O Psalm 22 Het begint met een intense klaagzang waarin we de pijn van de psalmist bijna kunnen voelen. Aan het eind laat hij zien hoe de Heer hem heeft verlost, waarbij hij de kruisiging en opstanding van Christus noemt. Deze psalm kan worden gebeden om de harmonie in het huwelijk en het gezin te herstellen.

Alle kracht van Psalm 22

Lees de heilige woorden met grote aandacht en geloof:

Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten? Waarom zijt Gij verre van mij te helpen en van de woorden van mijn geroep?

Mijn God, ik roep overdag, maar U hoort niet; ook in de nacht, maar ik vind geen rust.

Toch bent u heilig, tronend boven de lofzangen van Israël.

In u vertrouwden onze vaderen; zij vertrouwden en u verloste hen.

Zij riepen tot U en werden gered; zij vertrouwden op U en werden niet beschaamd.

Maar ik ben een worm en geen man, een smaad van de mensen en veracht door het volk.

Iedereen die me ziet, spot met me, snoert zijn lippen en schudt zijn hoofd en zegt:

Hij vertrouwde op de Heer; moge Hij hem redden, want Hij heeft behagen in hem.

Maar U bent degene die mij uit de baarmoeder nam; U bewaarde mij toen ik nog aan de borst van mijn moeder lag.

In uw armen werd ik geworpen uit de baarmoeder; u bent mijn God vanaf mijn moeders schoot.

Wees niet ver van mij, want moeilijkheden zijn nabij, en er is niemand om te helpen.

Vele stieren omringen mij; sterke stieren van Bashan omringen mij.

Ze openen hun mond tegen mij, als een leeuw die scheurt en brult.

Ik ben uitgegoten als water, en al mijn beenderen zijn ontwricht; mijn hart is als was, het is gesmolten in het midden van mijn ingewanden.

Mijn kracht is opgedroogd als een potscherf en mijn tong kleeft aan mijn gehemelte; u hebt mij in het stof van de dood gelegd.

Want honden hebben mij omsingeld; een gezelschap van boosdoeners heeft mij omsingeld; zij hebben mijn handen en mijn voeten doorboord.

Ik kan al mijn botten tellen. Ze kijken me aan en staren me aan.

Ze verdelen mijn kleren onder hen, en werpen loten om mijn kleed.

Maar Gij, o Heer, zijt niet ver van mij; mijn kracht, haast U om mij te helpen.

Verlos mij van het zwaard, en mijn leven van de macht van de hond.

Red mij uit de muil van de leeuw, ja, verlos mij van de horens van de wilde os.

Dan zal ik uw naam verkondigen aan mijn broeders; ik zal u loven in het midden van de gemeente.

Gij die de HEERE vreest, prijst Hem; alle zonen van Jakob, verheerlijkt Hem; vreest Hem, alle nakomelingen van Israël.

Want Hij verachtte noch verafschuwde het leed van de verdrukte, noch verborg Zijn aangezicht voor hem; maar als hij riep, hoorde Hij hem.

Van u komt mijn lof in de grote gemeente; ik zal mijn geloften betalen voor hen die hem vrezen.

De zachtmoedigen zullen eten en tevreden zijn; zij die hem zoeken zullen de Heer loven. Moge uw hart in eeuwigheid leven!

Alle grenzen der aarde zullen zich herinneren en zich tot de Heer wenden, en alle geslachten der volken zullen zich voor zijn aangezicht aanbidden.

Want de heerschappij is van de Heer, en hij heerst over de naties.

Alle groten der aarde zullen eten en aanbidden, en allen die tot het stof gaan zullen voor hem neervallen, zij die hun leven niet kunnen vasthouden.

Het nageslacht zal hem dienen; over de Heer zal worden gesproken in het komende geslacht.

Zij zullen komen en zijn gerechtigheid verkondigen; zij zullen van zijn daden vertellen aan een volk dat geboren moet worden.

Interpretatie van Psalm 22

Kijk naar de interpretatie van de heilige woorden:

Vers 1 tot 3 - Mijn God, mijn God

"Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten? Waarom zijt Gij verre van mij te helpen, en van de woorden van mijn geroep? Mijn God, ik roep des daags, maar Gij hoort niet; en des nachts, maar Gij vindt geen rust; nochtans zijt Gij heilig, tronend boven de lof van Israël."

