Në momente solemne, vetëm Hiri hyjnor ka fuqinë për të bekuar dhe mbrojtur. Kur mundimi është në sipërfaqe, thjesht thirrni Zotit dhe mos harroni kurrë mrekullitë tuaja.

Fjalët e urtësisë nga Psalmi 77

Lexo me besim dhe vëmendje:

I bëj thirrje Zotit për ndihmë; Unë i thërras Perëndisë që të më dëgjojë.

Kur jam në ankth, kërkoj Zotin; natën i zgjas duart pa pushim; shpirti im është i pangushëllueshëm!

Të kujtoj o Zot dhe psherëtin; Unë filloj të meditoj dhe shpirti më ligështohet.

Nuk më lejoni të mbyll sytë; Jam aq i shqetësuar sa nuk mund të flas.

Mendoj për ditët e shkuara, vitet e shkuara;

Natën kujtoj këngët e mia. Zemra ime mediton dhe shpirti im pyet:

A do të na refuzojë Zoti përgjithmonë? A nuk do të na tregojë më kurrë favorin e tij?

A është zhdukur dashuria e tij përgjithmonë? A ka përfunduar premtimi i tij?

A ka harruar Zoti të jetë i mëshirshëm? Në zemërimin e tij a e ka frenuar dhembshurinë e tij?

Pastaj mendova: “Arsyeja e dhimbjes sime është se dora e djathtë e Shumë të Lartit nuk vepron më.”

Do të kujtoj veprat e Zotit; Do të kujtoj mrekullitë e tua të lashta.

Do të meditoj për të gjitha veprat e tua dhe do të shqyrtoj të gjitha veprat e tua.

Rrugët e tua, o Perëndi, janë të shenjta. Cili perëndi është aq i madh sa Perëndia ynë?

Ti je Perëndia që bën mrekulli; ju tregoni fuqinë tuaj midis popujve.

Me krahun tuaj të fortëti ke shpëtuar popullin tënd, pasardhësit e Jakobit dhe të Jozefit.

Ujërat të panë, o Perëndi, ujërat të panë dhe u përpëlitën; edhe humnerat dridheshin.

Retë derdhën shi, bubullima kumbonte në qiej; shigjetat e tua vezulluan në çdo drejtim.

Në shakullinë, bubullima jote gjëmonte, vetëtimat e tua ndriçuan botën; toka u drodh dhe u drodh.

Rruga jote kaloi nëpër det, rruga jote nëpër ujëra të fuqishme dhe askush nuk i pa gjurmët e tua.

Ti e udhëhove popullin tënd si një kope nëpër shteg. dorë i Moisiut dhe Aaronit.

Interpretimi i Psalmit 77

Ekipi ynë ka përgatitur një interpretim të detajuar të Psalmit 77. Lexo me vëmendje:

Vargjet 1 dhe 2 – I thërras Perëndisë për ndihmë

“I thërras Perëndisë për ndihmë; Unë i bërtas Zotit të më dëgjojë. Kur jam në ankth, kërkoj Zotin; natën i zgjas duart pa pushim; shpirti im është i pangushëllueshëm!”

Përballë një momenti dëshpërimi dhe vuajtjeje, psalmisti shtrin duart, ankohet dhe thërret për ndihmë kur i referohet Perëndisë. Në mes të kaq shumë mundimeve, gjithçka që ai dëgjoi për Zotin një ditë ra në kontrast me realitetin e tij të vuajtjes; dhe sa më shumë që mendonte psalmisti për këtë, aq më i dëshpëruar bëhej.

Vargjet 3 deri në 6 – Të kujtoj ty, o Zot

“Të kujtoj, o Perëndi, dhe psherëtin; Unë filloj të meditoj, dhe shpirti imi bie të fikët. Nuk më lejoni të mbyll sytë; jam aq i shqetësuar sa nuk mund të flas. Mendoj për ditët e shkuara, vitet e shkuara; natën më kujtohen këngët e mia. Zemra ime mediton dhe shpirti im pyet:”

I paaftë për të fjetur, Asafi, psalmisti, e kalon gjithë natën duke menduar për situatën e tij aktuale dhe ngjarjet e kaluara; por ai kujton se, në mes të shumë gjërave që kishte kaluar, kthimi te Perëndia ishte gjëja më e çmuar që i ndodhi.

Vargjet 7 deri 9 – A harroi Perëndia të ishte i mëshirshëm?

“A do të na hedhë poshtë Zoti përgjithmonë? A nuk do të na tregojë më kurrë favorin e tij? A ka ikur dashuria juaj përgjithmonë? A ka mbaruar premtimi juaj? A harroi Zoti të ishte i mëshirshëm? Në zemërimin e tij a e ka mbajtur ai dhembshurinë e tij?”

Në dëshpërim të thellë, psalmisti fillon të pyesë nëse, rastësisht, Perëndia kishte hequr dorë prej tij; dhe pyet nëse, një ditë, Ai do të tregonte sërish mëshirë.

Vargjet 10 deri 13 – Do të kujtoj veprat e Zotit

“Atëherë mendova: “Arsyeja e dhimbjes sime është se dora ime e djathtë e Shumë të Lartit nuk është më". Unë do të kujtoj veprat e Zotit; Unë do të kujtoj mrekullitë tuaja të lashta. Unë do të meditoj për të gjitha veprat e tua dhe do të shqyrtoj të gjitha veprat e tua. Rrugët e tua, o Perëndi, janë të shenjta. Cili perëndi është aq i madh sa Perëndia ynë?”

Në këto vargje, psalmisti vendos të largohet nga dhimbja e tij dhe ta transferojë fokusin te veprat dhe mrekullitë eZoti. Kur pyet "çfarë perëndie është aq i madh sa Perëndia ynë?", Asafi kujton se asnjë perëndi tjetër nuk mund të krahasohet me Më të Lartin.

Vargjet 14 deri në 18 – Toka u drodh dhe u drodh

“Ti je Perëndia që bën mrekulli; ju tregoni fuqinë tuaj midis popujve. Me krahun tënd të fortë ke shpenguar popullin tënd, pasardhësit e Jakobit dhe të Jozefit. Të panë ujërat, o Perëndi, ujërat të panë dhe u përpëlitën; edhe humnerat u drodhën. Retë derdhën shi, bubullima kumbonte në qiej; shigjetat e tua vezulluan në çdo drejtim. Në shakullinë, bubullima jote gjëmonte, vetëtima jote ndriçoi botën; toka u drodh dhe u drodh.”

Pas kaq shumë pyetjesh, psalmisti i drejtohet sovranitetit të Perëndisë, veçanërisht në lidhje me kontrollin e natyrës. I Plotfuqishmi është Ai që sundon mbi qiejt, tokën dhe detet.

Vargjet 19 dhe 20 – Rruga jote kaloi nëpër det

“Rruga jote kaloi nëpër det, rruga jote nëpër ujërat e fuqishme dhe askush nuk i pa gjurmët e tua. Ti e ke udhëhequr popullin tënd si një kope me dorën e Moisiut dhe të Aaronit.”

Në këto vargje të fundit, ekziston një shoqërim i Zotit si zot i ujërave; të cilat nuk përbëjnë një kërcënim për të Plotfuqishmin, por më tepër një shteg nëpër të cilin Ai mund të ecë.

Mëso më shumë :

• Kuptimi i të gjitha Psalmeve : ne kemi mbledhur 150 psalmet për ju
• Varëse Aquamarine: shërimi i të gjithëveankth dhe dhimbje emocionale
• Dhimbja e karmës familjare është më akute. A e dini pse?