Ва ўрачыстыя хвіліны толькі боская ласка мае сілу дабраславіць і абараняць. Калі пакута на паверхні, проста ўсклікніце да Госпада і ніколі не забывайце пра свае цуды.

Словы мудрасці з Псалма 77

Прачытайце з верай і ўвагай:

Я клічу Бога аб дапамозе; Я клічу Бога, каб пачуў мяне.

Калі я ў бядзе, я шукаю Госпада; уначы працягваю рукі мае безупынна; няўцешная душа мая!

Успамінаю пра Цябе, Божа, і ўздыхаю; Я пачынаю разважаць, і дух мой губляецца.

Ты не дазваляеш мне заплюшчыць вочы; Я так неспакойны, што не магу гаварыць.

Я думаю пра мінулыя дні, пра мінулыя гады;

Начамі я ўспамінаю свае песні. Сэрца маё разважае, і дух мой пытаецца:

Няўжо Гасподзь адкіне нас назаўжды? Няўжо ён больш ніколі не акажа нам сваёй ласкі?

Няўжо яго любоў знікла назаўжды? Ці скончылася яго абяцанне?

Няўжо Бог забыўся быць міласэрным? У гневе сваім ён стрымаў сваё спачуванне?

Тады я падумаў: «Прычына майго болю ў тым, што правая рука Усявышняга больш не дзейнічае».

Я буду памятаць справы Гасподнія; Успомню цуды Твае даўнія.

Разважаю пра ўсе справы Твае і разважаю пра ўсе справы Твае.

Шляхі Твае, Божа, святыя. Які бог такі вялікі, як Бог наш?

Ты Бог, які чыніць цуды; Ты паказваеш сілу Тваю сярод народаў.

Моцнай рукой ТваёйТы выратаваў народ Твой, нашчадкаў Якуба і Язэпа.

Убачылі Цябе, Божа, воды, убачылі Цябе воды і звіваліся; нават бездані здрыгануліся.

Хмары лілі дождж, гром грымеў у нябёсах; ва ўсе бакі бліснулі стрэлы твае.

У віхуры грымеў гром твой, маланка твая свет асвятляла; зямля калацілася і калацілася.

Праз мора пралягаў шлях Твой, праз моцныя воды - шлях Твой, і ніхто не бачыў слядоў Тваіх.

Ты вёў народ Твой, як статак, па сцежцы. Майсея і Аарона.

Інтэрпрэтацыя Псалма 77

Наша каманда падрыхтавала падрабязнае тлумачэнне Псалма 77. Чытаць з увагай:

Вершы 1 і 2 – Я клічу Бога аб дапамозе

“Я клічу Бога аб дапамозе; Я клічу Бога, каб пачуў мяне. Калі я ў бядзе, я шукаю Госпада; уначы працягваю рукі мае без перастанку; няўцешная душа мая!”

Сутыкаючыся з момантам адчаю і пакуты, псалміст выцягвае рукі, скардзіцца і кліча аб дапамозе, звяртаючыся да Бога. Сярод такой вялікай пакуты ўсё, што ён аднойчы пачуў пра Пана, кантраставала з яго пакутнай рэальнасцю; і чым больш псалміст думаў пра гэта, тым больш засмуціўся.

Вершы з 3 па 6 – Памятаю пра Цябе, Божа

«Памятаю Цябе, Божа, і ўздыхаю; Я пачынаю медытаваць, і мой духгубляе прытомнасць. Ты не дазваляеш мне заплюшчыць вочы; я такі неспакойны, што не магу гаварыць. Я думаю пра мінулыя дні, даўно мінулыя гады; ноччу я ўспамінаю свае песні. Сэрца маё разважае, і дух мой пытаецца: «

Не могучы заснуць, Асаф, псаломшчык, праводзіць усю ноч, разважаючы аб сваёй цяперашняй сітуацыі і мінулых падзеях; але ён памятае, што сярод столькіх, праз што ён прайшоў, самым каштоўным, што здарылася з ім, было зварот да Бога.

Вершы з 7 па 9 – Ці забыўся Бог быць міласэрным?

«Няўжо Гасподзь адкіне нас навекі? Няўжо ён больш ніколі не акажа нам сваёй ласкі? Ваша каханне знікла назаўжды? Ваша абяцанне скончылася? Няўжо Бог забыўся быць міласэрным? У гневе Сваім ён стрымаў спагаду?»

У глыбокім адчаі псалміст пачынае сумнявацца, ці выпадкова Бог адмовіўся ад яго; і пытаецца, калі аднойчы Ён праявіць міласэрнасць зноў.

Вершы з 10 па 13 – Я буду памятаць справы Пана

«Тады я падумаў: «Прычына майго болю ў што няма ўжо маёй правіцы Усявышняга». Успомню дзеі Гасподнія; Успомню твае даўнія цуды. Я буду разважаць аб усіх справах тваіх і разважаць аб усіх учынках тваіх. Шляхі Твае, Божа, сьвятыя. Які бог такі ж вялікі, як Бог наш?”

У гэтых вершах псалміст вырашае адвярнуцца ад свайго болю і перанесці ўвагу на справы і цудыБог. Задаючыся пытаннем "які бог такі вялікі, як Бог наш?", Асаф памятае, што ніякі іншы бог не можа параўнацца з Усявышнім.

Вершы з 14 па 18 - Зямля дрыжала і трэсла

«Ты — Бог, які чыніць цуды; Ты паказваеш сілу сваю сярод народаў. Моцнай рукой Тваёй Ты адкупіў народ Твой, нашчадкаў Якуба і Язэпа. Убачылі Цябе, Божа, воды, убачылі Цябе воды і звіваліся; здрыгануліся нават бездані. Хмары лілі дождж, грымоты грымелі ў нябёсах; твае стрэлы ўспыхвалі ва ўсе бакі. У віхуры твой гром грымнуў, твая маланка свет асвятліла; зямля задрыжала і задрыжала».

Пасля столькіх пытанняў псалміст звяртаецца да суверэнітэту Бога, асабліва ў дачыненні да кантролю над прыродай. Усемагутны ёсць Той, Хто пануе над нябёсамі, зямлёй і морамі.

Вершы 19 і 20 – Твой шлях прайшоў праз мора

«Твой шлях прайшоў праз мора, твой шлях праз магутныя воды, і ніхто не бачыў слядоў тваіх. Ты вёў народ Твой, як статак, рукою Майсея і Аарона».

У гэтых апошніх вершах ёсць асацыяцыя Госпада як уладара вод; якія не з'яўляюцца пагрозай для Усемагутнага, а хутчэй шляхам, па якім Ён можа ісці.

Даведацца больш:

• Значэнне ўсіх псальмаў : мы сабралі для вас 150 псальмаў
• Аквамарынавы кулон: лячыць усіхдушэўныя пакуты і боль
• Боль сямейнай кармы найбольш востры. Ведаеце чаму?