مَثَل بذرپاش یکی از داستان‌هایی است که عیسی بیان کرده است که در سه انجیل همدیگر - متی 13: 1-9، مرقس 4: 3-9 و لوقا 8: 4-8 - و در انجیل آخرالزمان یافت می‌شود. از توماس در این مَثَل، عیسی می‌گوید که بذر افشانی دانه‌ای را در مسیر، روی زمین سنگی و در میان خارها انداخت، جایی که گم شد. با این حال، هنگامی که دانه روی خاک خوب افتاد، رشد کرد و سی، شصت و صد برابر محصول افزایش یافت. مَثَل بذرپاش، توضیح، نمادها و معانی آن را بشناسید.

روایت کتاب مقدس از مَثَل بذرپاش

در زیر، مَثَل بذرپاش را در سه انجیل همدید بخوانید - متی 13:1-9، مرقس 4:3-9 و لوقا 8:4-8.

در انجیل متی:

«در مورد آن روزی که عیسی از خانه بیرون رفت، در کنار دریا نشست. جمعیت زیادی نزد او آمدند، پس او سوار قایق شد و نشست. و همه مردم در ساحل ایستادند. او با مَثَل ها به آنها چیزهای زیادی گفت و گفت: بذر افشان برای کاشت بیرون رفت. هنگام کاشت، مقداری بذر در مسیر افتاد و پرندگان آمدند و آن را خوردند. قسمتی دیگر بر روی نقاط سنگلاخی افتاد، جایی که زمین چندانی وجود نداشت. به زودی متولد شد، زیرا زمین عمیق نبود و هنگامی که خورشید بیرون آمد، سوخته بود. و چون ریشه نداشت، پژمرده شد. دیگری در میان خارها افتاد و خارها رشد کردند و آن را خفه کردند. برخی دیگر بر روی زمین خوب افتادند و میوه دادند، برخی از غلات صد برابر، برخی دیگر شصت،سی برای یکی دیگر هر که گوش دارد، بشنود (متی 13: 1-9)».

در انجیل مرقس:

«گوش کن . بذر کار بیرون رفت تا بکارد. هنگام کاشت، مقداری بذر در مسیر افتاد و پرندگان آمدند و آن را خوردند. قسمتی دیگر بر روی نقاط سنگلاخی افتاد، جایی که زمین چندانی وجود نداشت. پس طلوع کرد، زیرا زمین عمیق نبود و چون خورشید طلوع کرد، سوخت. و چون ریشه نداشت، پژمرده شد. دیگری در میان خارها افتاد. و خارها رشد کردند و آن را خفه کردند و ثمری نداشت. اما برخی دیگر بر روی زمین خوب افتادند و با جوانه زدن و رشد، میوه دادند، یک دانه سی دانه، دیگری شصت و دیگری صد. او گفت: هر که برای شنیدن گوش دارد، بشنود (مرقس 4: 3-9)».

در انجیل لوقا:

«جمعیت زیادی مرفه و مردم از همه شهرها نزد او آمدند، عیسی در مَثَلی گفت: بذر افشانی بیرون آمد تا بذر خود را بپاشد. هنگام کاشت، مقداری بذر در کنار راه افتاد. پایمال شد و پرندگان آسمان آن را خوردند. دیگری روی سنگ فرود آمد. و پس از رشد، پژمرده شد، زیرا رطوبت وجود نداشت. دیگری در میان خارها افتاد. خارها با آن رشد کردند و آن را خفه کردند. دیگری بر زمین نیکو افتاد و چون رشد کرد صد برابر میوه داد. با گفتن این سخن، فریاد زد: هر که گوش هایی برای شنیدن دارد، بشنود (لوقا 8: 4-8)».

اینجا را کلیک کنید: آیا می دانید مثل چیست؟ در این مقاله بدانید!

مثل بذرکار -توضيح

با تحليل عبارات فوق، مي توان تعبير كرد كه بذري كه پاشيده مي شود كلام خدا يا «كلام ملكوت» خواهد بود. با این حال، این کلمه در همه جا نتایج یکسانی ندارد، زیرا ثمربخشی آن بستگی به زمینی دارد که بر آن می افتد. یکی از گزینه ها آن است که «بر سر راه» می افتد که به تعبیر مثل، افرادی هستند که با وجود شنیدن کلام خدا، آن را نمی فهمند.

کلام الله خدا را انواع مختلفی می توان گفت. با این حال، نتایج متفاوت خواهد بود، و کیفیت قلب کسانی که کلام را می شنوند نیز متفاوت خواهد بود. برخی آن را رد می کنند، برخی دیگر آن را می پذیرند تا زمانی که مصیبت پیش بیاید، کسانی هستند که آن را دریافت می کنند، اما در نهایت آن را به عنوان آخرین گزینه قرار می دهند - پیشاپیش مراقبت، ثروت و سایر آرزوها - و بالاخره کسانی هستند که آن را در قلبی صادق و خوب نگه می دارد، جایی که ثمره زیادی به بار خواهد آورد. به همین دلیل، عیسی این مَثَل را با این جمله به پایان می رساند: «کسی که گوش دارد، بشنود (متی 13:1-9)». مهم این نیست که چه کسی این کلمه را می شنود، بلکه نحوه شنیدن آن نیز مهم است. زیرا بسیاری می توانند گوش دهند، اما فقط کسانی که آن را می شنوند و در قلبی خوب و صادق نگه می دارند، ثمره آن را درو می کنند.

