O Psalm 39 to psalm mądrościowy w formie osobistego lamentu. Jest to psalm niezwykły pod wieloma względami, zwłaszcza że psalmista kończy słowa prośbą do Boga, aby zostawił go w spokoju. Zrozum znaczenie tych świętych słów.

Moc słów Psalmu 39

Przeczytaj poniższe słowa z wielką wiarą i mądrością:

1. Rzekłem: Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem moim; będę trzymał usta moje z kneblem, podczas gdy niegodziwcy stoją przede mną.
2. Z milczeniem pozostałem jak świat; milczałem nawet o dobru; ale mój ból się nasilał.
3. Serce moje było skandalizowane we mnie; podczas gdy rozmyślałem, ogień został rozpalony; wtedy językiem, mówiąc;
4. O Panie, spraw, abym poznał swój koniec i miarę dni moich, abym wiedział, jak jestem kruchy.
5. Oto odmierzasz dni moje w czasie; czas mego życia jest dla Ciebie niczym. Zaprawdę, każdy człowiek, jakkolwiek byłby stanowczy, jest całkowicie próżny.
6. Z pewnością każdy człowiek chodzi jak cień; z pewnością jest niespokojny na próżno, gromadzi bogactwa, a nie wie, kto je weźmie.
7. A zatem, Panie, w czym mam nadzieję? Moja nadzieja jest w Tobie.
8. Wybaw mnie od wszystkich moich przewinień; nie czyń mnie zarzewiem głupich.
9. Jestem pozbawiony głosu, nie otworzę ust swoich; bo to Ty jesteś tym, który działał,
10. Zabierz ode mnie twój bicz; jestem omdlały od uderzenia twojej ręki.
11. Gdy karcisz człowieka za nieprawość, niszczysz jak ćma to, co w nim cenne; bo rzeczywiście każdy człowiek jest próżny.
12. Wysłuchaj modlitwy mojej, Panie, i nakłoń ucho swoje do wołania mego; nie uspokajaj się nad łzami moimi, bo jestem dla Ciebie jako przybysz, jako mieszkaniec, jak wszyscy ojcowie moi.
13. Odejdź ode mnie, abym mógł złapać oddech, zanim odejdę i przestanę istnieć.

Kliknij tutaj: Psalm 26 - Słowa o niewinności i odkupieniu

Interpretacja Psalmu 39

Abyś mógł zinterpretować pełne przesłanie tego potężnego Psalmu 39, sprawdź szczegółowy opis każdego fragmentu poniżej:

Werset 1 - zadławię się w ustach moich

" Powiedziałem: Będę strzegł dróg moich, abym nie zgrzeszył językiem moim: będę strzegł ust moich kneblem, podczas gdy bezbożni stoją przede mną."

W tym wersecie Dawid pokazuje, że jest zdecydowany cierpieć w milczeniu, zakrywać usta, aby nie mówić głupstw przed złymi.

Wersety od 2 do 5 - Panie, spraw, bym poznał

" Z milczeniem pozostałem jak świat; milczałem nawet o dobru; ale mój ból się nasilał. Serce moje było skandalizowane we mnie; podczas gdy rozmyślałem, ogień został rozpalony; wtedy językiem, mówiąc; O Panie, spraw, abym poznał swój koniec i miarę dni moich, abym wiedział, jak jestem kruchy. Oto odmierzyłeś dni moje w nieskończoność; czas życia mego jest niczym przed Tobą. Zaprawdę, każdy człowiek, choćby nie wiem jak był mocny, jest zupełnie próżny".

Te wersety podsumowują prośbę Dawida o to, aby Bóg uczynił go bardziej pokornym, wzmacnia, że cała siła, którą mężczyźni twierdzą, że mają, jest czystą próżnością, jak coś, co nie ma znaczenia i szybko przemija.

Wersety 6 do 8 - Moja nadzieja jest w Tobie

" Z pewnością każdy człowiek chodzi jak cień; z pewnością jest niespokojny na próżno, gromadzi bogactwa, a nie wie, kto je weźmie. A zatem, Panie, w czym mam nadzieję? Moja nadzieja jest w Tobie. Wybaw mnie od wszystkich moich przewinień; spraw, bym nie był zarzewiem głupich".

W tym wersecie Dawid pokazuje, jak wie, że to jego jedyna szansa na miłosierdzie, jego jedyna nadzieja. Ten psalm jest jednak niezwykły, ponieważ ujawnia, że Dawid ma problemy z karami nakładanymi przez Boga. Znajduje się w dylemacie: nie wie, czy prosić Boga o pomoc, czy prosić Go, by zostawił go w spokoju. Taka sytuacja nie ma miejsca w żadnym innym psalmie, bo we wszystkich Dawid mówi o Bogu aktami uwielbienia.Na końcu tego fragmentu uznaje swój grzech, swoje przewinienia i poddaje się Bożemu miłosierdziu.

Wersety od 9 do 13 - Usłysz moją modlitwę, o Panie

" Jestem pozbawiony głosu, nie otworzę ust swoich; bo to Ty jesteś tym, który działał, Zabierz ode mnie twój bicz; jestem omdlały od uderzenia twojej ręki. Gdy karcisz człowieka za nieprawość, niszczysz jak ćma to, co w nim cenne; bo rzeczywiście każdy człowiek jest próżny. Wysłuchaj modlitwy mojej, Panie, i nakłoń ucho swoje do wołania mego; nie uspokajaj się nad łzami moimi, bo jestem dla Ciebie jako przybysz, jako mieszkaniec, jak wszyscy ojcowie moi. Odejdź ode mnie, abym mógł złapać oddech, zanim odejdę i przestanę istnieć".

Dawid przez jakiś czas milczał o swoim utrapieniu, ale w obliczu tak wielkiego cierpienia nie mógł milczeć.Woła do Boga, aby go uratował, aby Bóg coś powiedział, wykazuje się desperackim czynem.Ponieważ nie słyszy żadnej odpowiedzi od Boga, prosi Boga, aby go oszczędził i zostawił w spokoju.Ból i udręka Dawida były tak wielkie, że zwątpił, czy warto przyjąć karę i czekać naboskie miłosierdzie.

Dowiedz się więcej :

• Psalm 22: Słowa udręki i wyzwolenia
• Psalm 23: Wypędzić fałsz i przyciągnąć bezpieczeństwo
• Psalm 24 - pochwała przyjścia Chrystusa do Miasta Świętego