Псальма 142, напісаная Давідам, калі ён хаваўся ў пячоры (магчыма, уцякаючы ад пагоні Саўла), прадстаўляе нам адчайную просьбу псалміста; хто бачыць сябе самотным, у сітуацыі вялікай небяспекі, і яму тэрмінова патрэбна дапамога.

Псальма 142 — Адчайная просьба аб дапамозе

У выпадку вельмі асабістай просьбы, псальма 142 вучыць нас што ў хвіліны адзіноты мы бачым нашы самыя вялікія праблемы. Аднак Пан дазваляе нам перажываць такія сітуацыі менавіта для таго, каб мы маглі ўмацаваць нашы адносіны з Ім.

Пры абліччы гэтага навучання псальміст шчыра размаўляе з Богам, выказваючы свае праблемы, давяраючы Яму выратаванне.

Голасам маім клікаў я да Госпада; голасам маім я маліўся Госпаду.

Я выліў маю скаргу перад абліччам Ягоным; Я расказаў яму пра свае нягоды.

Калі дух мой трывожыўся ва мне, тады ты ведаў мой шлях. Па дарозе я ішоў, яны схавалі для мяне пастку.

Я паглядзеў направа і ўбачыў; але не было нікога, хто б ведаў мяне. Прытулку мне не хапала; ніхто не клапаціўся пра душу маю.

Да Цябе, Госпадзе, я клікаў; Я сказаў: Ты мой прытулак і мая доля на зямлі жывых.

Паслухай мой енк; таму што я ў вельмі дэпрэсіі. Выратуй мяне ад пераследнікаў маіх; таму што яны мацнейшыя за мяне.

Выведзі душу маю з цямніцы, каб я мог хваліцьваша імя; праведнік акружыць мяне, бо ты абыходзіўся са мной добра.

Тлумачэнне Псалма 142

Далей даведайся крыху больш пра Псалом 142, праз інтэрпрэтацыю яго вершаў. Чытайце ўважліва!

Вершы з 1 па 4 – Прытулак мяне не атрымаў

«Голасам маім клікаў я да Госпада; голасам маім я маліўся Госпаду. Я выліў сваю скаргу перад яго тварам; Я расказаў яму пра сваю бяду. Калі дух мой трывожыўся ўва мне, тады ты ведаў мой шлях. Па дарозе я ішоў, яны схавалі для мяне пастку. Я паглядзеў направа і ўбачыў; але не было нікога, хто б ведаў мяне. Прытулку мне не хапала; ніхто не клапаціўся пра душу маю.”

Плачы, маленні, Псальма 142 пачынаецца ў момант адчаю для псалміста. Адзіны сярод смяротных, Давід вымаўляе ўслых усе свае пакуты; у надзеі, што Бог пачуе яго.

Яго адчай тут звязаны з планамі яго ворагаў, якія расстаўляюць пасткі на шляху, па якім ён звычайна ішоў у бяспецы. Побач з ім няма сябра, даверанай асобы або таварыша, які мог бы падтрымаць яго.

Вершы з 5 па 7 – Ты мой прытулак

«Да Цябе, Госпадзе, я клікаў; Я сказаў: Ты мой прытулак і мая доля на зямлі жывых. Адкажы мой крык; таму што я ў вельмі дэпрэсіі. Выратуй мяне ад пераследнікаў маіх; таму што іх большмацнейшы за мяне. Вывядзі душу маю з цямніцы, каб я мог славіць імя Тваё; праведнік акружыць мяне, бо ты зрабіў мне дабро».

Як мы ўжо заўважылі, Давід апынуўся без прытулку, аднак ён памятае, што заўсёды можа разлічваць на тое, што Бог вызваліць яго ад сваіх катаў — у дадзеным выпадку ад Саўла і яго войска.

Ён моліцца, каб Гасподзь вывеў яго з цёмнай пячоры, дзе ён апынуўся, таму што ён ведае, што з таго часу ён будзе акружаны праведнікам, на хвалу дабрыні Божай.

Даведацца больш:

• Значэнне ўсіх псальмаў: мы сабралі для вас 150 псальмаў
• Ці ведаеце вы Ружанец душ? Навучыцеся маліцца
• Моцная малітва аб дапамозе ў дні бедства