O Ψαλμός 18 Δεν είναι ένας ψαλμός όπως οι άλλοι, όπου ευχαριστεί για τις χάρες που απέκτησε, ζητά από τον Θεό προστασία ή να τιμωρήσει τους αντιπάλους του.

Πρόκειται για έναν Ψαλμό όπου δείχνει ότι ο Θεός είναι ο λόγος της ίδιας της ύπαρξής του. Ο Ψαλμός 18 μας συνδέει με τον Θεό με θεϊκό τρόπο και είναι σε θέση να μας δώσει δύναμη να αποκρούσουμε τις κακές δυνάμεις από κοντά μας, καθώς κάνει μια πολύ ισχυρή σύνδεση με τον Κύριο.

Η δύναμη του Ψαλμού 18

Διαβάστε τα ιερά λόγια του Ψαλμού 18 με μεγάλη πίστη:

Θα σε αγαπώ, Κύριε, το στήριγμά μου.

Ο Κύριος είναι ο βράχος μου, και το οχυρό μου, και ο ελευθερωτής μου- ο Θεός μου, το φρούριό μου, στον οποίο ελπίζω- η ασπίδα μου, και το κέρας της σωτηρίας μου, και ο πύργος μου.

Θα επικαλεστώ το όνομα του Κυρίου, που είναι άξιο δοξολογίας, και θα ελευθερωθώ από τους εχθρούς μου.

Οι θλίψεις του θανάτου με περικύκλωναν και οι χείμαρροι της ασεβείας με στοίχειωναν.

Οι θλίψεις της κόλασης με περιμάζεψαν, οι παγίδες του θανάτου με εξέπληξαν.

Στη θλίψη κάλεσα τον Κύριο, και φώναξα στον Θεό μου- από τον ναό του άκουσε τη φωνή μου, στα αυτιά του η κραυγή μου ήρθε μπροστά του.

Τότε, η γη σείστηκε και έτρεμε- και τα θεμέλια των βουνών επίσης σείστηκαν και έτρεμαν, επειδή οργίστηκε.

Από τα ρουθούνια του βγήκε καπνός, και από το στόμα του βγήκε φωτιά που κατέτρωγε- κάρβουνα άναψαν απ' αυτόν.

Κατέβασε τον ουρανό και κατέβηκε, και το σκοτάδι ήταν κάτω από τα πόδια του.

Και ανέβηκε επάνω σε ένα χερουβείμ και πέταξε- και πέταξε επάνω σε φτερά ανέμου.

Έκανε το σκοτάδι το κρυφό του μέρος- το περίπτερο γύρω του ήταν το σκοτάδι των νερών και τα σύννεφα του ουρανού.

Στη λάμψη της παρουσίας του τα σύννεφα διασκορπίστηκαν, και το χαλάζι και τα κάρβουνα φωτιάς.

Και ο Κύριος βρόντηξε στους ουρανούς, ο Ύψιστος ύψωσε τη φωνή του- και έγινε χαλάζι και κάρβουνα φωτιάς.

Έστειλε τα βέλη του και τους σκόρπισε- πολλαπλασίασε τους κεραυνούς και τους κατατρόπωσε.

Τότε φάνηκαν τα βάθη των υδάτων και αποκαλύφθηκαν τα θεμέλια του κόσμου, με την επιτίμησή σου, Κύριε, με την πνοή των ρουθουνιών σου.

Με έστειλε από ψηλά και με πήρε- με έβγαλε από πολλά νερά.

Με ελευθέρωσε από τον ισχυρό εχθρό μου και από εκείνους που με μισούσαν, επειδή ήταν πιο ισχυροί από μένα.

Με αιφνιδίασαν κατά την ημέρα της συμφοράς μου- αλλά ο Κύριος ήταν η βοήθειά μου.

Με έφερε σε ένα ευρύχωρο μέρος- με ελευθέρωσε, επειδή χάρηκε σε μένα.

