Deze tekst is met zorg en liefde geschreven door een gastauteur. De inhoud is zijn eigen verantwoordelijkheid en geeft niet noodzakelijkerwijs de mening van WeMystic Brasil weer.

Alle mensen die op zoek zijn naar het licht, naar persoonlijke ontwikkeling, gaan door de fase die heet Donkere nacht van de ziel Het is een periode van hopeloosheid, angst en duisternis die degenen die spiritualiteit zoeken kan afschrikken. Maar het is heel gewoon, omdat het deel uitmaakt van het ontwaken om onze innerlijke duisternis te verlichten en ons oog in oog te brengen met onze eigen duisternis.

Wakker worden is als het opruimen van een rommelige kleerkast: er is veel om weg te gooien, te herschikken, te transformeren en te organiseren. En de hoeveelheid informatie die we krijgen is alsof we alle kleren, alle rommel in de kleerkast, in één keer op de grond gooien om te beginnen met opruimen. En natuurlijk is de eerste indruk dat de rommel is toegenomen en in sommige gevallen uit de hand is gelopen. Maar dat hoort erbijvan het organisatieproces wat rommel, toch?

"Ik ben een bos en een nacht van donkere bomen; maar wie niet bang is voor mijn duisternis, zal banken vol rozen vinden onder mijn cipressen."

Friedrich Nietzsche

Het ontwaken van de geest genereert een ongelooflijk welzijn, maar het proces kan pijnlijk zijn. Het geheim zit hem in het besef hiervan en het gebruiken van de moeilijkste periodes in ons voordeel, zonder ze ons van onze doelen te laten afbrengen. In feite groeien we als geest het meest tijdens tegenslagen en wanneer we ons kwetsbaar en hulpeloos voelen. De grootste lessen komen in de vorm van pijn. Blijven geloven en doorgaan zijn de geheimen om de Donkere Nacht van de Ziel sneller te boven te komen en het meeste uit de ervaring te halen.

Katholieke traditie: het gedicht

Dit moment dat zoekmachines doormaken, genaamd Donkere nacht van de ziel oorspronkelijk beschreven in een gedicht uit de 16e eeuw van de Spaanse dichter en christelijke mysticus Johannes van het Kruis. Johannes van het Kruis, een broeder van de Karmelieten, wordt samen met Teresa van Avila beschouwd als de stichter van de Ongeschoeide Karmelietenorde. Hij werd in 1726 heilig verklaard door Benedictus XIII en is een van de doctoren van de Rooms-Katholieke Kerk.

Het gedicht verhaalt de reis van de ziel vanuit haar vleselijke woning naar de vereniging met God, waarbij de reis, dat wil zeggen de tijdspanne tussen het begin van alles en de terugkeer naar de geestelijke wereld de Donkere Nacht zou zijn, waarbij de duisternis de moeilijkheden van de geest zou zijn om de verleidingen van de materie op te geven om verenigd te worden met het goddelijke.

Het werk gaat over de zuivering van de zintuigen, een proces waarbij we onze gevoeligheid beginnen te gebruiken met een focus op de spirituele wereld, waarbij we de materialiteit steeds meer verlaten.De Donkere Nacht van de Ziel beschrijft ook de tien niveaus in de progressie naar mystieke liefde, zoals beschreven door St. Thomas van Aquino en deels door Aristoteles.Zo presenteert het gedicht de stappen om de Donkere Nacht van deZiel een bondgenoot in spirituele groei: zuiver de zintuigen, ontwikkel de geest en leef een leven van liefde.

Hoewel de betekenis die in het gedicht wordt gegeven aan de Donkere Nacht van de Ziel meer betrekking heeft op de reis van de ziel zelf, is de term in het katholicisme en daarbuiten bekend geworden als de crisis die de geest doormaakt om de materialiteit te overwinnen. Trillend geloof, twijfel, gevoel van leegte, verlatenheid, onbegrip en ontkoppeling zijn de aanwijzingen dat zijn ziel deze periode doormaakt.

"Maar wij hebben deze schat in aarden vaten, om te tonen dat deze almacht van God komt, en niet van ons. In alles zijn wij verdrukt, maar niet benauwd; verbijsterd, maar niet ontmoedigd; vervolgd, maar niet verlaten; getroffen, maar niet vernietigd; altijd dragend in het lichaam het sterven van Jezus, opdat ook zijn leven in ons lichaam openbaar wordt."

