Psalm 144 zawiera obszerne wersety chwały dla Boga, a jednocześnie wzywa do zapewnienia dobrobytu i obfitości swojemu narodowi. W tej pieśni jesteśmy również zaproszeni do refleksji nad dobrocią Pana i Jego zdolnością do zachowania stworzenia i zapewnienia potrzeb swoim dzieciom.

Psalm 144 - Pokój niech będzie zachowany

W przeciwieństwie do poprzednich psalmów, Psalm 144 wydaje się być napisany przez Dawida w czasie po prześladowaniach ze strony Saula. Tym razem król jest przerażony kłopotami w sąsiednich narodach (zwłaszcza Filistynów), ale mimo to chwali Pana i modli się o pomoc przeciwko swoim oprawcom.

Ponadto Dawid wie, że ponieważ ma Pana po swojej stronie, zwycięstwo jest pewne, dlatego modli się o pomyślność swojego królestwa.

Błogosławiony niech będzie Pan, moja skała, który uczy moje ręce walczyć i moje palce wojować;

Dobroć moja i twierdza moja; wieża moja wysoka i wybawiciel mój, tyś jest tarczą moją, w której ufam, a która ujarzmia lud mój.

Panie, czym jest człowiek, że powinieneś go znać, a syn człowieczy, że powinieneś go cenić?

Człowiek jest podobny do próżności; jego dni są jak cień, który przemija.

Spuść niebiosa twoje, Panie, i zejdź: dotknij gór, a będą dymić.

Wibrować thunderbolts, i rozpraszać; wysyłać naprzód thine strzałka, i discomfit.

Wyciągnij ręce twoje z góry, wybaw mnie i wyrwij mnie z wielu wód i z rąk obcych dzieci,

Którego usta mówią próżność, a jego prawica jest prawicą fałszu.

Tobie, o Boże, będę śpiewał nową pieśń; z psałterzem i dziesięciostrunowym instrumentem będę śpiewał Tobie chwałę;

Tobie, który dajesz zbawienie królom i wybawiasz Dawida, sługę twego, od złego miecza.

Wybaw mnie, a wyrwij mnie z ręki obcych dzieci, których usta mówią próżność, a prawica jego jest prawicą nieprawości,

Aby nasi synowie byli jak rośliny wyrosłe w młodości; aby nasze córki były jak kamienie węgielne wykute na wzór pałacu;

Aby nasze spiżarnie były napełnione wszelkim zaopatrzeniem; aby nasze trzody przynosiły na naszych ulicach tysiące i dziesiątki tysięcy.

Aby woły nasze były mocne do pracy; aby nie było ani rabunku, ani wychodzenia, ani krzyku na ulicach naszych.

Błogosławiony lud, któremu tak się dzieje; błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan.

Interpretacja Psalmu 144

Poniżej odsłonić trochę więcej o Psalmie 144, poprzez interpretację jego wersetów.Czytaj uważnie!

Wersety 1 i 2 - Błogosławiony niech będzie Pan, moja skała

"Błogosławiony niech będzie Pan, moja skała, który uczy moje ręce wojować i moje palce walczyć; moją miłością i moją twierdzą; moją wysoką wieżą i moim wybawicielem jesteś Ty; moją tarczą, w której ufam i która ujarzmia mój lud".

Psalm 144 zaczyna się od konotacji militarnej i choć jest to sprzeczne z nauką Bożą - aby szukać pokoju - tutaj jego celem było właśnie zapewnienie sprawiedliwości i dobrobytu. W tym okresie konkretnie, wiele bitew było toczonych w celu zachowania narodu.

A potem psalmista dziękuje Bogu za to, że dał mu życie, i niezbędną siłę do walki o najbardziej potrzebujących, i do przetrwania.

Wersety 3 i 4 - Człowiek jest jak próżność

"Panie, czym jest człowiek, że go znasz, a syn człowieczy, że go cenisz? Człowiek jest podobny do próżności; dni jego są jak przemijający cień".

W tych wersetach psalmista przyznaje, że pomimo całej "siły", jaką Bóg dał ludzkości, nasze życie może zniknąć za pstryknięciem palca. I że pomimo znikomości ludzkiego życia, Bóg zawsze czuwa nad swoimi dziećmi.

Wersety od 5 do 8 - Wyciągnij ręce z wysoka

"Pochyl niebiosa twoje, Panie, i zstąp; dotknij gór, a zadymią się; drgnij piorunami twoimi, a rozproszą je; poślij strzały twoje, a rozbestwią je; wyciągnij ręce twoje z góry; wybaw mnie, a wyrwij mnie z wielu wód, i z rąk dzieci obcych, Których usta mówią próżność, a prawica ich jest prawicą fałszu".

Z drugiej strony, w tych wersetach psalmista prosi o boską interwencję, podkreślając obraz Boga-wojownika. Dawid celebruje, i cieszy się z wyczynów Pana. Kojarzy też swoich wrogów z obcymi, niegodnymi zaufania - nawet w obliczu przysięgi.

Wersety od 9 do 15 - Tobie, o Boże, będę śpiewał nową pieśń

"Tobie, o Boże, będę śpiewał pieśń nową; Z psałterzem i instrumentem o dziesięciu strunach będę śpiewał chwałę Tobie; Tobie, który dajesz zbawienie królom i który wybawiasz Dawida, sługę Twego, od złego miecza.

Wybaw mnie, a wyrwij mnie z ręki obcych dzieci, których usta mówią próżność, a prawica ich jest prawicą nieprawości, aby synowie nasi byli jako rośliny wyrosłe w młodości; aby córki nasze były jako kamienie węgielne wykute na wzór pałacu; aby spiżarnie nasze były napełnione wszelkim zaopatrzeniem; aby trzody nasze przynosiły tysiące i dziesiątkitysięcy na naszych ulicach.

Aby nasze woły były silne do pracy; aby nie było ani rabunku, ani wychodzenia, ani krzyku na naszych ulicach. Błogosławiony lud, któremu się to przydarza; błogosławiony lud, którego Bogiem jest Pan".

Początek tych wersetów przypomina nam, że Dawid, oprócz tego, że był wzorowym sługą Pana, był obdarzony zdolnościami muzycznymi; obsługą instrumentów strunowych, takich jak harfy i psałterze. I tak, wykorzystał ten dar, aby chwalić Boga.

Następnie ponownie wspomina o "obcych", odnosząc się do każdego, kto nie uznaje Boga. Automatycznie ludzka władza, autorytet, który nie szanuje Ojca, opiera się na kłamstwie i fałszu. Dawid następnie prosi Boga, aby trzymał go z dala od tych ludzi i nie pozwolił mu wpaść w ich sidła.

W kolejnych wersetach pojawia się błaganie o to, by Bóg wybawił i obdarzył swój lud zwycięstwem, a także zapewnił dobrobyt i obfitość.

Dowiedz się więcej :

• Znaczenie wszystkich psalmów: zebraliśmy dla ciebie 150 psalmów
• Oczyszczanie środowiska duchowego - Odzyskaj utracony pokój
• Modlitwy spirytystyczne - droga do spokoju i ukojenia