Ο Κύριος με αντάμειψε σύμφωνα με τη δικαιοσύνη μου- με αντάμειψε σύμφωνα με την καθαρότητα των χεριών μου.

Διότι εγώ φυλάττω τους δρόμους του Κυρίου, και δεν απέστρεψα πονηρά από τον Θεό μου.

Διότι όλες οι κρίσεις του ήταν μπροστά μου, και δεν απέρριψα τα διατάγματά του.

Και εγώ ήμουν ειλικρινής μπροστά του, και κρατήθηκα μακριά από την ανομία μου.

Και ο Κύριος με αντάμειψε σύμφωνα με τη δικαιοσύνη μου, σύμφωνα με την καθαρότητα των χεριών μου μπροστά του.

Με τον καλοκάγαθο άνθρωπο θα δείξεις τον εαυτό σου καλοκάγαθο- και με τον ειλικρινή άνθρωπο θα δείξεις τον εαυτό σου ειλικρινή,

Με τους αγνούς θα δείξεις τον εαυτό σου αγνό- και με τους κακόπιστους θα δείξεις τον εαυτό σου αδάμαστο.

Διότι θα ελευθερώσεις τον θλιμμένο λαό, και θα γκρεμίσεις τα αγέρωχα μάτια.

Γιατί εσύ θα ανάψεις το λυχνάρι μου- ο Κύριος ο Θεός μου θα φωτίσει το σκοτάδι μου.

Γιατί μαζί σου μπήκα μέσα από ένα στράτευμα, μαζί με τον Θεό μου πήδηξα πάνω από ένα τείχος.

Ο δρόμος του Θεού είναι τέλειος- ο λόγος του Κυρίου είναι δοκιμασμένος- είναι ασπίδα για όλους όσοι τον εμπιστεύονται.

Διότι ποιος είναι ο Θεός εκτός από τον Κύριο; και ποιος είναι ο βράχος εκτός από τον Θεό μας;

Ο Θεός είναι αυτός που με περιβάλλει με δύναμη και τελειοποιεί την πορεία μου.

Κάνε τα πόδια μου σαν τα πόδια των ελαφιών, και τοποθέτησέ με στα ψηλά μου μέρη.

Δίδαξε τα χέρια μου για πόλεμο, ώστε τα χέρια μου να έχουν σπάσει ένα χάλκινο τόξο.

Μου έδωσες και την ασπίδα της σωτηρίας σου- το δεξί σου χέρι με στήριξε, και η πραότητά σου με έκανε μεγάλο.

Διεύρυνες τα βήματά μου από κάτω μου, ώστε οι αστράγαλοί μου να μην ταλαντεύονται.

Καταδίωξα τους εχθρούς μου, και τους πρόφτασα- δεν επέστρεψα, μέχρις ότου τους εξολόθρευσα.

Τους συνέτριψα, ώστε να μην μπορούν να σηκωθούν- έπεσαν κάτω από τα πόδια μου.

Διότι με περιζώμισες με δύναμη για τη μάχη- κατέρριψες κάτω από μένα εκείνους που σηκώθηκαν εναντίον μου.

Μου έδωσες επίσης τους λαιμούς των εχθρών μου για να καταστρέψω αυτούς που με μισούν.

Φώναζαν, αλλά δεν υπήρχε κανείς να τους σώσει- ακόμη και στον Κύριο, αλλά δεν τους απαντούσε.

Τότε τους συνέτριψα σαν σκόνη μπροστά στον άνεμο- τους πέταξα μακριά σαν τον βούρκο των δρόμων.

Με ελευθέρωσες από την έριδα των λαών, και με έκανες αρχηγό των εθνών- λαός που δεν γνώρισα, θα με υπηρετεί.

Ακούγοντας τη φωνή μου θα με υπακούσουν- οι ξένοι θα με υποτάξουν.

Οι ξένοι θα πέσουν και θα φοβηθούν στις κρυψώνες τους.

Ζει ο Κύριος- και ευλογημένος ο βράχος μου, και υψωμένος ο Θεός της σωτηρίας μου.