Paulus (2 Kor 4:7-10)

De donkere nacht van de ziel was de "ziekte" waardoor David zijn kussen met tranen doordrenkte en Jeremia de bijnaam "huilende profeet" kreeg. De heilige Theresia van Lisieux, een Franse karmelietessenzuster uit de 19e eeuw, leed aan een sterke shock als gevolg van twijfels over het leven na de dood. Ook de heilige Paulus van het Kruis leed 45 lange jaren aan geestelijke duisternis en zelfs Moeder Teresa van Calcutta zou zijn geweest"Franciscaner pater Benedict Groeschel, een vriend van Moeder Teresa gedurende een groot deel van haar leven, verklaart dat "de duisternis haar verliet" aan het einde van haar leven. Het is mogelijk dat zelfs Jezus Christus de angst van deze periode heeft ervaren toen hij de zin "God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten?" uitsprak.

Zie ook Wij zijn de som van velen: de verbinding die het bewustzijn verenigt door Emmanuel

De zegen van onwetendheid

Deze uitdrukking wordt vaak herhaald, maar we beseffen niet altijd de enorme betekenis ervan. En om te begrijpen wat de Donkere Nacht is, is het een perfecte referentie.

Onwetendheid bespaart ons pijn, dat is een feit.

Als we iets niet weten, is het... kan geen invloed hebben op onze emoties. Hetzelfde gebeurt wanneer we ons leven leiden op een meer onthechte manier van de goddelijke voorschriften, in materialiteit, met onze ziel in slaap. We zijn in eerste instantie tevreden met de vruchten van het materiële leven. Geld, een carrière, reizen, een nieuw huis, momenten van vrije tijd of een nieuwe affectieve relatie kunnen een gevoel van geluk, vreugde en saamhorigheid geven. We stellen geen vragen, we wensen en volgen slechtsop de weg geleid door ons ego, berustend in de vreugde die het biedt als het wordt overpeinsd. We hebben echt het gevoel dat het leven in materie doorgaat en dat alles goed gaat. Natuurlijk gaat het goed voor ons, want we zijn normaal gesproken een eiland van geluk te midden van de ruïne en chaos van de wereld, wat betekent dat we op onszelf gericht zijn.

Maar als we evolutie zoeken, verandert het scenario radicaal. Onze ogen beginnen verder te kijken dan het zien, en de wereld zoals hij is wordt voor ons blootgelegd. We beginnen de rechtvaardigheid en het kwaad van de wereld op een totaal andere manier te begrijpen, en hoe meer we begrijpen, hoe verwarder we worden. We verliezen dat gevoel van erbij horen, conformiteit en acceptatie om de wereld vantwijfel en zelfs opstand, een andere val van ontwaken.

We beseffen dat er geen controle is, dat materieel geluk vergankelijk is en het wordt moeilijk om Gods handelen en zijn rechtvaardigheid te begrijpen. Hoe meer we studeren, hoe meer we beseffen dat we niets weten en dat is beangstigend. Hoe meer we het geloof zoeken, hoe meer we er afstand van kunnen nemen.

"Mijn verlangen om te leven is zo intens, en al is mijn hart gebroken, harten zijn gemaakt om gebroken te worden: daarom zendt God verdriet in de wereld... Voor mij lijkt het lijden nu een sacramentele zaak, die degenen die het raakt heiligt."

Oscar Wilde

Dat is de donkere nacht van de ziel.

Wanneer het ontwaken komt en de sluiers van de wereld worden weggenomen, zijn we verloren, verward en worden onze emoties door elkaar geschud. Het is alsof ons iets is ontnomen, omdat we zijn verdreven uit de comfortzone en de vrede die de niet-kritische visie op de wereld biedt. Het geloof is er nog steeds, maar het is niet alleen; nu beginnen twijfels, vragen en verlangen naar antwoorden de spiritualiteit samen te stellen in het proces vanEn, afhankelijk van de intensiteit van de emoties en ervaringen die we in incarnatie doormaken, kan het jaren duren voordat de persoon deze Donkere Nacht te boven komt.

Zie ook De binaurale frequenties - uitbreiding van kennis

Hoe de donkere nacht van de ziel onder ogen zien?

Zoals we hebben gezien, zijn spanning en angst noodzakelijk in het proces van spirituele en psychologische rijping. Met andere woorden, het is de innerlijke wrijving die ervoor zorgt dat de spiegel van onze ziel voldoende gepolijst wordt om onze aard, onze ware oorsprong, te kunnen waarnemen.

We moeten deze fase dus niet vrezen, integendeel.

We moeten ervan leren, dankbaar zijn dat we vooruitgaan op de evolutionaire reis, nu in staat om de wereld voorbij de materialiteit waar te nemen.

Het is het moment om emoties en ook de rede te laten stromen. Het hoofd, belust op begrip, zal alles proberen te begrijpen, wat frustratie oplevert. Niet alles kan worden verklaard in het licht van de rede, en dat is de eerste les die de Donkere Nacht van de Ziel ons leert: er zijn dingen die geen zin hebben, zelfs voor de meest spirituele ziel.

"Uit lijden zijn de sterkste zielen voortgekomen; de opmerkelijkste karakters zijn getekend."

