Псалом 44 - гэта псальм калектыўнага плачу, у якім народ Ізраіля просіць Бога аб дапамозе ім у выпадку вялікай бяды для ўсіх. У псальме таксама ёсць напружанне просьбы аб вызваленні з сітуацыі, апісанай у Старым Запавеце. Глядзіце значэнне і тлумачэнне гэтага псальма.

Сіла святых слоў псальма 44

Прачытайце з увагай і верай урыўкі з паэмы ніжэй:

О Божа , мы чуем вушамі нашымі, айцы нашыя пераказалі нам дзеі, якія Ты зрабіў у дні іхнія, у часы даўнія.

Ты выгнаў народы рукою Тваёй, але Ты пасадзіў іх; Ты прыгнятаў народы, але прашыў Сябе да іх.

Бо не мячом іхнім яны заваявалі зямлю, і не рука іхняя выратавала іх, але правіца Твая і рука Твая, і святло аблічча Твайго, бо Ты ўпадабаў іх.

Ты Цар мой, Божа; загадваю вызваленне для Якава.

Табою Мы зрынем нашых праціўнікаў; Дзеля імя Твайго мы топчам тых, што паўстаюць супраць нас.

Бо я не спадзяюся на лук мой, і меч мой не ўратуе мяне.

Але Ты выратаваў нас ад ворагаў нашых, і Ты пасароміў тых, хто ненавідзіць нас.

Цэлы дзень мы хваліліся Богам, і заўсёды будзем славіць імя Тваё.

Але цяпер Ты адкінуў нас і прынізіў нас, і не выходзіць з нашымі войскамі.

Ты прымусіў нас адвярнуцца ад ворага, і тыя, хто ненавідзіць нас, рабуюць нас

Вы аддаў нас як авечак на ежу і расьсеяў нас па народах.

Ты прадаў народ твой задарма і не скарыстаўся цаной іх.

Ты зрабіў нас ганьбай для суседзяў нашых, пагардай і насьмешкай для навакольных.

Ты зрабіў нас прытчаю ў народаў, пасьмешкай у народаў.

Ганьба мая спрадвечная мяне, і сорам твару майго пакрывае мяне,

ад голасу таго, хто зьневажае і блюзьніць, перад вачыма ворага і мсьціўца.

Усё гэта спасьцігла нас; але мы не забыліся пра Цябе і не ўчынілі ілжыва супроць запавету Твайго.

Сэрца нашае не адвярнулася, і крокі нашы не збіліся са сцежак Тваіх,

што Ты раздушыў нас дзе дзе шакалаў жыві, і Ты пакрыў нас цемрай глыбокай.

Калі б мы забыліся імя Бога нашага і працягнулі рукі нашыя да бога чужога,

ці не даследаваў бы гэтага Бог? бо ён ведае таямніцы сэрца.

Але дзеля цябе нас забіваюць увесь дзень; нас лічаць авечкамі на зарэз.

Прачніцеся! Чаму ты спіш, Госпадзе? Прачніся! Не адкідай нас назаўсёды.

Навошта хаваеш аблічча Тваё і забываеш пра скруху нашу і тугу нашу?

Бо душа наша пакінута ў пыл; нашы целы прыціснутыя да зямлі.

Устань, каб дапамагчы нам, іВыратуй нас Тваёй міласэрнасцю.

Інтэрпрэтацыя Псалма 44

Каб вы маглі цалкам інтэрпрэтаваць пасланне магутнага Псалма 44, азнаёмцеся з падрабязным апісаннем кожнай часткі гэтага ўрыўка ніжэй:

Вершы з 1 па 3 – Мы чулі сваімі вушамі

«Божа, мы чулі нашымі вушамі, бацькі нашы расказалі нам пра справы, якія Ты ўчыніў у іх дні, у часы даўнія. Ты рукою Тваёю выгнаў народы, але Ты пасадзіў іх; Ты прыгнятаў народы, але да іх пашырыўся. Бо не мячом сваім яны заваявалі зямлю, і не рука іхняя ўратавала іх, але Твая правіца і Твая рука, і святло аблічча Твайго, бо Ты ўпадабаў іх».

У гэтым урыўку з 44-га псальма мы маем тужлівы аповед пра цудоўнае боскае ўмяшанне, каб вызваліць ізраільцян з Егіпта. Святое Пісанне кажа, што кожнае пакаленне ізраільцян было абавязана расказваць сваім дзецям і ўнукам, што Бог зрабіў для свайго народа. Гэта была гісторыя праслаўлення і апісання характару Бога. «Выбар Ізраіля ў якасці народа Божага быў зроблены толькі Яго міласцю».

Вершы 4 і 5 – Ты Цар мой, Божа

«Ты Цар мой, Божа; загадвае вызваленне для Якава. Табою мы скідаем нашых праціўнікаў; у імя Тваё мы топчам тых, хто паўстае супраць нас».

