Სარჩევი
ფსალმუნი 22 არის დავითის ერთ-ერთი ყველაზე ღრმა და შემაშფოთებელი ფსალმუნი. ის იწყება ინტენსიური გოდებით, სადაც თითქმის ვგრძნობთ ფსალმუნმომღერლის ტკივილებს. დასასრულს გვიჩვენებს, თუ როგორ იხსნა იგი უფალმა, ახსენებს ქრისტეს ჯვარცმასა და აღდგომას. ეს ფსალმუნი შეიძლება ვილოცოთ ცოლ-ქმრული და ოჯახური ჰარმონიის აღსადგენად.
22-ე ფსალმუნის მთელი ძალა
წაიკითხეთ წმინდა სიტყვები დიდი ყურადღებით და რწმენით:
ღმერთო ჩემო, ჩემო ღმერთო, რატომ მიმატოვე? რატომ შორს ხარ ჩემი დახმარებისა და ჩემი ღრიალის სიტყვებისგან?
ღმერთო ჩემო, მე დღე ვტირი, შენ კი არ გესმის; ღამითაც, მაგრამ მოსვენებას ვერ ვპოულობ.
Იხილეთ ასევე: სახლის ნუმეროლოგია - რას იზიდავს თქვენი სახლის ან ბინის ნომერითუმცა შენ ხარ წმინდა, ისრაელის ქება-დიდებაზე გამეფებული.
შენზე იყვნენ ჩვენი მამები; მათ ენდობოდნენ და შენ გადაარჩინე ისინი.
შენ ტიროდნენ და გადარჩნენ; შენ გენდობოდნენ და არ შერცხვნენ.
მაგრამ მე ჭია ვარ და არა კაცი; კაცთა შეურაცხყოფა და ხალხის მიერ ზიზღი.
ვინც მე მხედავს დამცინის, ისინი ტუჩებს ასწევენ და თავს აქნევენ და ამბობენ:
იმედო უფალს; მიეცით მან გადმოგცეთ; გადაარჩინოს იგი, რადგან სიამოვნებს.
მაგრამ შენ ხარ ის, ვინც გამომიყვანე საშვილოსნოდან; რა შემინარჩუნე, როცა ჯერ კიდევ დედაჩემის მკერდზე ვიდექი.
შენს მკლავებში ჩავვარდი მუცლიდან; შენ ხარ ჩემი ღმერთი დედაჩემის მუცლიდან.
ნუ იქნები შორს ჩემგან, რადგან ახლოა უბედურება და არავინაა დამხმარე.
ბევრი ხარი ჩემთვის.გარს; ბაშანის ძლევამოსილი ხარები გარშემორტყმული ვარ.
პირს ხსნიან ჩემს წინააღმდეგ, როგორც მძარცველი და მღელვარე ლომი. ჩემი გული ცვილივითაა, ნაწლავებში გამდნარია.
ჩემი ძალა ნატეხივით დამშრა და ენა ჩემს გემოვნებაზე მიწებება; შენ სიკვდილის მტვერში დამაწვინე.
რადგან ძაღლები შემომყვნენ; ბოროტმოქმედთა ბრბო შემომეხვევა; ხელ-ფეხი გამიხვრიტეს.
ყველა ძვლის დათვლა შემიძლია. მიყურებენ და მიყურებენ.
ჩემს სამოსს ყოფენ მათ შორის და წილს ყრიან ჩემს ტანზე.
მაგრამ შენ, უფალო, ნუ იქნები შორს ჩემგან; ჩემო ძალა, იჩქარე დამეხმარე.
მიხსენი ხმლისგან და ჩემი სიცოცხლე ძაღლის ძალისგან.
მიხსენი ლომის პირიდან, დიახ, მიხსენი მე. გარეული ხარის რქები.
მაშინ მე ვაცხადებ შენს სახელს ჩემს ძმებს; გაქებ შენ კრებულში.
უფლის მოშიშნო, ადიდეთ იგი; იაკობის შვილებო, განადიდეთ იგი; გეშინოდეთ მისი, ისრაელის ყველა შთამომავალნო.
რადგან ტანჯულის ტანჯვა არ შეურაცხყოფს და არ ეზიზღება და არ დაუმალავს მას სახე; უფრო სწორად, როცა ტიროდა, ისმენდა მას.
თქვენგან მოდის ჩემი ქება დიდ კრებაში; მე შევასრულებ ჩემს აღთქმას მის მოშიშთა წინაშე.
