O Mezmur 22 Mezmur yazarının acısını neredeyse hissedebileceğimiz yoğun bir ağıtla başlar. Sonunda, Mesih'in çarmıha gerilişinden ve dirilişinden bahsederek Rab'bin onu nasıl kurtardığını gösterir. Bu mezmur evlilik ve aile uyumunu yeniden sağlamak için dua edilebilir.

Mezmur 22'nin tüm gücü

Kutsal sözleri büyük bir dikkat ve inançla okuyun:

Tanrım, Tanrım, neden beni terk ettin? Neden bana yardım etmekten ve yakarışımın sözlerinden uzak duruyorsun?

Tanrım, gündüz ağlıyorum, ama duymuyorsun; gece de ağlıyorum, ama huzur bulamıyorum.

Yine de sen kutsalsın, İsrail'in övgülerinin üzerinde taht kurmuşsun.

Atalarımız sana güvendi; onlar güvendi ve sen onları kurtardın.

Sana yakardılar ve kurtuldular; sana güvendiler ve utanmadılar.

Ama ben bir solucanım, insan değilim; insanların yüz karasıyım, hor görülüyorum.

Beni gören herkes benimle alay ediyor, dudaklarını çıtlatıyor ve başlarını sallayarak şöyle diyor:

Rab'be güvendi; onu kurtarsın; onu kurtarsın, çünkü ondan hoşnuttur.

Ama beni ana rahminden alan sensin; ben daha annemin memesindeyken beni korudun.

Ana rahminden senin kollarına atıldım; sen benim annemin rahminden beri Tanrımsın.

Benden uzak durmayın, çünkü bela yakındır ve yardım edecek kimse yoktur.

Birçok boğa kuşattı beni; Başan'ın güçlü boğaları kuşattı.

Yırtınan ve kükreyen bir aslan gibi bana karşı ağızlarını açıyorlar.

Su gibi boşaldım, bütün kemiklerim kırıldı; yüreğim balmumu gibi, bağırsaklarımın ortasında eridi.

Gücüm bir çanak çömlek gibi kurudu ve dilim damağıma yapıştı; beni ölümün tozuna soktun.

Çünkü köpekler kuşattı beni, Kötülük yapan bir topluluk sardı etrafımı, Ellerimi, ayaklarımı deldiler.

Bütün kemiklerimi sayabilirim. Bana bakıp bakıp duruyorlar.

Giysilerimi aralarında paylaştılar, kaftanım için kura çektiler.

Ama sen, ya Rab, benden uzak olma; gücüm, bana yardım etmek için acele et.

Beni kılıçtan ve canımı köpeğin gücünden kurtar.

Kurtar beni aslanın ağzından, evet, kurtar beni yaban öküzünün boynuzlarından.

O zaman adını kardeşlerime duyuracağım; Topluluğun ortasında seni öveceğim.

RAB'den korkanlar, O'na övgüler sunun; Yakup'un bütün oğulları, O'nu yüceltin; İsrail'in bütün soyları, O'ndan korkun.

Çünkü acı çekenin acısını ne küçümsedi, ne de ondan yüzünü gizledi; ama ağladığında onu duydu.

Büyük toplulukta övgülerim senden geliyor; Ondan korkanların önünde adaklarımı ödeyeceğim.

Yumuşak huylular yiyip doyacak; Onu arayanlar Rab'be övgüler sunacak. Yüreğiniz sonsuza dek yaşasın!

Yeryüzünün bütün sınırları Rab'bi hatırlayıp O'na dönecek, ulusların bütün aileleri O'nun önünde tapınacak.

Çünkü egemenlik Rab'be aittir ve O ulusların üzerinde hüküm sürer.

Yeryüzünün bütün büyükleri yiyip tapınacak ve toprağa inen herkes, yaşamlarını sürdüremeyenler onun önünde yere kapanacak.

Soyu ona hizmet edecek; gelecek kuşaklara Rab'den söz edilecek.

Gelip O'nun doğruluğunu ilan edecekler; doğacak bir halka O'nun yaptıklarını anlatacaklar.

Mezmur 22'nin Yorumu

Kutsal sözlerin yorumlanmasına bakın:

1'den 3'e kadar olan ayetler - Tanrım, Tanrım

"Tanrım, Tanrım, neden beni terk ettin? Neden bana yardım etmekten ve feryadımı duymaktan uzak duruyorsun? Tanrım, gündüz feryat ediyorum, ama duymuyorsun; ve gece, ama huzur bulmuyorsun: yine de sen kutsalsın, İsrail'in övgülerinin üzerinde taht kurmuşsun."