In de eerste paar verzen van Psalm 22 bespeuren we een acuut gevoel van Davids nood, waarin hij klaagt over zijn gevoel van vervreemding van God. Dit waren dezelfde woorden die Jezus sprak tijdens zijn lijdensweg aan het kruis en weerspiegelen dus de extreme wanhoop waarin David zich op dat moment bevond.

Vers 4 - In u vertrouwden onze vaderen

"In u vertrouwden onze vaderen; zij vertrouwden, en u verloste hen."

Te midden van pijn en wanhoop belijdt David dat zijn geloof in de door zijn ouders geprezen God ligt. Hij herinnert eraan dat God trouw is geweest aan zijn vorige generaties en dat hij er zeker van is dat hij trouw zal blijven aan latere generaties die hem trouw blijven.

Vers 5 tot 8 - Maar ik ben een worm en geen mens

"Maar ik ben een worm en geen man, een smaad van de mensen en veracht door het volk; allen die mij zien, bespotten mij en stoten hun lippen en schudden hun hoofden, zeggende: Hij vertrouwde op de Heer, laat hem verlossen, laat hem redden, want Hij heeft behagen in hem."

David is blootgesteld aan zulk groot lijden dat hij zich minder mens voelt, hij beschrijft zichzelf als een worm. Zijn vijanden voelen zich op het dieptepunt en maken Davids geloof in de Heer en zijn hoop op redding belachelijk.

Verzen 9 en 10 - U hebt mij behouden

"Maar U bent degene die mij uit de baarmoeder nam, die mij bewaarde toen ik nog in de schoot van mijn moeder zat; ik werd vanaf de baarmoeder in uw armen geworpen; U bent mijn God vanaf de schoot van mijn moeder.

Zelfs met zoveel losbandigheid om hem heen hervindt David zijn kracht en stelt hij die op de Heer, degene op wie hij zijn hele leven heeft vertrouwd. In plaats van te twijfelen aan Gods goedheid tijdens de moeilijkste periode van zijn leven, bewijst hij de kracht van het geloof door zijn hele leven lang zijn lof aan zijn ene God te bevestigen.

Vers 11 - Wees niet ver van mij

"Wees niet ver van mij, want moeilijkheden zijn nabij, en er is niemand om te helpen."

Opnieuw herhaalt hij zijn aanvankelijke klaagzang en bevestigt hij dat hij het lijden niet kan verdragen zonder Gods hulp.

Verzen 12 tot 15 - Als water ben ik uitgestort

"Vele stieren omringen mij; sterke stieren van Bashan omringen mij; zij openen hun mond tegen mij, als een leeuw die scheurt en brult. Als water ben ik uitgestort, en al mijn beenderen zijn uit elkaar gevallen; mijn hart is als was, het is gesmolten in het midden van mijn ingewanden. Mijn kracht is opgedroogd als een potscherf, en mijn tong splijt aan mijn gehemelte; u hebt mij in het stof des doods gelegd."

In deze verzen van Psalm 22 gebruikt de psalmist levendige beschrijvingen om zijn angst gedetailleerd weer te geven. Hij noemt zijn vijanden stieren en leeuwen, waaruit blijkt dat zijn kwelling zo diep is dat hij het gevoel heeft dat zijn leven wordt weggezogen, zoals iemand die een kruik met water leegt. Ook in de verwijzing naar water past hij de woorden van Johannes 19,28 toe, wanneer hij zegt dat de woorden van Jezus dorsten, waarmee hij zijn vreselijke droogte uitdrukt.

Vers 16 en 17 - Want honden omringen mij

"Want honden omringen mij; een verzameling boosdoeners omringt mij; zij hebben mijn handen en mijn voeten doorboord; ik kan al mijn botten tellen; zij kijken naar mij en staren mij aan."

In deze verzen noemt David honden als het derde dier dat zijn vijanden voorstelt. In dit citaat voorziet hij duidelijk de kruisiging van Jezus. De gebruikte stijlfiguren staan voor Davids droevige ervaringen en het lijden dat Jezus zou ondergaan.