თვინიერნი შეჭამენ და დაკმაყოფილდებიან; ვინც მას ეძებს, განადიდებს უფალს. შენი გული სამუდამოდ იცოცხლოს!
ყველა ლიმიტიხალხთა ყველა საგვარეულო ახსოვდეს და მიუბრუნდეს უფალს და თაყვანი სცეს მის წინაშე ხალხთა ყველა საგვარეულო.
რადგან ბატონობა უფალია და ის მეფობს ერებზე. 0>დედამიწის ყველა დიდებულს შეჭამენ და თაყვანს სცემენ და ყველა, ვინც მტვერში ჩადის, თაყვანს სცემენ მას, ვინც ვერ შეინარჩუნებს სიცოცხლეს.
შთამომავლობა მას ემსახურება; უფალზე იტყვიან მომავალ თაობას.
მოვლენ და გამოაცხადებენ მის სიმართლეს; ისინი ეტყვიან ხალხს, რომ დაიბადოს ის, რაც მან გააკეთა.
იხილეთ ასევე 98-ე ფსალმუნი - უმღერეთ უფალს ახალი სიმღერა22-ე ფსალმუნის ინტერპრეტაცია
იხ. წმინდა სიტყვები:
მუხლები 1-დან 3-მდე – ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო
„ღმერთო ჩემო, ღმერთო ჩემო, რატომ მიმატოვე? რატომ შორდები ჩემს დახმარებას და ჩემი ღრიალის სიტყვებს? ღმერთო ჩემო, მე დღეს ვტირი, მაგრამ შენ არ გესმის ჩემი; ასევე ღამით, მაგრამ სიმშვიდეს ვერ ვპოულობ. შენ კი წმინდა ხარ, ისრაელის ქება-დიდებაზე გამეფებული.”
22-ე ფსალმუნის პირველ სტროფებში იგრძნობა დავითის ტანჯვის მწვავე გრძნობა, რომელშიც ის გლოვობს ღვთისგან გაუცხოების გრძნობას. ეს იყო იგივე სიტყვები, რომლებიც იესომ თქვა ჯვარზე მისი აგონიის დროს და, შესაბამისად, ასახავს იმ უკიდურეს სასოწარკვეთილებას, რაც იმ მომენტში იყო დავითი.
სტროფი 4 - ჩვენი მამები გენდობოდნენ
„შენში ჩვენი მამები გენდობოდნენ; მათ ენდობოდნენ და შენ იხსენი ისინი.”
ტკივილისა და სასოწარკვეთის შუაგულში დავითი აღიარებს, რომ მისირწმენა არის ღმერთი, რომელსაც ადიდებენ მათი მშობლები. მას ახსოვს, რომ ღმერთი იყო თავისი წინა თაობების ერთგული და დარწმუნებულია, რომ ის კვლავაც ერთგული იქნება მისი ერთგული შემდგომი თაობების მიმართ.
მუხლები 5-დან 8-მდე - მაგრამ მე ვარ ჭია და არა კაცო
„შენ გღაღადებდნენ და გადარჩნენ; შენ გენდობოდნენ და არ შერცხვნენ. მაგრამ მე ჭია ვარ და არა კაცი; კაცთა შეურაცხყოფა და ხალხის მიერ ზიზღი. ყველა, ვინც მხედავს, დამცინის, მეღიმება და თავებს აქნევს და ამბობს: უფალს მიენდო; მიეცით მან გადმოგცეთ; დაე, გადაარჩინოს იგი, რადგან სიამოვნებს მისგან.”
დავითს ისეთი დიდი ტანჯვა დაემართა, რომ თავს ნაკლებად ადამიანურად გრძნობს, საკუთარ თავს ჭიაყელად აღწერს. კლდის ფსკერზე გრძნობდა თავს, მისმა მტრებმა დასცინოდნენ დავითის რწმენას უფლისადმი და მისი გადარჩენის იმედზე.
მუხლები 9 და 10 – რა დამიცავი
„მაგრამ შენ ხარ ის, რაც გამომიყვანე. დედისა; რა დამიცავი, როცა ჯერ კიდევ დედაჩემის მკერდზე ვიყავი. შენს მკლავებში ჩავვარდი მუცლიდან; შენ ხარ ჩემი ღმერთი დედაჩემის მუცლიდან.”
