Πολύ πριν από την εμφάνιση των πιο κλασικών σημάτων, όπως το Camel ή το Marlboro, ο καπνός θεωρούνταν Ιερό Βότανο. Οι αυτόχθονες και παραδοσιακοί λαοί της Αμερικής χρησιμοποιούσαν τον καπνό για να επικοινωνούν με το Μεγάλο Μυστήριο ή το Μεγάλο Πνεύμα, να προσφέρουν τις προθέσεις τους και να προσεύχονται στο σύμπαν. Όπως και πολλά άλλα "τελετουργικά φυτά", ο καπνός, στην αρχή του πολιτισμού, δεν ήταν αντικείμενο κατανάλωσης γιαμάζα, αλλά κάτι ιερό.

Η χρήση του ήταν αποκλειστικό προνόμιο των ιερέων. Ήδη γύρω στο 1000 π.Χ., σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, οι ιερείς των Μάγια και των Αζτέκων φυσούσαν καπνό προς την κατεύθυνση των καρδιακών σημείων. Στόχος τους ήταν να έρθουν σε επαφή με τις θεότητες του Βορρά, του Νότου, της Ανατολής και της Δύσης και να τους κάνουν μια προσφορά καπνού. Το σύννεφο του καπνού, "άυλο", όπως ακριβώς πρέπει να είναι μια πνευματική οντότητα,ήταν ένα σημαντικό θρησκευτικό όργανο.

Ο καπνός του καπνού περιγράφηκε για πρώτη φορά την εποχή της ανακάλυψης της Αμερικής από χρονογράφους όπως ο Δομινικανός μοναχός Bartolomeu de Las Casas. Ο καπνός του καπνού φέρεται να ήταν μέρος της καθημερινής ζωής των ιθαγενών αμερικανικών πληθυσμών, όπως οι Tainos (κάτοικοι της σημερινής Δομινικανής Δημοκρατίας). Ο Ισπανός κυβερνήτης του Santo Domingo, Fernando Oviedo, θα προσθέσει αργότερα ότι μεταξύ τωνοι σατανιστικές τέχνες που ασκούσαν οι Ινδιάνοι, το κάπνισμα τους προκαλούσε μια κατάσταση βαθιάς ασυνειδησίας.

Έτσι, μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι η λειτουργία του καπνού μεταξύ των ιθαγενών Αμερικανών ήταν να οδηγεί σε αλλοιωμένη κατάσταση συνείδησης, αν τον εισέπνεαν δυναμικά και σε μεγάλες ποσότητες. Ο καπνός μασούσαν επίσης ή τον μετέτρεπαν σε σκόνη και τον σνιφάριζαν, με υποτιθέμενα θεραπευτικά αποτελέσματα (καθώς και με τη μορφή αλοιφών), ή τον ανακάτευαν με στάχτη και τον χρησιμοποιούσαν ως τσίχλα.

Ακόμη και σήμερα, ορισμένες φυλές του Αμαζονίου της Βραζιλίας μασούν καπνό με στάχτη, όπως οι Γιανομάμι, και τα αποτελέσματα είναι προφανώς θετικά για το PH του στόματος και την υγεία των δοντιών. Οι Ινδιάνοι των βορειοαμερικανικών πεδιάδων, από την άλλη πλευρά, κάπνιζαν πίπα, αλλά μόνο κατά τη διάρκεια πνευματικών τελετών ή κατά τη διάρκεια των συμβουλίων των πρεσβυτέρων.

Η πνευματική παράδοση του καπνού

Αν από τη μία πλευρά, το κάπνισμα τσιγάρων, όπως το γνωρίζουμε σήμερα, προκαλεί πραγματικές βλάβες στην υγεία, για τους ιθαγενείς και τους παραδοσιακούς λαούς της Αμερικής, ο καπνός θεωρούνταν πάντοτε ένα εργοστάσιο δύναμης. Προφανώς, η χρήση του έχει διαστρεβλωθεί από τον λευκό άνθρωπο κατά τη διάρκεια της ιστορίας, χάνοντας μεγάλο μέρος της αρχικής του δύναμης και ισχύος, όταν δεν είχε βιομηχανοποιηθεί.

Σήμερα, ο καπνός χρησιμοποιείται με εθιστικό τρόπο και η κοινωνία συνεχίζει να προωθεί την κατανάλωσή του με ανεύθυνο τρόπο, παρόλο που υπάρχουν δημόσιες πολιτικές σε διάφορα μέρη του κόσμου που στοχεύουν στη μείωση της κατανάλωσής του.

Ωστόσο, ο άγριος καπνός είναι ένα πολύ ισχυρό και θεραπευτικό φυτό στην αρχική του κατάσταση, αν χρησιμοποιηθεί με το σωστό τρόπο. Σύμφωνα με τους παραδοσιακούς λαούς φέρνει τη θεραπεία του πνεύματος, ενεργοποιώντας τους ενεργειακούς μας πυρήνες ή τσάκρας και θέτοντάς τα σε κίνηση. Για το λόγο αυτό, για το σαμανισμό ο καπνός θεωρείται ένα από τα πιο σημαντικά φυτά που προκαλούν τις αξίες του Ιερού. Συνήθως είναικαπνίζεται στην τελετουργική πίπα και πιστεύεται ότι μεταφέρει μαζί του τις προσευχές προς το Σύμπαν μέσω του καπνού του.