У гэтымсупольнасць аплаквае, людзі просяць аб вызваленні Якуба, клянучыся, што імем Бога ён зрыне ўсіх праціўнікаў, спадзяючыся, што перамога будзе атрымана толькі Духам Божым.

Вершы з 6 па 12 – Але цяпер ты адкінуў нас і Ты прынізіў нас

«Бо я не спадзяюся на свой лук, і мой меч не можа выратаваць мяне. Але Ты выратаваў нас ад ворагаў нашых і пасароміў ненавісьнікаў нашых. Богам мы хваліліся ўвесь дзень, і заўсёды будзем славіць імя Тваё. Але цяпер ты адрынуў нас і прынізіў нас, і не выходзіш з войскам нашым. Ты прымусіў нас адвярнуцца ад ворага, і тыя, хто ненавідзіць нас, рабуюць нас уволю. Ты аддаў нас, як авечак на ежу, і расьсеяў нас паміж народамі. Ты прадаў свой народ задарма і не нажыўся на яго цане».

У гэтым урыўку псальма 44 пачынаецца частка плачу. У гісторыі Ізраіль лічыў, што яго армія павінна разглядацца не як простая група воінаў, а як Воіны Усемагутнага. Бо ўсе перамогі прыпісваліся Богу, паразы лічыліся загадам, які Ён пашле ў пакаранне. «Вы прадаеце свой народ за бясцэнак. Калі людзі прайгралі бітву, іх нібы Бог прадаў. ” Але калі Бог вызваліў групу ад пакут, гэта было намалявана так, як быццам Бог адкупіў свой народ.

Вершы з 13 па 20 – Мы не забыліся пра цябе

“Ты зрабіў нас ганьбай для унашых суседзяў, у насмешку і здзек з навакольных. Ты зрабіў нас прытчаю ў народаў, пасьмешкай у народах. Ганьба мая заўсёды перада мною, і сорам твару майго пакрывае мяне ад голасу крыўдзіцеля і блюзнера перад вачыма ворага і мсціўца.

Усё гэта адбылося з намі; але мы не забыліся пра Цябе і не парушылі запавету Твайго. Не адвярнуліся сэрцы нашыя, і крокі нашыя не збіліся са сцежак Тваіх, каб Ты раздушыў нас там, дзе жывуць шакалы, і пакрыў нас цемраю. Калі б мы забыліся імя Бога нашага і працягнулі рукі нашыя да бога чужога”

Народ Ізраіля сцвярджае, што ніколі не адмаўляўся ад Бога. Маўляў, калі б адмовіліся, то заслужылі б праблемы, але не. Яны сцвярджаюць, што заставаліся вернымі адзінаму Богу ў позе малітвы, ніколі не ўсхваляючы іншых паганскіх багоў.

Вершы 21 і 22 – Нас лічаць авечкамі на зарэз

«Магчыма, Бог не будзе сканаваць яго? бо ён ведае таямніцы сэрца. Але дзеля цябе нас забіваюць увесь дзень; мы лічымся авечкамі на зарэз».

Гэты ўрывак з псальма 44 прадвяшчае, што сын Божы аб'явіць сябе так, нібы Ён быў адкінуты ім. Але Бог Ізраілеў не спіць. Людзіён усклікае да Бога, заклікаючы яго дзейнічаць на карысць сваіх вернікаў. Людзі толькі сілкуюць сваю веру, заснаваную на боскім прабачэнні, і таму спадзяюцца на яго міласэрнасць і выратаванне. У вершы 12 людзі кажуць, што Бог прадаў яго; тут ён просіць цябе выкупіць яго — выкупіць яго сабе.

Вершы з 23 па 26 – Чаму ты спіш, Госпадзе?

«Прачніся! Чаму ты спіш, Госпадзе? Прачніся! Не адкідай нас назаўжды. Навошта хаваеш аблічча Тваё і забываеш пра скруху нашу і бяду нашу? Бо душа наша схілілася ў пыл; нашы целы на зямлю. Паўстань нам на дапамогу і выратуй нас дабрынёй Тваёй».

Псалом 44 заканчваецца просьбай людзей, каб Бог прачнуўся і тым самым прынёс збавенне. Сутыкнуўшыся з няздольнасцю Ізраіля вызваліцца ад прыгнятальнікаў, ён прызнае Госпада сваім адзіным Збаўцам.

Урок, які мы атрымліваем з гэтага, заключаецца ў тым, што мы не павінны спадзявацца на вайну і ваенную сілу людзей, але на Божую моц, і Яго міласэрнасць.

Даведацца больш:

• Значэнне ўсіх псальмаў: мы сабралі для вас 150 псальмаў
• Ганьба можа быць духоўнай характарыстыкай
• Моцная малітва Шчыта Найсвяцейшага Сэрца супраць пандэмій