A θεωρία των Επτά είναι μέρος της Ανθρωποσοφίας, μιας γραμμής σκέψης που δημιουργήθηκε από τον φιλόσοφο Ρούντολφ Στάινερ. Αυτή η γραμμή σκέψης αντιλαμβάνεται ότι υπάρχει ένα είδος "παιδαγωγικής της ζωής", η οποία, σύμφωνα με τον Στάινερ, καλύπτει διάφορους τομείς της ζωής, όπως η εκπαίδευση, η υγεία, η γεωπονία, μεταξύ άλλων. Αυτή είναι η γραμμή σκέψης που αντιλαμβάνεται ότι Τα ανθρώπινα όντα πρέπει να γνωρίσουν τον εαυτό τους για να γνωρίσουν το Σύμπαν, μέρος του οποίου είμαστε. Είμαστε όλοι αστρόσκονη, έτσι δεν είναι;

Σύμφωνα με τον φιλόσοφο, η Ανθρωποσοφία είναι "ένα μονοπάτι γνώσης που επιθυμεί να φέρει το πνευματικό της ανθρώπινης οντότητας στο πνευματικό του σύμπαντος".

Με κάθε κύκλο που περνά, μαθαίνουμε να μεγαλώνουμε, να βλέπουμε τον κόσμο, να έχουμε διαφορετικό σώμα, να ζούμε έντονα, να παντρευόμαστε, μεταξύ άλλων. Ο κόσμος και οι φάσεις του ρέουν με τέτοιο τρόπο ώστε οι κύκλοι δίνουν τη θέση τους σε άλλους και ούτω καθεξής μέχρι την τελευταία μας ανάσα. Ο αριθμός 7 σε αυτό το πλαίσιο δεν θεωρείται μόνο ως ένας σημαντικός αριθμός για την αριθμολογία και τον μυστικισμό, ο Στάινερ μελέτησε επίσης τηνεπιστημονική επίδραση στη ζωή και το σώμα μας.

Κύκλοι ζωής και η θεωρία του septenary

Η θεωρία των εφτάδων δημιουργήθηκε από την παρατήρηση των ρυθμών της φύσης και της ίδιας της φύσης με την έννοια της ζωής. Σύμφωνα με τη θεωρία, η ζωή χωρίζεται σε επταετείς φάσεις - Μέσω αυτής της θεωρίας είναι δυνατόν να κατανοήσουμε ευκολότερα την κυκλική κατάσταση της ανθρώπινης ζωής. Σε κάθε μία από τις φάσεις προσθέτουμε περισσότερη γνώση στη ζωή μας και αναζητούμε νέες προκλήσεις.

Ωστόσο, η θεωρία των εφτά μπορεί να γίνει κατανοητή μόνο ως μια συστημική μεταφορά, άλλωστε γνωρίζουμε ότι οι άνθρωποι αλλάζουν με την πάροδο των αιώνων και η ανθρώπινη ανάπτυξη επιταχύνεται. Ο οργανισμός των ανθρώπων είναι πιο προσαρμοσμένος, πράγμα που μπορεί να σημαίνει ότι δεν έχουν νόημα όλες οι περιγραφές των σταδίων (εφτά). Παρόλα αυτά, η θεωρία εξακολουθεί να είναι επίκαιρη. Σήμερα μπορούμε να πούμε ότι ηΤα έβδομα έτη δεν αποτελούνται πλέον ακριβώς από επτά έτη χρονολογικού χρόνου, αλλά από κάθε κύκλο Χ ετών.

Τα έβδομα του σώματος

Οι τρεις πρώτοι κύκλοι της ζωής, 0 έως 21 ετών Αυτή είναι η περίοδος κατά την οποία λαμβάνει χώρα η φυσική ωρίμανση του σώματος και η διαμόρφωση της προσωπικότητας.

Τα επτά της ψυχής

Οι τρεις επόμενοι κύκλοι, του 21 έως 42 ετών Είναι η περίοδος κατά την οποία ξεπερνάμε τις βασικές εμπειρίες που έχουμε ζήσει. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου μπαίνουμε στην κοινωνία και κάνουμε επιλογές σε ποιο τομέα θα εργαστούμε, αν θα παντρευτούμε, αν θα ζήσουμε περισσότερο ή λιγότερο με την οικογένειά μας.

Τελευταία δεκαετία του εβδομήντα

Μόνο μετά το 42 Έχουμε φτάσει στα τελευταία εφτά. Αυτά συμβαίνουν μόνο όταν είμαστε προετοιμασμένοι για την βύθιση στη ζωή με βάθος, ωριμότητα και πνευματικότητα.