Khalil Gibran

Proberen te leven volgens de goddelijke voorschriften is niet gemakkelijk. Dankzeggen, vergeven en aanvaarden zijn deugden die weinig worden aangemoedigd door het leven in de maatschappij; ze zijn zeer aanwezig in toespraken en verhalen, maar we vinden ze niet terug in de menselijke houding. De wereld lijkt de onrechtvaardigen en de slimmeriken te belonen, en dat verdiept de Donkere Nacht die de ziel doormaakt. Het geheim is om niet ontmoedigd te raken en te proberen zich niet op te richtennormen, begrijpend dat goddelijke rechtvaardigheid ons begrip te boven gaat.

In de moeilijkste momenten is vertrouwen in het leven en in de geestelijke wereld de weg uit elke duisternis. Accepteer gevoelens, zelfs de zwaardere, want ze vermijden brengt geen groei voort, maar ze integreren als een natuurlijk product van het leven in de materie wel. Wat voorbij de remedie is, is voorbij de remedie.

Geduld is ook een grote les die de Donkere Nacht van de Ziel biedt. Er is geen kaart, taartrecept of handleiding, want ieder leeft zijn waarheid en trekt ervaringen naar zich toe in de exacte maat van zijn behoeften. Lijden is ook de sleutel die ons uit de gevangenis bevrijdt en de littekens die we in onze ziel dragen zijn een herinnering datdat we sterk zijn, maar ook de herinnering aan onze reis.

Zie ook Moe van het wachten op "Gods tijd"?

7 Tekenen dat je ziel door de duisternis gaat:

• 

  Droefheid

  Een droefheid dringt het leven binnen met betrekking tot het eigen bestaan. Ze mag niet worden verward met de depressie, die meer op zichzelf gericht is, dat wil zeggen dat het lijden dat voortvloeit uit de depressie uitsluitend gericht is op het wezen en zijn ervaringen. De droefheid die de zoekers in de Donkere Nacht van de Ziel treft, is daarentegen algemener en houdt rekening met de de zin van het leven en de staat van de mensheid die overloopt naar wat er met de ander gebeurt.

• 

  Indignity

  Als we naar de wereld en de ervaringen van de grote meesters kijken, voelen we ons onwaardig voor de genaden die we hebben ontvangen. Hoe kan ik met de oorlog in Syrië bidden om een nieuwe baan? De andere wang toekeren naar hen die ons slaan, net als Jezus, is bijna onmogelijk, en dat wekt een frustratie op waardoor we ons onwaardig voelen voor het geestelijk koninkrijk.

• 

  Veroordeeld tot lijden

  Tegelijk met de onwaardigheid ontstaat ook een gevoel van eenzaamheid, onbegrip en de indruk dat we veroordeeld zijn tot lijden. We voelen ons noch met de wereld noch met God verbonden.

• 

  Impotentie

  De wereld ligt in puin, wordt vernietigd, en we kunnen er niets aan doen. Integendeel, om te overleven in de maatschappij zijn we verplicht in te stemmen met gewoonten en een hele cultuur en waarden die de mogelijkheid om het leven op de planeet voort te zetten in gevaar brengen. We voelen ons zo klein dat niets wat we kunnen doen enig effect zal hebben, niet alleen op ons eigen leven maar ook op de wereld.

• 

  Verlamming

  Onmacht ontmoedigt en verlamt ons. Aangezien niets zin heeft, waarom zouden we handelen? Waarom zouden we onze comfortzone verlaten en nieuwe vluchten nemen? We eindigen verlamd, stilstaand, wat een gevaar is voor spirituele ontwikkeling. Niets is erger dan stilstaande energie, aangezien de wereld wordt geregeerd door beweging.

• 

  Rente

  Onmachtig en verlamd raken we, na verloop van tijd, ongeïnteresseerd. Wat ons vroeger vreugde bezorgde of zijn betekenis verloor met de komst van het spirituele prisma, of zelfs als het nog betekenis heeft, raakt het ons niet meer op dezelfde manier. Het wordt moeilijker om prikkels te vinden, doelen en uitdagingen te stellen die beweging en evolutie in onze reis uitlokken.

• 

  Saudade

  Een ander soort heimwee maakt zich meester van onze herinneringen. En het is geen heimwee naar iets dat voorbij is, maar naar iets dat nooit ervaren is, bijna een heimwee naar wie weet wat. Het is de vermoeidheid en het ongeloof in het leven die ons doen verlangen naar ons geestelijk thuis.

"Kennis maakt de ziel jong en vermindert de bitterheid van de ouderdom, dus oogst wijsheid, bewaar zachtheid voor morgen."

Leonardo da Vinci

Meer weten:

• Sociale bewegingen en spiritualiteit: is er een relatie?
• Van schaamte naar vrede: op welke frequentie trilt u?
• Wij zijn de som van velen: de verbinding die het bewustzijn verenigt door Emmanuel