ფსალმუნი 39 არის სიბრძნის ფსალმუნი პირადი გლოვის სახით. ეს არაჩვეულებრივი ფსალმუნია მრავალი თვალსაზრისით, განსაკუთრებით იმიტომ, რომ ფსალმუნმომღერალი თავის სიტყვებს ამთავრებს ღმერთს, რომ მარტო დატოვოს იგი. გაიგეთ ამ წმინდა სიტყვების მნიშვნელობა.

39-ე ფსალმუნის სიტყვების ძალა

წაიკითხეთ ქვემოთ მოცემული სიტყვები დიდი რწმენით და სიბრძნით:

1. მე ვუთხარი: დავიცავ ჩემს გზებს, რომ არ შევცოდო ჩემი ენით; მე პირი მუწუკით ვინახავ, სანამ ბოროტი ჩემ წინაშეა.
2. დუმილით სამყაროსავით ვიყავი; კარგზეც კი გავჩუმდი; მაგრამ ჩემი ტკივილი გამწვავდა.
3. გული მეწვოდა ჩემში; მედიტაციისას ცეცხლი ენთო; მაშინ ჩემი ენით თქვი:
4. გამაცნობე, უფალო, ჩემი აღსასრული და ჩემი დღეების საზომი, რათა ვიცოდე, რა სუსტი ვარ.
5. აჰა, შენ გაზომე ჩემი დღეები; ჩემი ცხოვრების დრო ისეთივე არაფერია შენს წინაშე. მართლაც, ყოველი ადამიანი, რაოდენ მტკიცეც არ უნდა იყოს იგი, აბსოლუტური ამაოა.
6. ჭეშმარიტად, ყველა ადამიანი დადის ჩრდილივით; მართლაც, ტყუილად ღელავს, აგროვებს სიმდიდრეს და არ იცის, ვინ წაართმევს მათ.
7. ახლა, უფალო, რისი იმედი მაქვს? ჩემი იმედი შენზეა.
8. მიხსენი ყველა ჩემი დანაშაულისაგან; სულელის საყვედურს ნუ მაქცევთ.
9. უსიტყვოდ ვარ, პირს არ ვაღებ; რადგან შენეს შენ იმოქმედე,
10. მომაშორე შენი უბედურება; შენი ხელის დარტყმისგან დაღლილი ვარ.
11. როცა ადამიანს სჯი ბოროტების გამო საყვედურებით, ჩრჩილივით ანადგურებ მასში ძვირფასს; ჭეშმარიტად, ყოველი ადამიანი ამაოა.
12. ისმინე, უფალო, ჩემი ლოცვა და ყური მიაპყარი ჩემს ძახილს; ნუ გაჩუმდები ჩემს ცრემლების წინაშე, რადგან მე შენთვის უცხო ვარ, მომლოცველი, როგორც ყველა მამაჩემი.
13. მოაშორე მზერა ჩემგან, რათა მანუგეშოს, მანამდე მე წავალ და აღარ ვიქნები.

დააწკაპუნეთ აქ: ფსალმუნი 26 – უდანაშაულობისა და გამოსყიდვის სიტყვები

39-ე ფსალმუნის ინტერპრეტაცია

იმისათვის, რომ შეძლოთ ამ ძლიერი 39-ე ფსალმუნის მთელი გზავნილის ინტერპრეტაცია, გადახედეთ ამ მონაკვეთის თითოეული ნაწილის დეტალურ აღწერას ქვემოთ:

სტროფი 1 – მე დავამარცხებ ჩემს პირს

“ მე ვთქვი: დავიცავ ჩემს გზებს, რომ ენით არ შევცოდო. მე პირი მჭიდით დავიცვა, სანამ ბოროტი ჩემ წინაშეა.“

ამ ლექსში დავითი თავს იჩენს ჩუმად ტანჯვის, პირის დაფარვის მიზნით, რომ სისულელე არ თქვას. ბოროტთა წინაშე.