Τα στάδια της ζωής: μπορείτε να τα αναγνωρίσετε;

Παρακάτω θα μάθετε για κάθε μία από τις επτά της θεωρίας, επιτρέποντάς σας έτσι να προβληματιστείτε και να κατανοήσετε τους κύκλους της ζωής:

0 έως 7 ετών - Η φωλιά

Ο πρώτος κύκλος είναι η πρώιμη παιδική ηλικία. Εδώ είναι η φάση της εξατομίκευσης. Τότε λαμβάνει χώρα η κατασκευή του σώματός μας, το οποίο έχει ήδη διαχωριστεί από τη μητέρα μας, καθώς και του νου και της προσωπικότητάς μας.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι σημαντική η εμπειρία της ελεύθερης κίνησης, του παιχνιδιού και του τρεξίματος. Το παιδί πρέπει να γνωρίσει το σώμα του καθώς και τα όριά του. Εδώ θα πρέπει να διαμορφώσει τις αντιλήψεις του για τον κόσμο. Γι' αυτό σε αυτή την περίοδο είναι σημαντικός ο φυσικός χώρος, καθώς και ο χώρος για την πνευματική ζωή και σκέψη.

7 έως 14 ετών - Αίσθηση του εαυτού, εξουσία του άλλου

Η δεύτερη δεκαετία είναι αυτή που επιτρέπει τη βαθιά αφύπνιση της αυτοσυναίσθησης. Τα όργανα που αναπτύσσονται σε αυτή τη φάση είναι οι πνεύμονες και η καρδιά.

Σε αυτή τη φάση η εξουσία των γονέων και των δασκάλων αποκτά σημαντικό ρόλο, καθώς θα είναι οι διαμεσολαβητές του κόσμου στον οποίο θα ενταχθεί το παιδί. Είναι σημαντικό να επαληθεύσουμε, ωστόσο, ότι η υπερβολική εξουσία θα κάνει το παιδί να έχει μια σκληρή και βαριά άποψη για τον κόσμο.

Ωστόσο, αν η εξουσία και οι απαιτήσεις των γονέων και των δασκάλων είναι πιο ρευστές και χωρίς απήχηση, το παιδί θα νομίζει ότι ο κόσμος είναι απελευθερωτικός και αυτό θα το κάνει να μην αναστείλει τις επικίνδυνες συμπεριφορές. Επομένως, ο ρόλος των ενηλίκων είναι να καθορίσουν την εικόνα του κόσμου που θα έχει το παιδί.

14 έως 21 ετών - Κρίση ταυτότητας

Σε αυτή τη φάση, της εφηβείας και της εφηβείας, βιώνεται η αναζήτηση της ελευθερίας. Είναι η φάση που δεν θέλετε να σας πειράζουν οι γονείς, οι δάσκαλοι και οι άλλοι ενήλικες. Εδώ το σώμα έχει ήδη διαμορφωθεί και είναι η στιγμή που γίνονται οι πρώτες ανταλλαγές με την κοινωνία.

Όταν φτάνουμε σε αυτή την περίοδο, το σώμα δεν χρειάζεται πλέον τόσο πολύ χώρο για την κίνηση και ο "χώρος" έχει πλέον μια άλλη σημασία, αυτή της δυνατότητας "ύπαρξης". Αυτή είναι η φάση στην οποία πρέπει να αναγνωρίσουμε τον εαυτό μας και να αναγνωριστούμε. Είναι η στιγμή στην οποία αμφισβητούμε τα πάντα και τους πάντες.

Αλλά αυτή είναι και η φάση της διάκρισης. Τότε γίνονται οι επιλογές καριέρας και επαγγέλματος. Είναι η εποχή των εισαγωγικών εξετάσεων στο πανεπιστήμιο, της πρώτης θέσης εργασίας και η αρχή της οικονομικής ελευθερίας.

21 έως 28 ετών - Κρίση ανεξαρτησίας και ταλέντου

Η ατομικότητα αποκτά δύναμη σε αυτό το septenium σε μια προσπάθεια να σταθεροποιηθεί. Τότε είναι που η σωματική ανάπτυξη τελειώνει και αρχίζει μια διαδικασία πνευματικής και νοητικής ανάπτυξης.

Συχνά είναι η εποχή που δεν ζείτε πια με την οικογένειά σας και που δεν πηγαίνετε πια σχολείο, οπότε είναι ένας κύκλος απασχόλησης, αυτοεκπαίδευσης και ανάπτυξης των ταλέντων σας.

Πρόκειται για έναν κύκλο χειραφέτησης σε όλα τα επίπεδα. Παρόλα αυτά, είναι μια φάση στην οποία οι άλλοι έχουν μεγάλη επιρροή στις αποφάσεις μας, καθώς η κοινωνία θα υπαγορεύει το ρυθμό της ζωής του καθενός.

Οι ενέργειές μας είναι ήδη πιο κατευνασμένες και το να έχουμε τη θέση μας στον κόσμο γίνεται ο κύριος στόχος. Όταν δεν επιτυγχάνουμε τους στόχους μας, δημιουργείται πολύ άγχος και απογοήτευση.