اینجا را کلیک کنید: خلاصه و تأملی در مورد مثل پسر ولگرد <1

نمادها و معانی مَثَل بذرپاش

• بذرپاش: کار بذرپاش عبارت است ازاساسا در قرار دادن بذر در خاک. اگر بذر در انبار رها شود، هرگز محصولی تولید نمی کند، به همین دلیل است که کار کاشت کننده بسیار مهم است. با این حال، هویت شخصی شما چندان مرتبط نیست. بذر افشان هرگز در تاریخ نامی ندارد. ظاهر یا توانایی های او و همچنین شخصیت و دستاوردهای او توصیف نشده است. نقش شما فقط قرار دادن دانه در تماس با خاک است. برداشت به ترکیب خاک و دانه بستگی دارد. اگر این را معنوی تفسیر کنیم، پیروان مسیح باید کلام را تعلیم دهند. هر چه بیشتر در دل انسانها کاشته شود، محصولش بیشتر می شود. با این حال، هویت معلم مهم نیست. «من کاشتم، آپولو آبیاری کرد. اما رشد از جانب خدا بود. به طوری که نه کاشتن چیزی است و نه آن که آبیاری می کند، بلکه خدایی است که رشد می کند.» (اول قرنتیان 3: 6-7). ما نباید مردانی را که موعظه می‌کنند تجلیل کنیم، بلکه باید خود را کاملاً بر خداوند تثبیت کنیم.
• دانه: دانه نماد کلام خداست. هر تبدیل به مسیح نتیجه شکوفایی انجیل در قلب خوب است. کلمه ایجاد می کند (یعقوب 1:18)، نجات می دهد (یعقوب 1:21)، بازسازی می کند (اول پطرس 1:23)، آزاد می کند (یوحنا 8:32)، ایجاد ایمان (رومیان 10:17)، تقدیس می کند (یوحنا 17: 17) و ما را به خدا می کشاند (یوحنا 6:44-45). از آنجایی که انجیل در قرن اول رایج شد، در مورد مردانی که آن را منتشر کردند، کمتر صحبت شد، اما در مورد آن بسیار گفته شددر مورد پیامی که منتشر کردند اهمیت کتاب مقدس بیش از هر چیز دیگری است. میوه تولید شده به پاسخ به کلمه بستگی دارد. خواندن، مطالعه و تعمق در کتاب مقدس ضروری است. کلمه باید بیاید تا در ما ساکن شود (کولسیان 3:16)، تا در قلب ما کاشته شود (یعقوب 1:21). ما باید اجازه دهیم که اعمال، گفتار و زندگی ما توسط کلام خدا شکل بگیرد. برداشت بستگی به ماهیت بذر دارد، نه به کسی که آن را کاشت. یک پرنده می تواند شاه بلوط بکارد و درخت شاه بلوط رشد می کند نه پرنده. این بدان معنی است که مهم نیست که چه کسی کلام خدا را می گوید، بلکه مهم نیست که چه کسی آن را دریافت می کند. مردان و زنان باید اجازه دهند کلام شکوفا شود و در زندگی آنها به ثمر بنشیند. این نباید به آموزه ها، سنت ها و عقاید گره بخورد. تداوم کلام بالاتر از همه چیز است.
• خاک: در تمثیل بذر افشان می توان متوجه شد که همان بذر کاشته شده در خاک های مختلف، نتایج بسیار متفاوتی به دست آورد. همان کلام خدا را می توان کاشت، اما نتایج را قلبی که آن را می شنود تعیین می کند. برخی از خاک های کنار جاده ها غیر قابل نفوذ و سخت هستند. آنها ذهن باز ندارند تا اجازه دهند کلام خدا آنها را متحول کند. انجیل هرگز چنین دلهایی را تغییر نخواهد داد، زیرا هرگز اجازه ورود به آن داده نخواهد شد. روی زمین سنگی،ریشه ها فرو نمی روند در زمان های آسان و شاد، شاخه ها ممکن است شکوفا شوند، اما در زیر سطح زمین، ریشه ها رشد نمی کنند. پس از یک فصل خشک یا باد شدید، گیاه پژمرده می شود و می میرد. ضروری است که مسیحیان با مطالعه عمیق تر کلام، ریشه های خود را در ایمان به مسیح توسعه دهند. زمان های سختی فرا خواهد رسید، اما تنها کسانی زنده می مانند که ریشه های خود را زیر سطح زمین بگذارند. در خاک خاردار، بذر خفه می شود و میوه ای تولید نمی شود. وسوسه های بزرگی وجود دارد که اجازه دهیم علایق دنیوی بر زندگی ما مسلط شوند و هیچ انرژی برای صرف مطالعه انجیل باقی نماند. ما نمی توانیم اجازه دهیم دخالت خارجی مانع رشد ثمرات خوب انجیل در زندگی ما شود. سرانجام، خاک خوب است که تمام مواد مغذی و انرژی حیاتی خود را به شکوفایی کلام الله می بخشد. هر کس باید خود را از طریق این مثل توصیف کند، و در پی آن باشد که خاکی حاصلخیزتر و بهتر باشد. همه چیز را در مورد بدانید
• کتاب مقدس در مورد تناسخ چه می گوید؟
• مزمور 19: کلمات تعالی برای خلقت الهی