Mezmur 22'nin ilk birkaç dizesinde, Tanrı'dan uzaklaşma duygusundan yakınan Davut'un sıkıntısının keskin bir duygusu algılanır. Bunlar İsa'nın çarmıhtaki ıstırabı sırasında söylediği sözlerin aynısıdır ve bu nedenle Davut'un o anda içinde bulunduğu aşırı umutsuzluğu yansıtır.

Ayet 4 - Atalarımız sana güvendi.

"Atalarımız sana güvendi; onlar güvendi ve sen onları kurtardın."

Acı ve umutsuzluğun ortasında Davut, imanının anne babasının övdüğü Tanrı'ya olduğunu itiraf eder. Tanrı'nın önceki nesillere sadık kaldığını ve kendisine sadık kalan sonraki nesillere de sadık kalmaya devam edeceğinden emin olduğunu hatırlatır.

5-8. ayetler - Ama ben bir solucanım, insan değilim.

"Sana yakardılar, kurtuldular; sana güvendiler, utanmadılar; ama ben bir solucanım, insan değilim; insanların kınadığı, hor gördüğü biriyim; beni gören herkes benimle alay ediyor, dudaklarını büküyor, başlarını sallayarak, 'Rabbe güvendi, onu kurtarsın, ondan hoşnut olduğu için onu kurtarsın' diyorlar."

Davut öylesine büyük acılara maruz kalmıştır ki, kendini daha az insan gibi hisseder, kendini bir solucan olarak tanımlar. Kendini dibe vurmuş hisseden düşmanları Davut'un Rab'be olan inancıyla ve kurtuluş umuduyla alay eder.

9. ve 10. ayetler - Beni korudun

"Ama beni ana rahminden çıkaran, daha annemin karnındayken beni koruyan sensin; ana rahminden senin kollarına atıldım; annemin karnından beri benim Tanrım sensin.

Çevresinde bunca sefahat varken bile Davut gücünü yeniden kazanır ve tüm yaşamı boyunca güvendiği Rab'be bağlanır. Yaşamının en zor döneminde Tanrı'nın iyiliğinden kuşku duymak yerine, yaşamı boyunca tek Tanrı'sına olan övgüsünü yineleyerek imanın gücünü kanıtlar.

Ayet 11 - Benden uzakta olma

"Benden uzak durmayın, çünkü bela yakındır ve yardım edecek kimse yoktur."

Tanrı'nın yardımı olmadan acıya tahammül edemeyeceğini bir kez daha teyit ederek ilk ağıtını tekrarlar.

12-15. ayetler - Su gibi akıp gidiyorum.

"Birçok boğa kuşattı beni, Başan'ın güçlü boğaları kuşattı beni. Ağlayıp kükreyen bir aslan gibi bana karşı ağızlarını açtılar. Su gibi döküldüm, bütün kemiklerim kırıldı; yüreğim balmumu gibi, bağırsaklarımın ortasında eridi. Gücüm çanak çömlek gibi kurudu, dilim damağıma yapıştı; beni ölümün tozuna buladın."

Mezmur 22'nin bu ayetlerinde mezmur yazarı ıstırabını detaylandırmak için canlı betimlemeler kullanır. Düşmanlarından boğalar ve aslanlar olarak bahsederek, ıstırabının o kadar derin olduğunu gösterir ki, tıpkı bir sürahi suyu boşaltan biri gibi hayatının emildiğini hisseder. Ayrıca suya atıfta bulunarak, Yuhanna 19.28'deki sözleri uygular, İsa'nın sözlerinin susadığını söyleyerek korkunç kuruluğunu ifade eder.

Ayet 16 ve 17 - Köpekler etrafımı sardığı için

"Çünkü köpekler etrafımı sardı; kötüler topluluğu beni kuşattı; ellerimi ve ayaklarımı deldiler; bütün kemiklerimi sayabilirim; bana bakıyorlar ve bana bakıyorlar."

Bu ayetlerde Davut düşmanlarını temsil eden üçüncü hayvan olarak köpeklerden bahsetmektedir. Bu alıntıda açıkça İsa'nın çarmıha gerileceğini öngörmektedir. Kullanılan konuşma şekilleri Davut'un üzücü deneyimlerini ve İsa'nın çekeceği acıları temsil etmektedir.