თუნდაც ირგვლივ ამხელა გარყვნილებასთან ერთად დავითი კვლავ იბრუნებს თავის ძალას და უფალში დებს მას, ვისაც მთელი ცხოვრება ენდობოდა. იმის ნაცვლად, რომ ეჭვი შეიტანოს ღმერთის სიკეთეში მისი ცხოვრების ყველაზე რთულ პერიოდში, ის ამტკიცებს რწმენის ძალას თავისი ერთი ღმერთის მთელი ცხოვრების მანძილზე განდიდებით.
იხილეთ აგრეთვე 99-ე ფსალმუნი - დიდია უფალი სიონში.მუხლი 11 – ნუ იქნები შორს ჩემგან
„ნუ იქნები შორს ჩემგან, რადგან ახლოა უბედურება და დამხმარე არავინაა“
ისევ იმეორებს თავის გახსნას. გოდება, კიდევ ერთხელ ადასტურებს, რომ მას არ ძალუძს ღვთის დახმარების გარეშე ტანჯვის მოთმენა.
Იხილეთ ასევე: ჰოვერინგი: 8 ნიშანი იმისა, რომ ნარცისის მსხვერპლი ხართმუხლები 12-დან 15-მდე - წყალივით ვარ გადმოღვრილი
„ბევრი ხარი შემომიკრავს; გარშემორტყმული ვარ ბაშანის ძლიერი ხარები. ჩემს წინააღმდეგ პირს ხსნიან, როგორც ცრემლიანი და მღელვარე ლომი. წყალივით ვარ გადმოღვრილი და მთელი ჩემი ძვალი სახსარია; ჩემი გული ცვილს ჰგავს, ის ჩემს ნაწლავებში დნება. ჩემი ძალა ნატეხივით გამიშრა და ენა ჩემს გემოვნებაზე მიწებება; შენ დამადე სიკვდილის მტვერში.”
22-ე ფსალმუნის ამ მუხლებში ფსალმუნმომღერალი იყენებს ნათელ აღწერილობებს, რათა დეტალურად აღწეროს თავისი ტანჯვა. ის თავის მტრებს ხარებს და ლომებს ასახელებს, რაც აჩვენებს, რომ მისი ტანჯვა იმდენად ღრმაა, რომ გრძნობს, რომ მისგან სიცოცხლეა ამოწეული, თითქოს ვიღაცამ ქვევრი წყალი დაცალა. ჯერ კიდევ წყალზე მითითებით, ის იყენებს იოანეს 19:28-ის სიტყვებს, როდესაც ამბობს, რომ იესოს სიტყვები მწყურვალია, რაც გამოხატავს მის საშინელ სიმშრალეს.
16 და 17 სტროფები - ძაღლები ჩემს გარშემო არიან
„რამეთუ ძაღლები გარს მახვევენ; ბოროტმოქმედთა ბრბო შემომეხვევა; ხელ-ფეხი გამიხვრიტეს. ყველა ძვლის დათვლა შემიძლია. მიყურებენ და მიყურებენ.“
ამ ლექსებში დავითი ახსენებს ძაღლებს, როგორც მესამე ცხოველს თავისი მტრების გამოსახულებად. ამ ციტატაში ის წინასწარმეტყველებსაშკარად იესოს ჯვარცმას. გამოყენებული მეტყველების ფიგურები წარმოადგენენ დავითის სამწუხარო გამოცდილებას და ტანჯვას, რომელსაც განიცადა იესო.
სტროფი 18 – ისინი ჩემს სამოსს ყოფენ ერთმანეთში
„ისინი ყოფენ ჩემს სამოსს ერთმანეთში და ჩემმა ტუნიკამ წილისყრა.”
ამ პასაჟში დავითი აფრთხილებს, რომ იესოს ჯვარცმისას ჯარისკაცები გაიძროდნენ ქრისტეს სამოსს და მათ შორის წილისყრას, ერთგულად ასრულებდნენ ამ სიტყვებს.
იხ. ასევე 101-ე ფსალმუნი - მივყვები უმწიკვლობის გზასმუხლები 19-დან 21-მდე - მიხსენი ლომის პირიდან
„მაგრამ შენ, უფალო, ნუ იქნები შორს ჩემგან; ჩემო ძალა, იჩქარე დამეხმარო. მიხსენი ხმლისგან და ჩემი სიცოცხლე ძაღლის ძალისგან. დამიფარე ლომის პირიდან, თუნდაც გარეული ხარის რქებისგან.”
