Davut tarafından bir mağaraya sığınırken (muhtemelen Saul'un zulmünden kaçarken) yazılan 142. Mezmur, kendisini yalnız, büyük bir tehlike içinde ve acil yardıma muhtaç bir durumda bulan mezmur yazarının çaresiz yakarışını bize sunar.

Mezmur 142 - Çaresiz bir yardım çığlığı

Çok kişisel bir dua olan 142. Mezmur bize en büyük zorlukları yalnızlık anlarında yaşadığımızı öğretir. Ancak Rab, Kendisiyle olan ilişkimizi güçlendirebilmemiz için bu gibi durumlardan geçmemize izin verir.

Bu öğretişle karşı karşıya kalan mezmur yazarı, Tanrı'yla içtenlikle konuşur, sorunlarını dile getirir ve kurtuluşa güvenir.

Sesimle Rab'be yakardım; sesimle Rab'be yalvardım.

Şikâyetlerimi yüzüne döktüm; sıkıntımı önüne serdim.

Ruhum içimde sıkıntıya düştüğünde, yolumu biliyordun. Yürüdüğüm yolda benden bir tuzak gizlendi.

Sağıma baktım, gördüm; ama beni tanıyan yoktu. Sığınacak bir yerim yoktu; kimse ruhumu umursamıyordu.

Ya RAB, sana yakardım, "Sığınağım, yaşayanların ülkesindeki payım sensin" dedim.

Feryadıma cevap ver, çünkü çok sıkıntılıyım. Beni zalimlerimden kurtar, çünkü onlar benden daha güçlüler.

Ruhumu hapisten çıkar ki, adını yüceltsin; Bana iyilik ettiğin için doğrular beni kuşatacak.

Mezmur 142'nin Yorumu

Aşağıda, ayetlerinin yorumlanması yoluyla 142. Mezmur hakkında biraz daha bilgi edineceksiniz. Dikkatle okuyun!

1-4. ayetler - Sığınaktan yoksun kaldım

"Sesimle Rab'be yakardım; Sesimle Rab'be yalvardım. Şikâyetimi yüzüne döktüm; Sıkıntımı ona açtım. Ruhum içimde ıstırap içindeyken, O zaman yolumu bilirdin. Yürüdüğüm yolda benden bir tuzak saklandı. Sağıma baktım, gördüm; Ama beni tanıyan yoktu. Benden sığınak eksikti; Kimse canımı umursamadı."

Çığlıklar, yakarışlar, 142. Mezmur mezmur yazarının umutsuzluğa kapıldığı bir anda başlar. Ölümlüler arasında yalnız olan Davut, Tanrı'nın kendisini duyacağı umuduyla tüm ıstırabını yüksek sesle dile getirir.

Buradaki umutsuzluğu, genellikle güven içinde yürüdüğü yol boyunca tuzaklar kuran düşmanlarının planlarıyla ilgilidir. Yanında ona destek verebilecek hiçbir dostu, sırdaşı ya da yoldaşı yoktur.

5-7. ayetler - Sen benim sığınağımsın

"Sana yalvardım, ya Rab, dedim: Sığınağım sensin, Yaşayanlar diyarında payım sensin. Feryadıma cevap ver, çünkü çok sıkıntılıyım. Beni zulmedenlerden kurtar, Çünkü onlar benden daha güçlüler. Canımı hapisten çıkar, Adını yücelteyim; Doğrular beni kuşatacak, Çünkü sen bana iyilik ettin."

Daha önce gördüğümüz gibi, Davut sığınacak bir yer bulamaz, ama kendisini eziyet edenlerden -bu durumda Saul ve ordusundan- kurtarması için her zaman Tanrı'ya güvenebileceğini hatırlar.

Rab'bin kendisini içinde bulunduğu karanlık mağaradan çıkarması için dua eder, çünkü o andan itibaren Tanrı'nın iyiliğine övgüde bulunan doğru kişiler tarafından kuşatılacağını bilir.

Daha fazlasını öğrenin :

• Tüm Mezmurların Anlamı: 150 mezmuru sizin için bir araya getirdik
• Ruhların Tesbihi'ni biliyor musunuz? Nasıl dua edeceğinizi öğrenin
• Sıkıntılı Günlerde Yardım İçin Güçlü Dualar