Vers 18 - Zij verdelen mijn kleren onder hen.

"Ze verdelen mijn kleren onder hen, en over mijn kleed werpen ze loten."

In deze passage waarschuwt David dat bij Jezus' kruisiging de soldaten Christus' kledingstukken zullen uittrekken en onder hen het lot zullen trekken, waarmee deze woorden getrouw in vervulling gaan.

Verzen 19 tot 21 - Red mij uit de muil van de leeuw.

"Maar Gij, o Heer, zijt niet ver van mij; mijn kracht, haast u om mij te helpen. Red mij van het zwaard, en mijn leven van de macht van de hond. Red mij van de muil van de leeuw, ja, verlos mij van de horens van de wilde os."

Tot dit vers was de focus van Psalm 22 het lijden van David. De Heer leek hier ver weg ondanks de kreten van de psalmist. Hij wordt opgeroepen om David te helpen en te bevrijden als zijn laatste redmiddel. Het gebruik van dierlijke metaforen gebeurt opnieuw, waarbij honden, leeuwen en nu ook eenhoorns worden genoemd.

Verzen 22 tot 24 - Ik zal U loven in het midden van de gemeente.

"Dan zal ik uw naam verkondigen aan mijn broeders; ik zal u loven in het midden van de gemeente; gij die de HEERE vreest, looft Hem; alle gij zonen van Jakob, verheerlijkt Hem; vreest Hem, al gij zaad van Israël; want Hij heeft de ellende der verdrukten niet veracht noch verafschuwd, noch Zijn aangezicht voor hem verborgen; maar als hij riep, hoorde Hij hem."

Dit vers laat zien hoe God bevrijdt van alle pijn van de psalmist. Hier heeft God David al gered na zoveel lijden. Na zoveel woorden van benauwdheid, voelt de psalmist zich nu door Gods hulp gesteund, en zo roept hij woorden van dankbaarheid en toewijding op. God is nabij, antwoordt en redt, en zo waren zijn geloof en hoop niet tevergeefs.

Verzen 25 en 26 - De zachtmoedigen zullen eten en verzadigd worden.

"Van u komt mijn lof in de grote gemeente; ik zal mijn geloften betalen voor hen die hem vrezen. De zachtmoedigen zullen eten en tevreden zijn; zij zullen de Heer loven die hem zoeken. Moge uw hart eeuwig leven!"

Nadat hij door God gered is, belooft David in zijn naam te loven en te evangeliseren; zijn openbare verkondiging zou andere gelovigen aanmoedigen en hun vertrouwen stellen in de Heer, die hen die op hem vertrouwen nooit in de steek laat.

Verzen 27 tot en met 30 - Want de heerschappij is van de Heer

"Alle grenzen der aarde zullen zich herinneren en zich tot de Heer wenden, en alle geslachten der volken zullen zich voor zijn aangezicht aanbidden. Want de heerschappij is van de Heer, en hij heerst over de volken. Alle groten der aarde zullen eten en aanbidden, en allen die tot stof vergaan, zullen voor hem neervallen, zij die hun leven niet kunnen behouden. Het nageslacht zal hem dienen; over de Heer zal gesproken worden tot het komende geslacht."

Geconfronteerd met zijn verlossing besluit David dat hij het heilige woord moet verspreiden buiten Juda. Hij wilde de verspreiding van het Evangelie, de zegen voor alle volken.

Vers 31 - Aan een volk dat geboren zal worden, zullen zij vertellen wat hij gedaan heeft.

"Zij zullen komen en zijn gerechtigheid verkondigen; aan een volk dat geboren moet worden zullen zij vertellen wat hij gedaan heeft."

De laatste boodschap laat zien dat de dood en opstanding van Christus het geloof in de Heer over de hele aarde en door alle eeuwen heen zal verspreiden. De mensen hebben de duidelijke boodschap van de Heer gehoord en zullen hem in geloof volgen.

Meer weten:

• De betekenis van alle psalmen: wij hebben de 150 psalmen voor u verzameld
• Spirituele reiniging met zout water: hoe doe je dat?
• 7-stappen genezingsproces - voor jou en je familie