Դավթի կողմից գրված՝ քարայրում ապաստանելիս (հնարավոր է՝ փախչելով Սավուղի հետապնդումից), Սաղմոս 142-ը մեզ ներկայացնում է սաղմոսերգուի հուսահատ աղերսանքը. ով իրեն միայնակ է տեսնում, մեծ վտանգի մեջ է և շտապ օգնության կարիք ունի:

Սաղմոս 142 — Օգնության հուսահատ աղերսանք

Շատ անձնական աղաչանքի դեպքում Սաղմոս 142-ը մեզ սովորեցնում է. որ մենության պահերին մենք տեսնում ենք մեր ամենամեծ մարտահրավերները: Այնուամենայնիվ, Տերը թույլ է տալիս մեզ անցնել նման իրավիճակների միջով, հենց այնպես, որ մենք կարողանանք ամրապնդել մեր հարաբերությունները Իր հետ:

Այս ուսմունքի առջև սաղմոսերգուն անկեղծորեն խոսում է Աստծո հետ՝ արտահայտելով իր խնդիրները, վստահելով. փրկություն։

Իմ ձայնով աղաղակեցի առ Տերը. Ես իմ ձայնով աղաչեցի Տիրոջը:

Ես իմ բողոքը թափեցի նրա երեսի առաջ. Ես ասացի նրան իմ դժվարությունները:

Երբ հոգիս խռովվում էր իմ ներսում, դու գիտեիր իմ ճանապարհը: Ճանապարհին, որ քայլում էի, ինձ համար թակարդ են թաքցրել:

Ես նայեցի իմ աջ կողմը և տեսա. բայց ինձ ճանաչող չկար։ Ինձ պակասում էր ապաստան; Ոչ ոք հոգ չէր տանում իմ հոգու մասին:

Քեզ, Տե՛ր, ես աղաղակեցի. Ես ասացի. Դու իմ ապաստանն ես և իմ բաժինը ողջերի երկրում։

Լսիր իմ աղաղակը. քանի որ ես շատ ընկճված եմ: Ազատի՛ր ինձ իմ հետապնդողներից. որովհետև նրանք ինձնից ուժեղ են:

Իմ հոգին հանիր բանտից, որ ես գովաբանեմ նրանցքո անունը; արդարները կշրջապատեն ինձ, որովհետև դու ինձ հետ լավ վարվեցիր:

Սաղմոս 142-ի մեկնությունը

Այնուհետև մի փոքր ավելին բացահայտիր Սաղմոսի մասին 142, նրա այաների մեկնության միջոցով։ Ուշադիր կարդացեք:

Հատվածներ 1-ից 4 – Ապաստան ինձ չհաջողվեց

«Իմ ձայնով ես աղաղակեցի առ Տերը. իմ ձայնով աղաչեցի Տիրոջը. Ես իմ բողոքը թափեցի նրա երեսի առաջ. Ես ասացի նրան իմ վիշտը։ Երբ հոգիս խռովվում էր իմ ներսում, այն ժամանակ դու իմացար իմ ճանապարհը: Ճանապարհին, որ քայլում էի, ինձ համար թակարդ են թաքցրել։ Ես նայեցի իմ աջ կողմը և տեսա. բայց ինձ ճանաչող չկար։ Ինձ պակասում էր ապաստան; ոչ ոք հոգ չէր տանում իմ հոգու մասին»:

Աղաչում, աղաչանք, Սաղմոս 142-ը սկսվում է սաղմոսերգուի համար հուսահատության պահից: Մահկանացուների մեջ մենակ Դավիթը բարձրաձայն արտաբերում է իր ամբողջ տառապանքը. հուսալով, որ Աստված կլսի նրան:

Նրա հուսահատությունն այստեղ կապված է իր թշնամիների ծրագրերի հետ, որոնք թակարդներ էին գցում այն ​​ճանապարհի վրա, որը նա սովորաբար օգտագործում էր ապահով ճանապարհով անցնելու համար: Նրա կողքին չկա ընկեր, վստահելի կամ ընկեր, ով կարող է աջակցել նրան:

Հատվածներ 5-ից 7 – Դու իմ ապաստանն ես

«Քեզ, Տե՛ր, ես աղաղակեցի. Ես ասացի. «Դու ես իմ ապավենն ու իմ բաժինը ողջերի երկրում»։ Պատասխանիր իմ լացին; քանի որ ես շատ ընկճված եմ: Ազատի՛ր ինձ իմ հետապնդողներից. քանի որ դրանք ավելի շատ ենինձնից ուժեղ: Դո՛ւրս հանիր իմ հոգին բանտից, որպեսզի գովաբանեմ քո անունը. արդարները կշրջապատեն ինձ, որովհետև դու ինձ բարություն արեցիր»:

Ինչպես արդեն նկատել ենք, Դավիթը հայտնվում է առանց ապաստանի, սակայն հիշում է, որ միշտ կարող է հույս դնել Աստծո վրա, որ կազատի իրեն: իր տանջողներից, այս դեպքում՝ Սավուղից և նրա բանակից:

Նա աղոթում է, որ Տերը իրեն դուրս բերի այն մութ քարայրից, որտեղ նա գտնվում է, քանի որ գիտի, որ այդ ժամանակվանից իրեն շրջապատելու են։ արդարների կողմից՝ ի փառաբանություն Աստծո բարության:

Իմացեք ավելին :

• Բոլոր Սաղմոսների իմաստը. մենք ձեզ համար հավաքել ենք 150 սաղմոսները:
• Գիտե՞ք հոգիների վարդարանը: Իմացեք, թե ինչպես աղոթել
• Հզոր աղոթք օգնության համար նեղության օրերին