Mae'r Salm 18 yn un o'r Salmau a briodolir i Dafydd sy'n meddu ar allu anhygoel. Y mae nerth ei eiriau yn cyrhaedd yr enaid a'r galon. Nid yw'n Salm fel y lleill, lle mae'n diolch am y grasau a gafwyd, yn gofyn i Dduw am amddiffyniad neu iddo gosbi ei wrthwynebwyr.

Dyma Salm lle mae'n dangos mai Duw yw'r rheswm dros ei. bodolaeth ei hun. Mae Salm 18 yn ein cysylltu â Duw mewn ffordd ddwyfol ac yn gallu rhoi nerth i ni gadw grymoedd drwg i ffwrdd oddi wrthym, gan ei bod yn gwneud cysylltiad cryf iawn â'r Arglwydd.

Grym Salm 18

Darllenwch eiriau cysegredig Salm 18 yn ddidwyll:

Caraf di, O ARGLWYDD, fy nghaer.

Yr ARGLWYDD yw fy nghraig, a'm cadarnle, a'm gwaredwr. ; fy Nuw, fy nghaer, yn yr hwn yr ymddiriedaf; fy nharian, nerth fy iachawdwriaeth, a'm cadarnle.

Galwaf ar enw'r Arglwydd, yr hwn sydd deilwng o foliant, a gwaredaf rhag fy ngelynion.

Gofidion angau a'm hamgylchasant, a llifeiriant drygioni a'm dychrynasant.

Gofidiau uffern a'm hamgylchasant, rhwymau angau a'm goddiweddasant.

Gelwais ar yr Arglwydd yn fy ngofid, a gwaeddodd ar fy Nuw; clywodd fy llais o'i deml, daeth fy ngwaedd i'w glustiau o flaen ei wyneb.

Yna crynodd y ddaear; a seiliau y mynyddoedd hefyd a symmudasant ac a ysgydwyd, am ei fod wedi digio.

Cododd mwg o'i ffroenau, ac o'i enau ef.daeth tân traul allan; glo a enynnodd oddi wrtho.

Efe a ostyngodd y nefoedd, ac a ddisgynnodd, a thywyllwch oedd dan ei draed.

Ac efe a eisteddodd ar gerwb, ac a ehedodd; do, ehedodd ar adenydd y gwynt.

Gwnaeth dywyllwch yn guddfan iddo; yr oedd y pafiliwn o'i amgylch yn dywyllwch y dyfroedd a chymylau'r nefoedd.

Wrth ddisgleirdeb ei bresenoldeb ef y gwasgarwyd y cymylau, a'r cenllysg a'r glofeydd tân.

A taranodd yr Arglwydd yn y nefoedd, dyrchafodd y Goruchaf ei lef; ac yr oedd cenllysg a glo tanllyd.

Anfonodd ei saethau, ac a'u gwasgarodd hwynt; efe a amlhaodd fellt, ac a'u llwybrodd.

Yna y gwelwyd dyfnder y dyfroedd, a seiliau'r byd a ddarganfuwyd, ar dy gerydd di, Arglwydd, gan anadl dy ffroenau.

Anfonodd o'r uchelder, a chymerodd fi; efe a'm dug allan o ddyfroedd lawer.

Gwaredodd fi rhag fy ngelyn cryf a rhag y rhai oedd yn fy nghasau, oherwydd yr oeddent yn gryfach na mi.

Goddiweddasant fi yn nydd fy ngofid. ; ond yr Arglwydd oedd fy nghynnal.

Daeth â mi i le eang; gwaredodd fi, am iddo fod yn fodlon arnaf.

Gwobrodd yr Arglwydd fi yn ôl fy nghyfiawnder, talodd i mi yn l glendid fy nwylo.

Am i mi gadw ffyrdd Duw. yr Arglwydd, ac ni chiliais yn ddrygionus oddi wrth fy Nuw.

Canys ei holl farnedigaethau ef oedd ger fy mron i, ac ni wrthodais ei ddeddfau ef.

Bûm hefyd yn ddiffuant ger ei fron ef, ac yn cadw fy hun o fyanwiredd.

A'r Arglwydd a dalodd i mi yn ôl fy nghyfiawnder, yn ôl glendid fy nwylo yn ei olwg.

Gyda charedigrwydd y dangosi dy hun yn garedig; a chyda'r gwr gonest y dangosi dy hun yn ddiffuant;

Gyda'r pur y dangosi dy hun yn bur; a chyda'r drygionus y'th ddangosi dy hun yn anorchfygol.

Canys gwaredi y bobl gystuddiedig, ac a ostyngi y llygaid drygionus.

Canys ti a oleua fy lamp; bydd yr Arglwydd fy Nuw yn goleuo fy nhywyllwch.

Oherwydd mi a euthum i mewn gyda chwi trwy fyddin, a neidiais dros fur gyda'm Duw.

Perffaith yw ffordd Duw; gair yr Arglwydd a brofwyd ; y mae yn darian i bawb a ymddiriedant ynddo.

Oherwydd pwy sydd Dduw ond yr Arglwydd? A phwy sydd graig ond ein Duw ni?

Duw sy'n fy ngwregysu â nerth ac yn perffeithio fy ffordd.

