तुम्हाला उधळ्या मुलाची उपमा माहीत आहे का? ती बायबलमध्ये ल्यूक 15,11-32 मध्ये उपस्थित आहे आणि पश्चात्ताप आणि दयेची खरी उत्कृष्ट नमुना आहे. खाली बोधकथेचा सारांश आणि पवित्र शब्दांवर प्रतिबिंब आहे.

उधळपट्टीच्या पुत्राची बोधकथा – पश्चात्तापाचा धडा

उधळपट्टीच्या पुत्राची बोधकथा दोन मुलगे असलेल्या वडिलांची कथा सांगते. आयुष्याच्या एका विशिष्ट टप्प्यावर, त्या माणसाचा धाकटा मुलगा त्याच्या वडिलांकडे वारसाहक्काचा वाटा मागतो आणि उद्याचा विचार न करता, त्याच्याकडे असलेले सर्व पाप आणि नाश यावर खर्च करून दूरच्या देशांना निघून जातो. जेव्हा त्याचा वारसा संपतो, तेव्हा सर्वात धाकटा मुलगा स्वतःला काहीही नसतो आणि गरजू वाटू लागतो, भिकाऱ्यासारखे जगतो. बोधकथेत एका भागाचा उल्लेखही केला आहे जेथे त्या माणसाची भूक इतकी वाढली होती की त्यांनी डुकरांना जे धुतले ते त्यांना वाटून घ्यायचे होते. निराशेने, मुलगा पश्चात्ताप करून वडिलांच्या घरी परततो. त्याच्या वडिलांनी मोठ्या आनंदाने त्याचे स्वागत केले, त्याचा मुलगा परत आल्याचा आनंद झाला आणि त्याच्यासाठी मेजवानी बनवली. पण त्याचा मोठा भाऊ त्याला नाकारतो. त्याच्या वडिलांनी जे काही केले त्यांनतर त्याच्या वडिलांनी त्याला पार्ट्यांसह स्वीकारले हे त्याला योग्य वाटत नाही, कारण तो, सर्वात मोठा, नेहमी त्याच्या वडिलांशी एकनिष्ठ आणि विश्वासू होता आणि त्याच्या वडिलांकडून त्याला कधीही अशी पार्टी मिळाली नाही.

बोधकथेचे चिंतन

या बोधकथेद्वारे देव आपल्याला जे धडे शिकवू इच्छितो ते समजावून सांगण्याआधी, “उधळपट्टी” म्हणजे काय हे समजून घेणे महत्त्वाचे आहे. त्यानुसारशब्दकोश:

उधळपट्टी

• जो उधळपट्टी करतो, तो त्याच्याकडे असलेल्या किंवा गरजेपेक्षा जास्त खर्च करतो.
• वाया घालवणारा, खर्च करणारा किंवा उधळपट्टी करणारा.<10

तर धाकटा मुलगा हा या दृष्टान्तातील माणसाचा उधळपट्टी करणारा मुलगा आहे.

प्रतिबिंब 1: देव आपल्याला आपल्या स्वतःच्या गर्वात पडण्याची परवानगी देतो

पिता बोधकथा हे धाकट्या मुलाला त्याच्या वारशाचा ताबा देते, जरी तो मृत्यूच्या अगदी जवळ नव्हता. वडील पैसे रोखून धाकट्या मुलाचे रक्षण करू शकतात, कारण वारसा खर्च करणे हे स्पष्टपणे एक बेजबाबदार कृत्य होते. परंतु त्याने कबूल केले, त्याला अभिमानाने आणि बेपर्वाईने ते करण्याची परवानगी दिली कारण त्याच्याकडे त्याच्या योजना होत्या, त्याला माहित होते की त्याच्या कृतीसाठी त्याच्या मुलाला स्वतःची सुटका करणे आवश्यक आहे. जर त्याने पैसे नाकारले, तर मुलगा रागावेल आणि कधीही स्वतःची सुटका करणार नाही.

हे देखील वाचा: दिवसाचे स्तोत्र: स्तोत्र 90

सह प्रतिबिंब आणि आत्म-ज्ञान प्रतिबिंब 2: देव त्याच्या मुलांच्या चुकांवर धीर धरतो

जसा वडिलांनी आपल्या मुलाची अविवेकीपणा समजून घेतली आणि त्याच्या चुकांबद्दल धीर धरला, त्याचप्रमाणे देव आपल्या पापी मुलांवर असीम धीर धरतो. बोधकथेतील वडिलांना त्याने एवढ्या कष्टाने जमवलेला वारसा खर्च करण्याची चिंता नव्हती, त्याला आपल्या मुलाने माणूस म्हणून मोठा होण्यासाठी हा धडा शिकण्याची गरज होती. आपल्या मुलाने यातून जाण्याची वाट पाहण्याचा आणि आपल्या कृत्याबद्दल पश्चात्ताप करण्याचा धीर त्याच्याकडे होता. च्या संयमआपल्या चुका समजून घेण्यासाठी आणि पश्चात्ताप करण्यासाठी आपल्याला वेळ देणे हे देवाचे ध्येय आहे.

