In plegtige oomblikke het slegs goddelike genade die krag om te seën en te beskerm. Wanneer die beproewing op die oppervlak is, roep net tot die Here en vergeet nooit jou wonderwerke nie.

Die woorde van wysheid uit Psalm 77

Lees met geloof en aandag:

Ek roep na God om hulp; Ek roep na God om my te hoor.

Wanneer ek in nood is, soek ek die Here; snags strek ek sonder ophou my hande uit; my siel is ontroosbaar!

Ek dink aan U, o God, en ek sug; Ek begin peins, en my gees word flou.

Jy laat my nie toe om my oë toe te maak nie; Ek is so rusteloos dat ek nie kan praat nie.

Ek dink aan dae wat verby is, jare lank verby;

Snags onthou ek my liedjies. My hart peins, en my gees vra:

Sal die Here ons vir altyd verwerp? Sal hy ons nooit weer sy guns bewys nie?

Het sy liefde vir altyd verdwyn? Is sy belofte verby?

Het God vergeet om genadig te wees? Het hy in sy woede sy medelye bedwing?

Toe dink ek: “Die rede vir my pyn is dat die regterhand van die Allerhoogste nie meer optree nie.”

Ek sal die dade van die Here; Ek sal dink aan u wonderwerke van ouds.

Ek sal nadink oor al u werke en al u dade in ag neem.

U weë, o God, is heilig. Watter god is so groot soos ons God?

U is die God wat wonderwerke doen; jy wys jou mag onder die volke.

Met jou sterk armU het u volk gered, die nageslag van Jakob en Josef.

Die waters het U gesien, o God, die waters het U gesien en gekrummel; selfs die afgronde het gebewe.

Die wolke het reën uitgegiet, donderweer het weerklink in die hemele; jou pyle het in elke rigting geflits.

In die warrelwind het jou donderweer gedreun, jou weerlig die wêreld verlig; die aarde het geskud en gebewe.

U pad het deur die see gegaan, U pad deur magtige waters, en niemand het U spore gesien nie.

U het U volk soos 'n kudde deur die pad gelei.hand van Moses en Aäron.

Interpretasie van Psalm 77

Ons span het 'n gedetailleerde interpretasie van Psalm 77 voorberei. Lees met aandag:

Verse 1 en 2 – Ek roep tot God om hulp

“Ek roep tot God om hulp; Ek roep na God om my te hoor. As ek in benoudheid is, soek ek die Here; snags strek ek sonder ophou my hande uit; my siel is ontroosbaar!”

Met 'n oomblik van wanhoop en lyding, steek die psalmis sy hande uit, kla en roep om hulp wanneer hy na God verwys. Te midde van soveel ellende het alles wat hy van die Here gehoor het eendag gekontrasteer met sy lydende werklikheid; en hoe meer die psalmdigter daaroor nagedink het, hoe meer benoud het hy geword.

Verse 3 tot 6 – Ek dink aan U, o God

“Ek dink aan U, o God, en sug; Ek begin mediteer, en my geesflou word. Jy laat my nie toe om my oë toe te maak nie; so onrustig is ek dat ek nie kan praat nie. Ek dink aan die dae wat verby is, die jare lank verby; saans onthou ek my liedjies. My hart mediteer, en my gees vra:”

Asaf, die psalmdigter, kan nie slaap nie, en dink die hele nag aan sy huidige situasie en vorige gebeure; maar hy onthou dat, te midde van soveel wat hy deurgemaak het, om na God te draai, die kosbaarste ding was wat met hom gebeur het.

Verse 7 tot 9 – Het God vergeet om genadig te wees?

“Sal die Here ons vir altyd verwerp? Sal hy ons nooit weer sy guns bewys nie? Is jou liefde vir altyd weg? Is jou belofte verby? Het God vergeet om genadig te wees? In sy toorn het hy sy medelye teruggehou?”

In diepe wanhoop begin die psalmis die vraag stel of God hom toevallig opgegee het; en vra of Hy eendag weer genade sal betoon.

Verse 10 tot 13 – Ek sal die dade van die Here onthou

“Toe dink ek: “Die rede vir my pyn is dat my regterhand van die Allerhoogste nie meer is nie.” Ek sal dink aan die dade van die Here; Ek sal jou ou wonderwerke onthou. Ek sal nadink oor al jou werke en al jou werke in ag neem. U weë, o God, is heilig. Watter god is so groot soos ons God?”

In hierdie verse besluit die psalmis om weg te draai van sy pyn, en die fokus oor te plaas na die werke en wonderwerke vanGod. As hy bevraagteken “watter god is so groot soos ons God?”, onthou Asaf dat geen ander god met die Allerhoogste vergelyk kan word nie.

Verse 14 tot 18 – Die aarde het gebewe en gebewe

“U is die God wat wonderwerke doen; U toon u mag onder die volke. Met u sterk arm het U u volk verlos, die nageslag van Jakob en Josef. Die waters het U gesien, o God, die waters het U gesien en kronkel; selfs die afgronde het geskud. Die wolke het gereën, donderweer het weerklink in die hemele; jou pyle het in alle rigtings geflits. In die warrelwind het jou donderweer gedreun, jou weerlig die wêreld verlig; die aarde het gebewe en gebewe.”

Na soveel vrae wend die psalmdigter hom tot die soewereiniteit van God, veral wat die beheer van die natuur betref. Die Almagtige is Hy wat oor die hemel, die aarde en die see heers.

Verse 19 en 20 – Jou pad het deur die see gegaan

“Jou pad het deur die see gegaan, jou pad deur die magtige waters, en niemand het jou spore gesien nie. U het u volk soos 'n kudde gelei deur die hand van Moses en Aäron.”

In hierdie laaste verse is daar 'n assosiasie van die Here as heer van die waters; wat nie 'n bedreiging vir die Almagtige uitmaak nie, maar eerder 'n pad waarlangs Hy kan loop.

Leer meer :

• Die betekenis van al die Psalms : ons het die 150 psalms vir jou versamel
• Akwamaryn hangertjie: genees almalemosionele angs en pyn
• Die pyn van gesinskarma is die akuutste. Weet jy hoekom?