მუხლები 2-დან 5-მდე — გამაცანი, უფალო

“ დუმილით სამყაროსავით ვიყავი; კარგზეც კი გავჩუმდი; მაგრამ ჩემი ტკივილი გამწვავდა. გული დამწვა ჩემში; მედიტაციისას,ცეცხლი; შემდეგ ჩემი ენით, ამბობდა; გამაცნობე, უფალო, ჩემი აღსასრული და ჩემი დღეების საზომი, რათა ვიცოდე, რამდენად სუსტი ვარ. აჰა, თქვენ ხელით გაზომეთ ჩემი დღეები; ჩემი ცხოვრების დრო ისეთივე არაფერია შენს წინაშე. მართლაც, ყოველი ადამიანი, რაც არ უნდა მტკიცე იყოს ის, აბსოლუტური ამაოა.”

ეს მუხლები აჯამებს დავითის თხოვნას, რომ ღმერთმა უფრო თავმდაბალი გახადოს იგი, ის აძლიერებს მთელ ძალას, რაც ადამიანები ამბობენ, რომ აქვთ. ეს არის აბსოლუტური ამაოება, როგორც რაღაც, რომელსაც აზრი არ აქვს და სწრაფად გადის.

მუხლები 6-დან 8-მდე – ჩემი იმედი შენზეა

“ ჭეშმარიტად, ყველა ადამიანი დადის ჩრდილივით; მართლაც, ამაოდ ღელავს, აგროვებს სიმდიდრეს და არ იცის, ვინ წაართმევს მათ. ახლა, უფალო, რას ველოდები? ჩემი იმედი შენზეა. მიხსენი ყველა ჩემი დანაშაულისაგან; სულელის საყვედუროდ ნუ მაქცევ.“

ამ ლექსში დავითი გვიჩვენებს, როგორ იცის მოწყალების ერთადერთი შანსი, ერთადერთი იმედი. თუმცა, ეს ფსალმუნი უჩვეულოა იმით, რომ ცხადყოფს, რომ დავითს პრობლემები აქვს ღვთის სასჯელებთან დაკავშირებით. ის დილემაში ხვდება: არ იცის, ღმერთს სთხოვოს დახმარება, თუ მარტო დატოვოს. ეს ასე არ არის არცერთ სხვა ფსალმუნში, რადგან ყველა მათგანში დავითი საუბრობს ღმერთზე სადიდებელი მოქმედებებით. ამ მონაკვეთის დასასრულს ის აღიარებს თავის ცოდვას, თავის ცოდვებს და თავს დანებდებაღვთაებრივი.

მუხლები 9-დან 13-მდე – ისმინე, უფალო, ჩემი ლოცვა

„ მე მეტყველი ვარ, არ ვიღებ პირს; რამეთუ შენ ხარ მოქმედი, მომაშორე შენი უბედურება; შენი ხელის მოსმით დავკარგე. როცა ურჯულოების გამო საყვედურებით სჯი კაცს, ჩრჩილივით ანადგურებ იმას, რაც მასში ძვირფასია; მართლაც, ყოველი ადამიანი ამაოა. ისმინე, უფალო, ჩემი ლოცვა და ყური მიაპყარი ჩემს ძახილს; ნუ გაჩუმდები ჩემს ცრემლებთან, რადგან უცხო ვარ შენთვის, მომლოცველი, როგორც ყველა მამაჩემი. მოაშორე მზერა ჩემგან, რათა გამოვცოცხლდე, სანამ წავალ და აღარ ვიქნები.” ამდენი ტანჯვის სახე, ვერ გაჩუმდა. ის ღაღადებს, რომ ღმერთმა გადაარჩინოს, ღმერთმა რაღაც თქვას და სასოწარკვეთილ საქციელს ამჟღავნებს. ღმერთისგან პასუხის გაგონებაზე, ღმერთს სთხოვს, დაანებო და თავი დაანებოს. დავითის ტკივილი და წუხილი იმდენად დიდი იყო, რომ მას ეჭვი ეპარებოდა სასჯელის მიღებაში და ღვთის წყალობის მოლოდინში.

შეიტყვეთ მეტი :

• ფსალმუნი 22: სიტყვები. ტანჯვისა და ხსნის შესახებ
• ფსალმუნი 23: განდევნე სიცრუე და მოიზიდე უსაფრთხოება
• ფსალმუნი 24 – ქება ქრისტეს წმინდა ქალაქში ჩასვლის შესახებ