Ο Ψαλμός 44 είναι ένας ψαλμός συλλογικού θρήνου, στον οποίο ο λαός του Ισραήλ ζητάει από τον Θεό να τον βοηθήσει, σε μια περίσταση μεγάλης θλίψης για όλους. Ο ψαλμός έχει επίσης την έμφαση του να ζητάει απελευθέρωση από μια κατάσταση που αφηγείται η Παλαιά Διαθήκη. Δείτε το νόημα και την ερμηνεία αυτού του ψαλμού.

Η δύναμη των ιερών λόγων του Ψαλμού 44

Διαβάστε προσεκτικά και πιστά τα παρακάτω αποσπάσματα από το ποίημα:

Θεέ μου, ακούσαμε με τα αυτιά μας, οι πατέρες μας μάς διηγήθηκαν τα έργα που έκανες στις ημέρες τους, στις παλιές ημέρες.

Έδιωξες τα έθνη με το χέρι σου, αλλά τα φύτεψες- ταλαιπώρησες τους λαούς, αλλά τους άπλωσες πλατιά.

Διότι δεν ήταν με τη ρομφαία τους που κατέκτησαν τη γη, ούτε ήταν ο βραχίονας τους που τους έσωσε, αλλά το δεξί σου χέρι και ο βραχίονας σου και το φως του προσώπου σου, επειδή τους άρεσες.

Εσύ είσαι ο βασιλιάς μου, Θεέ μου- διέταξε απελευθέρωση για τον Ιακώβ.

Με σένα νικάμε τους αντιπάλους μας- με το όνομά σου πατάμε αυτούς που ξεσηκώνονται εναντίον μας.

Γιατί δεν εμπιστεύομαι το τόξο μου, ούτε το σπαθί μου μπορεί να με σώσει.

Εσύ όμως μας έσωσες από τους αντιπάλους μας και ντρόπιασες αυτούς που μας μισούν.

Στο Θεό δοξάσαμε όλη την ημέρα και θα δοξάζουμε πάντοτε το όνομά σου.

Τώρα όμως μας απέρριψες και μας ταπείνωσες και δεν βγαίνεις με τις στρατιές μας.

Μας έκανες να γυρίσουμε την πλάτη μας στον εχθρό και αυτοί που μας μισούν μας λεηλατούν κατά βούληση.

Μας παρέδωσες σαν πρόβατα για τροφή, και μας σκόρπισες στα έθνη.

Πουλήσατε τον λαό σας για το τίποτα και δεν επωφεληθήκατε από την τιμή του.

Μας έκανες ντροπή για τους γείτονές μας, κοροϊδία και χλευασμό για τους γύρω μας.

Μας έκανες παροιμία ανάμεσα στα έθνη, φήμη ανάμεσα στους λαούς.

Η ατιμία μου είναι πάντα μπροστά μου, και η ντροπή του προσώπου μου με καλύπτει,

Στη φωνή εκείνου που κατηγορεί και βλασφημεί, στη θέα του εχθρού και του εκδικητή.

Όλα αυτά ήρθαν επάνω μας- ωστόσο, δεν σε ξεχάσαμε, ούτε κάναμε κακό στη διαθήκη σου.

Οι καρδιές μας δεν γύρισαν πίσω, ούτε τα βήματά μας απομακρύνθηκαν από τα μονοπάτια σου,

Να μας συντρίψει εκεί που κατοικούν τα τσακάλια και να μας σκεπάσει με βαθύ σκοτάδι.

Αν είχαμε ξεχάσει το όνομα του Θεού μας και είχαμε απλώσει τα χέρια μας σε έναν ξένο θεό,

Γιατί ο Θεός γνωρίζει τα μυστικά της καρδιάς.

Αλλά για χάρη σας παραδινόμαστε στο θάνατο όλη την ημέρα- θεωρούμαστε ως πρόβατα προς σφαγή.

Ξύπνα! Γιατί κοιμάσαι, Κύριε; Ξύπνα! Μην μας απορρίπτεις για πάντα.

Γιατί κρύβεις το πρόσωπό σου και λησμονείς τη θλίψη μας και τη στενοχώρια μας;

Διότι η ψυχή μας είναι σκυμμένη στο χώμα- το σώμα μας είναι συντριμμένο στη γη.

