeniach.

Legenda mówi, że kiedyś w tym indiańskim plemieniu urodziła się mała indiańska dziewczynka o jasnych, prawie złotych włosach. Plemię było wzburzone tą wiadomością, gdyż nigdy czegoś takiego nie widziało. Dziewczynkę nazwano więc Ianaã, co oznaczało boginię słońca.

Wszyscy uwielbiali Ianaã, najsilniejsi i najpiękniejsi wojownicy z plemienia i okolicy nie mogli oprzeć się jej wdziękom. Odrzucali jednak jej zaloty, twierdząc, że jest jeszcze za wcześnie na zobowiązania.

Pewnego dnia mała indiańska dziewczynka radośnie bawiła się i pływała w rzece, kiedy poczuła promienie słońca wysłane w jej stronę jak dwa duże ramiona pieszczące jej złotą skórę. To był moment, w którym Słońce zwróciło uwagę na tę piękną małą dziewczynkę i bezwarunkowo się w niej zakochało.

Ianaã kochała również słońce i każdego ranka z wielką radością czekała na jego wschód. Pojawiało się ono stopniowo, a pierwszy uśmiech, jak i ciepłe złote promienie, kierowane były w jej stronę. To było tak, jakby mówiło: Dzień dobry, mój piękny kwiatku!

Nie tylko słońce kochało małą Indiankę, była ona przyjaciółką przyrody. Gdziekolwiek się udała, ptaki latały i lądowały na jej ramionach. Nazywała je swoimi małymi przyjaciółmi i całowała.

Tragicznie, pewnego dnia mała indiańska dziewczynka stała się smutna i chora, z trudem opuszczała chatkę.Zakochane i stęsknione za nią Słońce robiło wszystko, by ją pocieszyć, ale bezskutecznie.Niestety, nie wytrzymała i zmarła.

Las był zupełnie cichy, słońce nie pojawiało się, a cała wioska była smutna.Ludzie z plemienia zalali się łzami i pochowali Ianaã w pobliżu rzeki, którą tak bardzo kochała.Słońce wylało wiele łez, aż pewnego dnia postanowiło pojawić się na ziemi, gdzie pochowano ukochaną Indiankę.

Po wielu miesiącach narodziła się zielona roślina, która wyrosła i rozkwitła w piękny okrągły kwiat o żółtych płatkach i ciemnych nasionach w środku. Kwiat od świtu do zmierzchu był zwrócony w stronę słońca. W nocy zwisał w dół, jakby zasnął. Na początku nowego dnia budził się gotowy do adoracji słońca i był całowany i pieszczony przezNasiona stały się pokarmem dla ich ukochanych małych przyjaciół. Ten piękny kwiat otrzymał od plemienia nazwę słonecznik.

Kliknij tutaj: Czy wiesz co to znaczy śnić o słoneczniku, dowiedz się!

Legenda o słoneczniku - gwiazda i słońce

Ta legenda o słoneczniku opowiada, jak na niebie była mała gwiazda tak zakochana w słońcu, że jako pierwsza pojawiała się pod koniec popołudnia, zanim słońce odeszło. Za każdym razem, gdy słońce zachodziło, mała gwiazda płakała łzami deszczu.

Księżyc poradził małej gwieździe, mówiąc, że nie może być taka.Gwiazda urodziła się, by świecić w ciemności i ta miłość nie miała sensu.Ale mała gwiazda nie mogła nic na to poradzić, pokochała promienie słońca, jakby były jedynym światłem w jej życiu.Zapomniała nawet o własnym świetle.

Pewnego dnia mała gwiazdka udała się do Króla Wiatrów, aby prosić go o pomoc, ponieważ chciała wpatrywać się w Słońce i czuć jego ciepło jak najczęściej. Król Wiatrów powiedział, że jej życzenie jest niemożliwe, chyba że porzuci niebo i zamieszka na Ziemi, tym samym przestając być gwiazdką.

Mała gwiazda nie miała wątpliwości, stała się gwiazdą spadającą i spadła na Ziemię jako ziarno.Król Wiatrów zasadził to ziarno z wielką troską i czułością, podlewał je najpiękniejszymi deszczami i ziarno stało się rośliną.Jego płatki zaczęły rozkwitać i otwierać się, a potem kwiat zaczął się powoli obracać, zgodnie z obrotem słońca na niebie.Tak powstał słonecznik, który do dziś eksploduje swoją miłością wpiękne żółte płatki.

Dowiedz się więcej :

• Muiquiratã: legendy o tajemniczej żabie szczęścia i odwagi
• Legenda o lalkach chitapesares
• Poznaj 4 najstraszniejsze horrorowe legendy miejskie