Obaluaê/Omulú was een van Nanã's zonen, maar degene die hem schiep was Iemanjá Bekijk een legende (itan) die dit verhaal verklaart.

Het verhaal van het ontstaan van Obaluaê/Omulú

Volgens de Yoruba mythologie behekste Nanã Oxalá om hem te verleiden en zwanger te maken. Ze slaagde daarin, maar toen Obaluaê werd geboren, was het lichaam van de jongen bedekt met wonden en zweren. Obaluaê werd geboren met pokken en zijn lichaam was volledig misvormd. Nanã kon het idee van de geboorte van een dergelijke baby niet verdragen, en niet wetende wat ze met hem moest doen, liet ze hem achter bij dede zee, zodat het opkomende tij hem mee zou voeren.

Alsof de achterlating en de ziekte nog niet genoeg waren, werd Obaluaê nog aangevallen door krabben die zich op het strand bevonden, waardoor het kind gewond en bijna dood was.

Iemanjá redde Obaluaê

Toen ze het kind zag lijden, kwam Iemanjá uit de zee en nam het kind in haar armen. Ze bracht hem vervolgens naar een grot en verzorgde hem door hem te verbinden met bananenblad en hem popcorn te voeren. Toen de baby herstelde van zijn ernstige verwondingen en ziekte, besloot Iemanjá hem op te voeden als haar zoon.

Klik hier: Erês en hun religieuze betekenis in Umbanda en het katholicisme

Het beeld van Obaluaê

Het lichaam van Obaluaê was getekend door littekens en zeer indrukwekkende plekken, en daarom verstopte hij zich altijd zodat niemand hem kon zien. Op een feestdag, als de orixás bij elkaar komen, vraagt Ogum naar Obaluaê en beseft dat hij niet wil verschijnen vanwege zijn wonden. Dus gaat hij naar het struikgewas, maakt een kap van stro om Obaluaê van top tot teen te bedekken.

Hij aanvaardt dan om met die kap te verschijnen en deel te nemen aan het feest, maar zonder te dansen, want hij was een zeer gesloten orixá. Iansã benadert hem dan met haar wind en blaast de strooien kap van Obaluaê. Op dat moment zijn al zijn wonden veranderd in een regen van popcorn en onthult de mooie, gezonde en stralende jongen als de zon die hij zou zijn zonder de verwoestingen van zijn wonden.

Door zijn geschiedenis van ziekte en lijden werd hij de orixá van ziekten, en leerde hij van Oxalá en Iemanjá hoe ze te genezen.

Door zijn jeugd van verlatenheid en zijn leven waarin hij zijn wonden achter rietjes verborg, werd Obaluaê een zeer ernstige, zwijgzame en beheerste orixá, die niet van lachen en rotzooien houdt, hij is altijd een gesloten orixá.

Obaluaê en Omulu - wat is het verschil?

Omulu is de volwassen orixá, de oude, die van genezing en ziekten. Obaluaê is de jonge orixá, de heer van de evolutie. Samen regeren zij de stabilisatie van de wereldorde, zonder hen kan niets in stand worden gehouden (leven en dood moeten immers samengaan om zielen de kans te geven te evolueren). Obaluaê is de goddelijkheid die de wereld in stand houdt en leidt. Omulu is degene die de overgangen van het ene naar het andere vlak leidt: van vlees naarde geest en van de geest naar het vlees.

Meer weten:

• Exus en pomba giras als onze gidsen
• De magische mythologie van Preto Velho
• De folklore van de caboclos van Umbanda