Σήκω προς βοήθειά μας, και λύτρωσέ μας με την ευσπλαχνία σου.

Ερμηνεία του Ψαλμού 44

Για να σας βοηθήσουμε να ερμηνεύσετε το πλήρες μήνυμα του ισχυρού Ψαλμού 44, παρακάτω θα βρείτε μια λεπτομερή περιγραφή κάθε τμήματος αυτής της περικοπής:

Εδάφια 1 έως 3 - Ακούμε με τα αυτιά μας

"Θεέ μου, ακούσαμε με τα αυτιά μας, οι πατέρες μας μας διηγήθηκαν τα έργα που έκανες στις ημέρες τους, στις παλαιές ημέρες. Έδιωξες τα έθνη με το χέρι σου, αλλά σ' αυτά φύτεψες- ταλαιπώρησες τους λαούς, αλλά σ' αυτούς άπλωσες πλατιά. Γιατί δεν ήταν με το σπαθί τους που κατέκτησαν τη γη, ούτε ο βραχίονας τους που τους έσωσε, αλλά το δεξί σου χέρι και ο βραχίονας σου και το φως του προσώπου σου,επειδή σας άρεσαν".

Σε αυτό το απόσπασμα από τον Ψαλμό 44, έχουμε τη νοσταλγική αφήγηση της θαυμάσιας θεϊκής παρέμβασης για την απελευθέρωση των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο. Οι ιερές γραφές λένε ότι κάθε γενιά Ισραηλιτών ήταν υποχρεωμένη να διηγείται στα παιδιά και τα εγγόνια τους τι είχε κάνει ο Θεός για τον λαό του. Ήταν μια ιστορία δοξολογίας και περιγραφής του χαρακτήρα του Θεού. "Η επιλογή του Ισραήλ ως λαού του Θεού έγινε μόνο με τη χάρη Του.

Στίχοι 4 και 5 - Εσύ είσαι ο βασιλιάς μου, Θεέ μου

"Εσύ είσαι ο βασιλιάς μου, Θεέ μου, πρόσταξε την απελευθέρωση του Ιακώβ, με σένα θα νικήσουμε τους αντιπάλους μας, με το όνομά σου θα πατήσουμε αυτούς που ξεσηκώνονται εναντίον μας".

Σε αυτόν τον κοινό θρήνο, ο λαός ζητά την απελευθέρωση του Ιακώβ, ορκίζοντας ότι, στο όνομα του Θεού, θα νικήσει όλους τους αντιπάλους, με την πεποίθηση ότι η νίκη θα επιτευχθεί μόνο από το Πνεύμα του Θεού.

Εδάφια 6 έως 12 - Αλλά τώρα μας απορρίψατε και μας ταπεινώσατε.

"Διότι δεν εμπιστεύομαι το τόξο μου, ούτε το σπαθί μου μπορεί να με σώσει. αλλά εσύ μας έσωσες από τους αντιπάλους μας και συνέτριψες αυτούς που μας μισούν. στο Θεό έχουμε δόξα όλη την ημέρα και θα δοξάζουμε πάντα το όνομά σου. αλλά τώρα μας έδιωξες και μας ταπείνωσες και δεν βγαίνεις με τους στρατούς μας. μας έκανες να γυρίσουμε την πλάτη στον εχθρό και αυτοί που μας μισούν μας λεηλατούν κατά βούληση. μας έσωσεςΠουλήσατε τον λαό σας για το τίποτα και δεν επωφεληθήκατε από την τιμή του".

Σε αυτό το απόσπασμα από τον Ψαλμό 44, αρχίζει το τμήμα του θρήνου. Στην ιστορία, το Ισραήλ πίστευε ότι ο στρατός του δεν έπρεπε να θεωρηθεί ως μια απλή ομάδα πολεμιστών, αλλά ως οι πολεμιστές του Παντοδύναμου. Εφόσον όλες οι νίκες αποδίδονταν στον Θεό, οι ήττες θεωρούνταν ως μάντος που θα έστελνε για τιμωρία. "Πουλάς τον λαό σου για το τίποτα. Όταν ο λαός έχανε μια μάχη, ήταν σαν ναΟ Θεός τον είχε πουλήσει." Αλλά όταν ο Θεός ελευθέρωσε την ομάδα από τα δεινά, αυτό παρουσιάστηκε ως ο Θεός που έσωσε τον λαό του.