28 έως 35 ετών - Υπαρξιακές κρίσεις

Έχετε ακούσει ποτέ για την κρίση των 30 ετών; Είναι μέρος αυτής της περιόδου και υπάρχει εξήγηση για την ύπαρξή της. Στην 5η περίοδο αρχίζουν οι κρίσεις της ζωής. Είναι όταν υπάρχει ένας κλονισμός της ταυτότητας, μια απαίτηση για επιτυχία που δεν έχει ακόμη επιτευχθεί και η αρχή της απογοήτευσης και της θλίψης για τη βεβαιότητα ότι δεν μπορείς να κάνεις τα πάντα.

Υπάρχει πολλή αγωνία και κενό μεταξύ όσων βρίσκονται σε αυτή τη φάση. Τα γούστα αλλάζουν και οι άνθρωποι έχουν την αίσθηση ότι δεν γνωρίζονται μεταξύ τους. Αισθάνονται αδύναμοι σε αυτό το πέρασμα από τη νεότητα στην ωριμότητα, όταν πρέπει να παραμερίσουν τον παρορμητισμό τους για να αντιμετωπίσουν τη ζωή με μεγαλύτερη υπευθυνότητα.

35 έως 42 ετών - Κρίση αυθεντικότητας

Η πρόταση αυτή συνδέεται με την προηγούμενη, όπου ξεκινούν οι υπαρξιακές κρίσεις. Εδώ βιώνει κανείς μια κρίση αυθεντικότητας που δημιουργείται από τους προβληματισμούς που συνέβησαν στον προηγούμενο κύκλο.

Τότε είναι που αναζητούμε την ουσία σε όλα και σε όλους, στους άλλους και στον εαυτό μας. Υπάρχει μια επιβράδυνση του ρυθμού του νου και του σώματος, η οποία μας διευκολύνει να φτάσουμε σε λεπτότερες συχνότητες σκέψης.

Σε αυτό το στάδιο είναι πολύ σημαντικό να αναζητάτε νέα πράγματα να κάνετε.

42 έως 49 ετών - Φάση αλτρουισμού x Θέλετε να διατηρήσετε την επεκτατική φάση

Σε αυτόν τον κύκλο αισθάνεται κανείς έναν αέρα ανακούφισης, μια νέα αρχή και ανάσταση. Η κρίση της δεκαετίας του '30 έχει ήδη χάσει τη δύναμή της και είναι η στιγμή που αναζητά κανείς απεγνωσμένα νέα πράγματα που κάνουν τη ζωή να έχει νόημα.

Είναι η φάση κατά την οποία κάποιος σκέφτεται λιγότερο μελαγχολικά για υπαρξιακά ζητήματα και δρα περισσότερο. Είναι η φάση κατά την οποία αρχίζει να λύνεται ό,τι έχει λυθεί άσχημα. Μερικές φορές είναι η φάση κατά την οποία οι άνθρωποι παραιτούνται από μια δουλειά που δεν αντέχουν, ζητούν διαζύγιο ή ακόμη και αποφασίζουν να κάνουν παιδί.

Είναι όταν νιώθουμε νοσταλγία και θέλουμε να ξαναζήσουμε τις αναμνήσεις της εφηβείας, όταν ήμασταν νέοι. Είναι μια φράση που γεννήθηκε από το φόβο της γήρανσης.

49 έως 56 ετών - Ακούγοντας τον κόσμο

Εδώ υπάρχει η ανάπτυξη του πνεύματος. Αυτό είναι ένα θετικό και ειρηνικό σεπτάνιο. Τότε συνειδητοποιείτε ότι οι ενεργειακές δυνάμεις είναι και πάλι επικεντρωμένες στην κεντρική περιοχή του σώματος. Το αίσθημα της ηθικής, της ευημερίας, της ηθικής και των οικουμενικών και ανθρωπιστικών ζητημάτων είναι επίσης πιο έντονο.

Σε αυτό το στάδιο της ζωής έχουμε μεγαλύτερη επίγνωση του κόσμου αλλά και του εαυτού μας.

56 ετών και άνω - Φάση της παραίτησης και της σοφίας

Σύμφωνα με την ανθρωποσοφία, από το 56ο έτος της ζωής παρατηρείται μια απότομη αλλαγή στους ανθρώπους και στον τρόπο που σχετίζονται με τον κόσμο. Η φάση αυτή αναδεικνύει μια στροφή προς τα μέσα.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου είναι σημαντικό να διεγείρετε τη μνήμη και να αλλάξετε συνήθειες, διότι η περίοδος της συνταξιοδότησης μπορεί να είναι μια περιοριστική περίοδος, ιδίως για εκείνους που πάντα εστίαζαν τη ζωή τους στην επαγγελματική τους κατάσταση και που τώρα πιστεύουν ότι δεν θα έχουν άλλο τρόπο αυτοπραγμάτωσης.

Μάθετε περισσότερα :

• 7 νόμοι της ευγνωμοσύνης που θα αλλάξουν τη ζωή σας
• Ανακαλύψτε ποιο φυτό προσελκύει πλούτο και ευημερία στη ζωή σας
• Το Δέντρο της Ζωής της Καμπάλα