مزمور 18 یکی از مزامیر منسوب به داوود است که دارای قدرت باورنکردنی است. قدرت کلامش به جان و دل می رسد. این مزمور مانند دیگر مزامیر نیست که در آن از نعمتهای به دست آمده سپاسگزاری کند، از خدا پناه بخواهد یا دشمنان خود را مجازات کند. وجود خود مزمور 18 ما را به روشی الهی به خدا متصل می کند و می تواند به ما قدرت دهد تا نیروهای شیطانی را از خود دور نگه داریم، زیرا ارتباط بسیار قوی با خداوند برقرار می کند.

قدرت مزمور 18

کلمات مقدس مزمور 18 را با ایمان فراوان بخوانید:

من تو را دوست خواهم داشت، ای خداوند، قلعه من.

خداوند صخره و دژ من و نجات دهنده من است. ; خدای من، قلعه من، که به او اعتماد دارم. سپر من، قوت نجات من، و دژ من.

من نام خداوند را که شایسته ستایش است خواهم خواند و از دست دشمنان خود رهایی خواهم یافت.

غم های مرگ مرا احاطه کردند و سیل های شرارت مرا فراگرفتند.

غم های جهنم مرا احاطه کرد، بندهای مرگ مرا فرا گرفت.

در اندوه خود خداوند را خواندم و به خدای من فریاد زد. او صدای مرا از شقیقه‌اش شنید، فریاد من در مقابل چهره‌اش به گوش او رسید.

سپس زمین لرزید و لرزید. و پایه‌های کوه‌ها نیز متحرک و متزلزل شد، زیرا او خشمگین بود.

دود از سوراخ‌های بینی و دهانش برخاست.آتش سوزی بیرون آمد. زغال از او افروخته شد.

او آسمانها را فرود آورد و فرود آمد و تاریکی زیر پایش بود.

و بر کروبی نشست و پرواز کرد. آری، او بر بالهای باد پرواز کرد.

او تاریکی را مکان پنهان خود قرار داد. غرفه اطراف او تاریکی آب و ابرهای آسمان بود.

در روشنایی حضور او ابرها پراکنده شدند و تگرگ و زغال های آتش.

و خداوند در آسمان رعد و برق زد، خداوند متعال صدای خود را بلند کرد. و تگرگ و زغال های آتش بود.

او تیرهای خود را فرستاد و آنها را پراکنده کرد. صاعقه‌ها را زیاد کرد و آنها را شکست.

سپس اعماق آب‌ها دیده شد و پایه‌های جهان به سرزنش تو، خداوند، در نفس سوراخ‌های بینی تو آشکار شد.

او از بلندی فرستاد و مرا گرفت. او مرا از آبهای بسیار بیرون آورد.

او مرا از دست دشمن نیرومندم و کسانی که از من متنفر بودند نجات داد، زیرا آنها از من نیرومندتر بودند.

آنها در روز مصیبت من را پیش گرفتند. ; اما خداوند پشتیبان من بود.

او مرا به مکانی وسیع آورد. او مرا نجات داد، زیرا از من خشنود بود.

خداوند بر اساس عدالت من به من پاداش داد، او به من بر اساس پاکی دستانم پاداش داد. خداوند، و من با شرارت از خدای خود دور نشدم.

زیرا همه احکام او پیش روی من بود و من فرایض او را رد نکردم.

من نیز در برابر او صادق بودم و نگاه داشتم. خودم از منگناه.

پس خداوند برحسب عدالت من و به پاکی دستانم در چشمان او به من پاداش داد.

با مهربانی خود را مهربان نشان خواهی داد. و با مرد راستگو خود را صمیمانه نشان خواهی داد؛

با پاک خود را پاک نشان خواهی داد. و با شریران خود را تسلیم ناپذیر نشان خواهی داد.

زیرا مردم مصیبت زده را نجات خواهی داد و چشمان متکبر را نازل خواهی کرد.

زیرا چراغ مرا روشن خواهی کرد. خداوند، خدای من، تاریکی مرا روشن خواهد کرد.

زیرا من با شما از طریق لشکر وارد شدم، با خدای خود از دیوار پریدم.

راه خدا کامل است. کلام خداوند امتحان می شود. او سپر تمام کسانی است که به او اعتماد دارند.

زیرا خدا کیست جز خداوند؟ و صخره ای جز خدای ما کیست؟

این خداست که مرا به من نیرو می بندد و راه مرا کامل می کند.

پاهای مرا مانند پای گوزن قرار می دهد و مرا در خود می گذارد. پاها، ارتفاعات.

دستهایم را برای جنگ بیاموز تا بازوانم کمان مسی را شکست.