Εδάφια 13 έως 20 - Δεν σας ξεχάσαμε

"Μας έκανες ντροπή στους γείτονές μας, χλευασμό και χλευασμό στους γύρω μας- μας έκανες παροιμία ανάμεσα στα έθνη, χλευασμό ανάμεσα στους λαούς- η ατίμωσή μου είναι πάντοτε μπροστά μου, και η ντροπή του προσώπου μου με σκεπάζει, στη φωνή εκείνου που κατηγορεί και βλασφημεί, στη θέα του εχθρού και του εκδικητή.

Όλα αυτά ήρθαν επάνω μας- όμως δεν σε ξεχάσαμε, ούτε κάναμε λάθος ενάντια στη διαθήκη σου- η καρδιά μας δεν γύρισε πίσω, ούτε τα βήματά μας απομακρύνθηκαν από τα μονοπάτια σου, για να μας συντρίψεις εκεί που κατοικούν τα τσακάλια και να μας σκεπάσεις με βαθύ σκοτάδι- αν είχαμε ξεχάσει το όνομα του Θεού μας και είχαμε απλώσει τα χέρια μας σε ξένο θεό".

Ο λαός του Ισραήλ ισχυρίζεται ότι ποτέ δεν απέρριψε τον Θεό. Λένε ότι αν το είχε κάνει, θα άξιζε τον κόπο, αλλά δεν το έκανε. Ισχυρίζονται ότι παρέμειναν πιστοί στον ένα Θεό με στάση προσευχής, χωρίς ποτέ να έχουν υμνήσει άλλους ειδωλολατρικούς θεούς.

Εδάφια 21 και 22 - Θεωρούμαστε ως πρόβατα προς σφαγή

"Διότι ο Θεός γνωρίζει τα μυστικά της καρδιάς. Αλλά για χάρη σας θανατωνόμαστε όλη την ημέρα- θεωρούμαστε ως πρόβατα προς σφαγή".

Τα αποσπάσματα του Εσπερινού από τον Ψαλμό 44 προϊδεάζουν ότι ο υιός του Θεού θα φανερωθεί σαν να είχε απορριφθεί από Αυτόν. Όμως ο Θεός του Ισραήλ δεν κοιμάται. Ο λαός φωνάζει στον Θεό κάνοντας έκκληση σε Αυτόν να ενεργήσει για λογαριασμό των πιστών του. Ο λαός τρέφει την πίστη του μόνο στη βάση της θεϊκής συγχώρεσης και έτσι εμπιστεύεται το έλεος και τα λύτρα του. Στο στίχο 12 ο λαός υπονοεί ότι ο Θεός τον πούλησε- εδώ ζητάει να γίνει το λύτρο- να το αγοράσει πίσω για εσάς.

Εδάφια 23 έως 26 - Γιατί κοιμάσαι, Κύριε;

"Ξύπνα! γιατί κοιμάσαι, Κύριε; ξύπνα! μη μας αποβάλλεις για πάντα- γιατί κρύβεις το πρόσωπό σου και ξεχνάς τη θλίψη και τη στενοχώρια μας; γιατί η ψυχή μας είναι σκυμμένη στο χώμα- το σώμα μας είναι συντριμμένο στη γη. Σήκω σε βοήθειά μας και λύτρωσέ μας με την αγαθότητά σου".

Ο Ψαλμός 44 τελειώνει με την παράκληση του λαού προς τον Θεό να τον αφυπνίσει και έτσι να φέρει την απελευθέρωση. Μπροστά στην αδυναμία του Ισραήλ να απελευθερωθεί από τους καταπιεστές του, αναγνωρίζει τον Κύριο ως τον μοναδικό του Σωτήρα.

Το μάθημα που αντλούμε από αυτό είναι ότι δεν πρέπει να βασιζόμαστε στην πολεμική και στρατιωτική δύναμη των ανθρώπων, αλλά στη θεία δύναμη και στο έλεός Του.

Μάθετε περισσότερα :

• Το νόημα όλων των Ψαλμών: συγκεντρώσαμε τους 150 ψαλμούς για εσάς
• Η ντροπή μπορεί να είναι ένα πνευματικό χαρακτηριστικό
• Ισχυρή προσευχή της Ασπίδας της Ιερής Καρδιάς κατά των πανδημιών