Ο Θεός είναι αυτός που με εκδικείται πλήρως και υποτάσσει τους λαούς κάτω από μένα,

Ο οποίος με ελευθερώνει από τους εχθρούς μου- ναι, με εξυψώνεις πάνω από εκείνους που ξεσηκώνονται εναντίον μου, με ελευθερώνεις από τον βίαιο άνθρωπο.

Έτσι θα σε δοξάσω, Κύριε, ανάμεσα στα έθνη, και θα ψάλλω δοξολογίες στο όνομά σου,

Διότι μεγαλοποίησε τη σωτηρία του βασιλιά σου, και δείξε καλοσύνη στον χρισμένο σου, στον Δαβίδ, και στο σπέρμα του στον αιώνα.

Ερμηνεία του Ψαλμού 18

Ο βασιλιάς Δαβίδ είχε μια πολύ στενή σχέση με τον Θεό. Αφιέρωσε τη ζωή του στον έπαινό Του- αγαπούσε τον Θεό με όλη του τη δύναμη. Εμπιστευόταν τον Κύριο ανά πάσα στιγμή. Ακόμη και όταν όλα πήγαιναν στραβά, δεν έχανε ποτέ την πίστη του.

Ο Θεός ελευθέρωσε τον Δαβίδ από πολλούς εχθρούς του, αλλά όχι πριν του διδάξει πολλά μαθήματα που ενίσχυσαν ακόμη περισσότερο την πίστη του σ' Αυτόν. Ακόμη και όταν απογοητεύτηκε από τον Θεό, ο οποίος τον άφησε να υποφέρει, μετανόησε και ομολόγησε την πιο ειλικρινή του λύπη, όπως είναι η ευγενέστερη στάση που μπορεί να έχει κάθε άνθρωπος -που αποτελείται από ελαττώματα και αρετές-.

Ο Δαβίδ δεν σταμάτησε ποτέ να ζητά βοήθεια από τον Θεό του, σίγουρος ότι δεν θα τον εγκατέλειπε ποτέ. Ήξερε ότι ο Κύριος σώζει όσους είναι ταπεινοί μπροστά Του και του δίνει χάρη, αλλά ότι καταδικάζει όσους είναι υπερόπτες.

Συνειδητοποίησε ότι ο Θεός δεν μας δίνει λύσεις σε ασημένιο πιάτο, αλλά ανάβει μέσα μας το φως της σοφίας- φωτίζει την ψυχή μας με χαρά και διαλύει όλο το σκοτάδι που μας περιβάλλει. Ο Δαβίδ συνειδητοποίησε ότι ο Θεός δεν είναι αυτός που διαλύει το κακό, αλλά είναι ο σύντροφός μας στη μάχη, και μαζί με εμάς, με την πίστη και την αφοσίωσή μας, χορηγεί τις χάρες Του.

Μόνο μετά από όλες αυτές τις δοκιμασίες ο Δαβίδ συνειδητοποίησε (ή μάλλον, επιβεβαίωσε στον εαυτό του) ότι δεν υπάρχει άλλος Θεός εκτός από τον Κύριο, ότι Αυτός είναι μια αδιαπέραστη ασπίδα για όλους όσοι αναζητούν καταφύγιο. Και εδώ μπαίνει το πιο σημαντικό μήνυμα ολόκληρου του Ψαλμού 18: Μόνο ο Θεός είναι σε θέση να τελειοποιήσει τον τρόπο για να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε, πνευματικά, τις δυνάμεις του κακού.Οι ασεβείς θα υποστούν τους πόνους που μας προκάλεσαν, αν πιστεύουμε στον Θεό. Και οι δίκαιοι θα βασιλεύσουν μαζί με τον Χριστό.

Μάθετε περισσότερα :

• Το νόημα όλων των Ψαλμών: συγκεντρώσαμε τους 150 ψαλμούς για εσάς
• Οι δέκα εντολές του Θεού
• Ο Θεός γράφει με στραβές γραμμές;