تو نیز سپر نجات خود را به من بخشیدی. دست راستت مرا بالا گرفت و نرمی تو مرا بزرگ کرد.

گامهای مرا زیر من گشاد کردی تا انگشتان پاهایم سست نشوند.

دشمنان و دشمنانم را تعقیب کردم. رسید؛ من تا زمانی که آنها را مصرف کردم، برنگشتم.

از آنها عبور کردم تا نتوانند بلند شوند. آنها زیر پای من افتادند. تو باعث شدی که زیرش بیفتدکسانی که علیه من قیام کردند، دشمنان من بودند.

تو نیز گردن دشمنانم را به من دادی تا کسانی را که از من متنفرند نابود کنم.

آنها گریه کردند، اما کسی نبود که بخواهد آنها را تحویل دهید؛ حتی به خداوند، اما او به آنها پاسخ نداد.

سپس آنها را مانند خاک در برابر باد خرد کردم. من آنها را مانند منجلاب کوچه ها بیرون می کنم.

تو مرا از نزاع مردم نجات دادی و مرا رئیس غیریهودیان قرار دادی. قومی که من نمی شناسم به من خدمت خواهند کرد.

در گوش دادن به صدای من، از من اطاعت خواهند کرد. غریبه ها تسلیم من خواهند شد.

غریبه ها سقوط خواهند کرد و در مخفیگاه های خود خواهند ترسید.

خداوند زنده است. و صخره من متبارک باد و خدای نجات من سربلند باشد.

این خداست که انتقام من را به کلی می گیرد و قوم ها را تحت فرمان من می گیرد.

که مرا از دست دشمنانم نجات می دهد. آری، تو مرا از کسانی که بر ضد من قیام می کنند برتری می دهی، مرا از شر مرد ظالم نجات می دهی.

پس ای خداوند، تو را در میان امت ها ستایش خواهم کرد و به نام تو ستایش خواهم کرد. ,

زیرا او نجات پادشاه خود را بزرگ می‌دارد و با مسح‌شدگان خود و داود و نسل او تا ابد مهربانی می‌کند.

تفسیر مزمور 18

پادشاه داوود رابطه بسیار نزدیکی با خدا داشت. او زندگی خود را وقف ستایش تو کرد. او خدا را با تمام قدرتش دوست داشت. او در همه حال به خداوند اعتماد داشت. حتی وقتی همه چیز بد پیش می رفت،او هرگز ایمان خود را از دست نداد.

خدا داوود را از دست بسیاری از دشمنانش نجات داد، اما نه قبل از اینکه درس های زیادی به او بیاموزد که ایمان او را به او بیشتر تقویت کند. حتی زمانی که از خدا ناامید شد که او را به رنج رساند، توبه کرد و به خالصانه ترین توبه خود اعتراف کرد، زیرا این اصیل ترین رفتاری است که هر انسانی - که مرکب از عیوب و فضیلت است - می تواند داشته باشد.

داوود هرگز از کمک خواستن از خدای خود دست برنداشت، با این اطمینان که او هرگز او را رها نخواهد کرد. او می دانست که خداوند کسانی را که در پیشگاه خود فروتن هستند نجات می دهد و به آنها فیض می بخشد، اما آنها را با چشمان متکبر پایین می آورد.

او متوجه شد که خداوند با دست های بوسیده به ما راه حل نمی دهد، بلکه به ما روشن می کند. نور خرد در درون ما؛ روح ما را با شادی روشن کن و تمام تاریکی هایی که ما را احاطه کرده است را از خود دور کن. داوود متوجه می شود که خدا دفع کننده شر نیست، بلکه یک همدم جنگی است و با ما، با ایمان و فداکاری ما، فیض خود را عطا می کند.

فقط پس از همه آزمایش ها، داوود متوجه شد (یا بهتر است بگوییم). او به خود اطمینان داد) که خدایی جز پروردگار نیست، که او سپر غیرقابل نفوذی است برای همه پناهندگان. و در اینجا مهمترین پیام در تمام مزمور 18 آمده است: فقط خدا قادر است راه را برای ما کامل کند تا بتوانیم از نظر روحی با نیروهای شیطانی روبرو شویم. هنگام توکل به خدا، هیچ گناه، تاریکی و دشمنی وجود ندارد که مقاومت کند و به ما برسد. شمااگر ما به خدا ایمان داشته باشیم، شریران رنجی را که برای ما ایجاد کردند متحمل خواهند شد. و عادلان با مسیح سلطنت خواهند کرد.

بیشتر بدانید :

• معنای همه مزامیر: ما 150 مزمور را برای شما جمع آوری کرده ایم
• ده فرمان خدا
• آیا خداوند با خطوط کج می نویسد؟