ამ მუხლამდე 22-ე ფსალმუნის ყურადღება დავითის ტანჯვაზე იყო. უფალი აქ შორს გამოჩნდა, მიუხედავად ფსალმუნმომღერლის ძახილისა. მას ეძახიან დაეხმარონ და გადასცეს დავითი, როგორც მისი უკანასკნელი საშუალება. ცხოველური მეტაფორების გამოყენება კვლავ ხდება, მოჰყავთ ძაღლები, ლომები და ახლა ასევე ერთრქები.
22-დან 24-ე სტროფები – შეგაქებთ კრების შუაგულში
„მაშინ გამოგიცხადებთ თქვენს სახელი ჩემს ძმებს; შეგაქებ შენს შუაგულში. უფლის მოშიშნო, ადიდეთ იგი; იაკობის შვილებო, განადიდეთ იგი; გეშინოდეთ მისი, ისრაელის ყველა შთამომავალნო. რადგან არც ეზიზღებოდა და არც ეზიზღებოდა ტანჯულთა ტანჯვა,არც სახე დაუმალავს მას; უფრო სწორად, როცა ტიროდა, ისმენდა მას.”
ეს მუხლი გვიჩვენებს, თუ როგორ ათავისუფლებს ღმერთი ფსალმუნმომღერალს ყოველგვარი ტკივილისგან. აი, ღმერთი უკვე დაეხმარა დავითს ამდენი ტანჯვის შემდეგ. ამდენი ტანჯვის სიტყვის შემდეგ, ახლა ღვთის დახმარება ფსალმუნმომღერალს მხარდაჭერის გრძნობას უქმნის და, შესაბამისად, მადლიერებისა და ერთგულების სიტყვებს იწვევს. ღმერთი ახლოს არის, პასუხობს და იხსნის და ამიტომაც არ იყო ამაო მათი რწმენა და იმედები.
25 და 26 სტროფები – თვინიერნი შეჭამენ და იკვებებიან
„თქვენგან მოდის ჩემი დიდება დიდ კრებაში; მე აღვასრულებ ჩემს აღთქმას მის მოშიშთა წინაშე. თვინიერნი შეჭამენ და დაკმაყოფილდებიან; ვინც მას ეძებს, განადიდებს უფალს. შენი გული მარადიულად იცოცხლოს!”
ღვთის მიერ გადარჩენის შემდეგ, დავითი ჰპირდება, რომ მისი სახელით განადიდებს და ახარებს, მისი საჯარო გამოცხადება გაამხნევებს დანარჩენ მორწმუნეებს და მათ რწმენას ავლენს უფლისადმი, რომელიც არასოდეს მიატოვებს. ვინც მას ენდობა.
27-დან 30-მდე მუხლები – რადგან ბატონობა უფალს ეკუთვნის
„დედამიწის ყველა კიდე გაიხსენებს და მიუბრუნდება უფალს და ყველა საგვარეულო. ერები თაყვანს სცემენ მის წინაშე. რადგან უფალს ეკუთვნის ბატონობა და ის მეფობს ხალხებზე. დედამიწის ყველა დიდებული შეჭამს და თაყვანს სცემს და ყველა, ვინც მტვერში ჩავა, დაემხობა მის წინაშე, ვინც ვერ შეინარჩუნებს სიცოცხლეს. შთამომავლობა მას მოემსახურება; უფალზე იტყვიან მომავალ თაობას.”
მისი ხსნის წინაშე დავითი გადაწყვეტს, რომსჭირდება წმინდა სიტყვის გავრცელება იუდას მიღმა. მას სურდა სახარების გავრცელება, ყველა ერის კურთხევა.
სტროფი 31 - ხალხი, რომელიც დაიბადება, იტყვის, რაც მან გააკეთა
„მოვლენ და გამოაცხადებენ მის სიმართლეს; დაბადებული ხალხი იტყვის, რაც მან გააკეთა.”
ბოლო გზავნილი აჩვენებს, რომ ქრისტეს სიკვდილი და აღდგომა გაავრცელებს უფლის რწმენას მთელ დედამიწაზე და ყველა საუკუნეში. ხალხმა მოისმინა უფლის მკაფიო ცნობა და მიჰყვება მას რწმენით.
შეიტყვეთ მეტი :
- ყველა ფსალმუნის მნიშვნელობა: ჩვენ შევიკრიბეთ 150 ფსალმუნი თქვენ
- სულიერი წმენდა მარილიანი წყლით: აი, როგორ გააკეთოთ ეს
- 7-საფეხურიანი სამკურნალო პროცესი – თქვენთვის და თქვენი ოჯახისთვის