Ayet 18 - Giysilerimi aralarında bölüştürüyorlar.

"Giysilerimi aralarında paylaştılar, kaftanım için kura çektiler."

Bu bölümde Davut, İsa'nın çarmıha gerilmesi sırasında askerlerin Mesih'in giysilerini çıkarıp aralarında kura çekecekleri konusunda uyarıda bulunur ve bu sözleri sadakatle yerine getirir.

19-21. ayetler - Beni aslanın ağzından kurtarın.

"Ama sen, ya Rab, benden uzak olma; gücüm, bana yardım etmek için acele et. Beni kılıçtan kurtar, canımı köpeğin gücünden kurtar. Beni aslanın ağzından kurtar, evet, beni yaban öküzünün boynuzlarından kurtar."

Bu ayete kadar 22. Mezmur'un odak noktası Davut'un çektiği acılardı. Mezmur yazarının feryatlarına rağmen Rab burada uzakta görünmektedir. Son çare olarak Davut'a yardım etmesi ve onu kurtarması için çağrıda bulunulmaktadır. Köpekler, aslanlar ve şimdi de tek boynuzlu atlardan bahsedilerek hayvan metaforları tekrar kullanılmaktadır.

22-24. ayetler - Topluluğun ortasında seni öveceğim.

"O zaman adını kardeşlerime duyuracağım, Topluluğun ortasında seni öveceğim, RAB'den korkanlar, O'nu övün, Yakup'un bütün oğulları, O'nu yüceltin, İsrail'in bütün soyu, O'ndan korkun, Çünkü RAB acı çekenin acısını hor görmedi, ondan yüzünü gizlemedi, Ağladığında onu duydu."

Bu ayet, Tanrı'nın mezmur yazarının tüm acılarını nasıl dindirdiğini gösterir. Burada Tanrı, bunca acıdan sonra Davut'u zaten kurtarmıştır. Onca sıkıntı sözünden sonra, şimdi Tanrı'nın yardımı mezmur yazarının desteklendiğini hissetmesini sağlar ve bu yüzden minnettarlık ve bağlılık sözlerini çağrıştırır. Tanrı yakındır, yanıt verir ve kurtarır ve bu yüzden imanı ve umutları boşuna değildir.

25. ve 26. ayetler - Yumuşak başlılar yiyip doyacaklar

"Büyük toplulukta övgülerim senden geliyor; Ondan korkanların önünde adaklarımı ödeyeceğim. Uysallar yiyecek ve doyacak; Onu arayan Rabbi övecekler. Yüreğin sonsuza dek yaşasın!"

Tanrı tarafından kurtarıldıktan sonra Davut, O'nu öveceğine ve O'nun adıyla müjde vereceğine söz verir; bu müjde diğer imanlıları cesaretlendirecek ve kendisine güvenenleri asla terk etmeyen Rab'be iman etmelerini sağlayacaktır.

27-30. ayetler - Egemenlik Rab'bin olduğu için

"Yeryüzünün bütün sınırları Rab'bi anacak ve O'na dönecek, Ulusların bütün aileleri O'nun önünde tapınacak. Çünkü egemenlik Rab'bindir ve O uluslar üzerinde egemendir. Yeryüzünün bütün büyükleri yemek yiyecek ve tapınacak, Toprağa gömülenler, canlarını koruyamayanlar O'nun önünde yere kapanacak. Soylar O'na hizmet edecek, Gelecek kuşaklara Rab'den söz edilecek."

Kurtuluşuyla yüzleşen Davut, kutsal sözü Yahuda'nın ötesine yayması gerektiğine karar verir. Müjde'nin yayılmasını, tüm ulusların kutsanmasını istiyordu.

Ayet 31 - Doğacak bir kavme yaptıklarını anlatacaklar.

"Gelip O'nun doğruluğunu ilan edecekler; doğacak bir halka O'nun yaptıklarını anlatacaklar."

Son mesaj, Mesih'in ölümü ve dirilişinin Rab'be olan inancı tüm dünyaya ve tüm çağlara yayacağını göstermektedir. İnsanlar Rab'bin açık mesajını duymuşlardır ve imanla O'nu izleyeceklerdir.

Daha fazlasını öğrenin :

• Tüm Mezmurların Anlamı: 150 mezmuru sizin için bir araya getirdik
• Tuzlu su ile ruhsal temizlik: nasıl yapılır
• 7 adımlı iyileşme süreci - siz ve aileniz için