Efe a wna fy nhraed fel traed hydd, ac a'm gosododd yn fy nhroed. traed.

Dysg fy nwylo i ryfel, fel y torrodd fy mreichiau fwa copr.

Rhoddaist i mi hefyd darian dy iachawdwriaeth; dy ddeheulaw a'm cynhaliodd, a'th addfwynder a'm gwnaeth yn fawr.

Gwnaethost fy nghamrau yn llydan amdanaf, fel na phallodd bysedd fy nhraed.

Elidiais fy ngelynion, a'm gelynion cyrraedd; Ni ddeuthum yn ol hyd wedi i mi eu bwyta.

Croesais hwynt rhag iddynt godi; syrthiasant dan fy nhraed.

Canys yr wyt wedi fy ngwregysu â nerth i ryfel; gwnaethost iddo syrthio o danfy ngelynion oedd y rhai a gyfodasant i'm herbyn.

Rhoddaist i mi hefyd wddf fy ngelynion, i ddifetha y rhai sy'n fy nghasáu.

Yr oeddent yn llefain, ond nid oedd neb i gwared nhw; i'r Arglwydd, ond nid atebodd efe hwynt.

Yna mi a'u gwasgais hwynt fel llwch o flaen y gwynt; Yr wyf yn eu bwrw allan fel cors yr heolydd.

Gwaredaist fi rhag cynnen y bobl, a gwnaethost fi yn ben ar y Cenhedloedd; bydd pobl nid adnabyddais yn fy ngwasanaethu.

Wrth wrando ar fy llais, byddant yn gwrando arnaf; dieithriaid a ymostyngant i mi.

Dieithriaid a syrthiant, ac a ofnant yn eu cuddfannau.

Y mae'r Arglwydd yn fyw; a bendigedig fyddo fy nghraig, a dyrchafedig fyddo Duw fy iachawdwriaeth.

Duw sy'n fy llwyr ddialedd, ac yn darostwng y bobloedd danaf;

Yr hwn sydd yn fy ngwared rhag fy ngelynion; ie, dyrchafaist fi goruwch y rhai a gyfodant i'm herbyn, yr wyt yn fy ngwared rhag y dyn treisgar.

Felly, O Arglwydd, clodforaf di ymhlith y Cenhedloedd, a chanaf fawl i'th enw. ,

Canys y mae yn mawrhau iachawdwriaeth ei frenin, ac yn dangos caredigrwydd i'w eneiniog, i Ddafydd, ac i'w had am byth.

Dehongliad Salm 18

Roedd gan y Brenin Dafydd berthynas agos iawn â Duw. Cysegrodd ei fywyd i'th fawl; carodd Dduw â'i holl nerth. Ymddiriedai yn yr Arglwydd bob amser. Hyd yn oed pan oedd popeth yn mynd o'i le,ni chollodd ffydd.

Gwaredodd Duw Dafydd oddi wrth lawer o'i elynion, ond nid cyn dysgu iddo lawer o wersi a gryfhaodd ymhellach ei gredo ynddo Ef. Hyd yn oed wedi iddo gael ei siomi yn Nuw, yr hwn a’i gollyngodd ef, efe a edifarhaodd ac a gyffesodd ei edifeirwch mwyaf diffuant, gan mai hon yw’r agwedd foneddigaidd a all fod gan bob bod dynol—yn cynnwys beiau a rhinweddau.

Ni pheidiodd Dafydd â cheisio cymorth gan ei Dduw, yn y sicrwydd na fyddai byth yn cefnu arno. Gwyddai fod yr Arglwydd yn achub y rhai gostyngedig yn Ei bresenoldeb ac yn rhoddi gras iddynt, ond y mae Efe yn dwyn i lawr y rhai sydd â llygaid brawychus.

Sylweddolodd nad yw Duw yn rhoddi atebion i ni â dwylaw cusan, ond yn troi ar y goleuni doethineb o'n mewn; goleua ein henaid â llawenydd a gyr ymaith yr holl dywyllwch sydd o'n hamgylch. Mae Dafydd yn sylweddoli nad Duw sy'n atal drygioni, ond yn gydymaith i frwydro, a chyda ni, gyda'n ffydd a'n cysegriad, yn rhoi ei rasau Ef.

Dim ond ar ôl yr holl dreialon y sylweddolodd Dafydd (neu yn hytrach). , sicrhaodd ei hun) nad oes Duw ond yr Arglwydd, ei fod yn darian anhreiddiadwy i bawb a geisiant nodded. A dyma’r neges bwysicaf ym mhob un o Salm 18: Dim ond Duw sy’n gallu perffeithio’r ffordd i ni allu wynebu grymoedd drygioni yn ysbrydol. Wrth ymddiried yn Nuw, nid oes pechod, tywyllwch na gelyn yn ein gwrthsefyll ac yn ein cyrraedd. Tibydd drygionus yn dioddef y boen a achoswyd gennym ni, os credwn yn Nuw. A bydd y cyfiawn yn teyrnasu gyda Christ.

Dysgwch ragor :

• Ystyr yr holl Salmau: yr ydym wedi casglu y 150 o salmau i chwi
• Deg Gorchymyn Duw
• A yw Duw yn ysgrifennu yn union â llinellau cam?