प्रतिबिंब 3: जेव्हा आपण खरोखर पश्चात्ताप करतो तेव्हा देव आपले स्वागत करतो

जेव्हा आपण आपल्या अपयशांबद्दल खरोखर पश्चात्ताप करतो, तेव्हा देव आपले स्वागत करतो. आणि दृष्टांतातील पित्याने नेमके हेच केले, त्याने आपल्या पश्चात्तापी मुलाचे स्वागत केले. त्याच्या चुकीबद्दल त्याला फटकारण्याऐवजी तो त्याला मेजवानी देतो. आपल्या वडिलांच्या निर्णयामुळे रागावलेल्या मोठ्या भावाला तो म्हणतो: “तरीही, आम्हाला आनंद आणि आनंद व्हायला हवा होता, कारण तुमचा हा भाऊ मेला होता आणि पुन्हा जिवंत आहे, तो हरवला होता आणि सापडला आहे. ” (लूक 15.32)

प्रतिबिंब 4: जे महत्त्वाचे नाही त्याला महत्त्व देऊन आपण अनेकदा ज्येष्ठ मुलाप्रमाणे वागतो.

जेव्हा मुलगा घरी येतो आणि वडील त्याचे स्वागत करतात, मोठ्या भावाला लगेच जाणवते की आपल्यावर अन्याय झाला आहे, कारण तो नेहमी त्याच्या वडिलांच्या भौतिक वस्तूंसाठी उत्साही होता, त्याने कधीही आपला वारसा खर्च केला नाही आणि त्याच्या वडिलांनी त्याला कधीही अशी पार्टी दिली नाही. वारसाहक्काच्या मालाची नासाडी न करण्याबद्दल तो श्रेष्ठ समजला. तो आपल्या भावाचे धर्मांतर पाहू शकला नाही, त्याला हे दिसले नाही की तो ज्या दु:खाला सामोरे गेला त्यामुळे त्याला त्याच्या चुका दिसून आल्या. “परंतु त्याने आपल्या वडिलांना उत्तर दिले: मी कधीही तुमच्या आदेशाचे उल्लंघन न करता इतकी वर्षे तुमची सेवा केली आहे आणि तुम्ही मला माझ्या मित्रांसोबत आनंद करण्यासाठी एकही मूल दिले नाही; जेव्हा तुमचा हा मुलगा आला, ज्याने तुमची संपत्ती खाऊन टाकलीवेश्यांनो, तुम्ही त्याच्यासाठी धष्टपुष्ट वासरू कापले होते.” (लूक 15.29-30). या प्रकरणात, वडिलांसाठी, पैसा ही सर्वात महत्त्वाची गोष्ट होती, महत्त्वाची गोष्ट म्हणजे त्याचा मुलगा परत येणे, धर्मांतरित होणे आणि पश्चात्ताप करणे.

हेही वाचा: सल्ला ऐकणे चांगले की धोकादायक? या विषयावर एक चिंतन पहा

प्रतिबिंब 5 – देव त्याच्या मुलांवर प्रेम करतो जे त्याच्या इच्छेच्या विरुद्ध वागतात त्याप्रमाणेच त्याची सेवा करतात.

लोकांना असे वाटते की फक्त जो कोणी दररोज प्रार्थना करतो, रविवारी मास करतो आणि देवाच्या आज्ञांचे पालन करतो तो त्याला प्रिय आहे. हे खरे नाही आणि ही बोधकथा दैवी प्रेमाची महानता दर्शवते. दृष्टांतातील वडील आपल्या ज्येष्ठ मुलाला म्हणतात: “तेव्हा वडिलांनी उत्तर दिले, माझ्या मुला, तू नेहमी माझ्याबरोबर आहेस; जे माझे आहे ते तुझे आहे.” (लूक 15.31). यावरून असे दिसून येते की वडील मोठ्या मुलाबद्दल मनापासून कृतज्ञ होते, त्याचे त्याच्यावरचे प्रेम प्रचंड होते आणि त्याने सर्वात धाकट्या मुलासाठी जे केले ते त्याला मोठ्या मुलासाठी जे वाटले ते अजिबात बदलले नाही. जर ते सर्व त्याच्या मोठ्या मुलाच्या मालकीचे असेल तर सर्वात धाकट्याने त्याच्या आयुष्यात उधळपट्टी म्हणून गमावलेली वस्तू जिंकली पाहिजे. पण वडिलांनी धाकट्याचे स्वागत आणि प्रेम कधीच नाकारले नाही. तो घरी दिसताच: “आणि उठून तो आपल्या वडिलांकडे गेला. तो अजून लांब असतानाच, त्याच्या वडिलांनी त्याला पाहिले आणि त्याच्यावर दया आली आणि धावत जाऊन त्याला मिठी मारली आणि त्याचे चुंबन घेतले.” (लूक 15.20)

उधळलेल्या पुत्राच्या दाखल्याचा हा मजकूर होतामूळ येथे प्रकाशित आणि WeMystic द्वारे या लेखासाठी रुपांतरित केले आहे

अधिक जाणून घ्या:

• प्रतिबिंब – अधिक आध्यात्मिक होण्यासाठी 8 आधुनिक मार्ग
• प्रतिबिंब : समृद्ध होणे म्हणजे श्रीमंत होणे ही गोष्ट नाही. फरक पहा
• प्रेम की संलग्नता? प्रतिबिंब कुठे सुरू होते आणि दुसरे कुठे संपते ते दर्शविते