Ο καπνός χρησιμοποιείται επίσης για να γίνουν προσφορές στους φύλακες, στο Μεγάλο Μυστήριο (που θα ήταν κάτι πέρα από τη ζωή, πιο κοντά στο Θεό). Το κάπνισμα καπνού στις σαμανικές τελετές σημαίνει, πάνω απ' όλα, επίκληση του πνευματικού επιπέδου.

Μέσα στις σαμανικές παραδόσεις, ο καπνός αντιπροσωπεύει το φυτικό τοτέμ της ανατολής, του στοιχείου της φωτιάς, και όπως κάθε τι που είναι φωτιά, είναι διφορούμενο: μπορεί να ανυψώσει, να μεταμορφώσει ή να καταστρέψει. Όταν χρησιμοποιείται πνευματικά, φέρνει εξαγνισμό, κεντράρισμα, μετατρέπει τις αρνητικές ενέργειες σε θετικές και χρησιμεύει ως αγγελιοφόρος.

Μπροστά σε τόσες πολλές έννοιες που αντανακλούν την ιερή φύση του καπνού, είναι πρακτικά αδύνατο να κοιτάξει κανείς ένα συνηθισμένο τσιγάρο και να κάνει οποιαδήποτε αναφορά στο φυτό.

Σύμφωνα με τους σαμάνους, ο καπνός χρησιμοποιείται για να στείλει προσευχές στο σύμπαν. Αλλά πώς γίνεται αυτή η διαδικασία;

Κάντε κλικ εδώ: Κάπνισμα και ποτό σε θρησκευτικές τελετές

Καπνός στη σαμανική τελετουργία

Το πρώτο βήμα για τη χρήση του καπνού θα ήταν να σταθεροποιήσει κανείς τις σκέψεις του με προσευχή. Να βολευτεί, να καθίσει, στη σιωπή, με εστίαση στη σύνδεση μεταξύ πνεύματος και ουσίας του καπνού, σαν να επρόκειτο για ένα προγονικό πνεύμα που επικαλούνταν για αιώνες με τον ίδιο σκοπό.

Αυτή η συγκέντρωση και η σύνδεση με το πνεύμα του Καπνού αναπτύσσεται πλήρως με την πάροδο του χρόνου και με ασκήσεις, αλλά είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσετε αυτή τη διαδικασία συγκέντρωσης για να διαλογιστείτε πάνω στην ενέργεια που υπάρχει στο βότανο. Στη συνέχεια, τοποθετήστε το στην Πίπα ή την Τσανούπα νοερά σε αυτό που πρέπει να θεραπευτεί ή ακόμα, ευχαριστώντας αυτό που θέλετε να ευχαριστήσετε.

Πολλά από αυτά που είναι γνωστά για τον Σαμανισμό περιλαμβάνουν το αίσθημα της ευγνωμοσύνης, για τη ζωή, για τα βότανα που μας παρέχουν τη σύνδεση με το Μεγάλο Μυστήριο, και τα ακόλουθα λόγια μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτή την τελετουργία: Μεγάλο Πνεύμα, σε ευχαριστώ για την ευκαιρία να υπάρχω σε αυτή τη ζωή, να υπάρχω σε αυτή τη στιγμή. Προσφέρω αυτό τον Καπνό στις επτά κατευθύνσεις - Ανατολή, Νότο, Δύση, Βορρά, Πάνω, Κάτω και Κέντρο - και στο μεγάλοσπείρα της ζωής.

Οι πρώτες επτά τσιμπήματα χρησιμοποιούνται για τον καθαρισμό και την προσφορά στο Μεγάλο Πνεύμα. Ο καπνός πρέπει να φυσήξει τρεις φορές προς την καρδιά και το άτομο που εκτελεί το τελετουργικό πρέπει να ζητήσει να καθαριστεί, στη συνέχεια να φυσήξει άλλες τρεις φορές προς το κεφάλι ώστε να καθαριστεί και αυτό. Το τελευταίο φύσημα θα σταλεί στο Μεγάλο Πνεύμα.Πνεύμα και στους Προγόνους, σε ανάμνηση και ευγνωμοσύνη για την πορεία στη Γη. Μόλις γίνει αυτό, θα πρέπει να συνεχίσουμε να ρίχνουμε και να φυσάμε τον καπνό όπου αλλού θεωρώ απαραίτητο να καθαρίσουμε.

Σε ορισμένες παραδόσεις ο τρόπος που κρατάμε την πίπα ή την Τσανούπα με τον αντίχειρα και τον δείκτη δείχνει την αναγνώριση του Μεγάλου Πνεύματος ή του Μεγάλου Μυστηρίου (αντίχειρας) και του Θείου σε όλους μας (δείκτης), και τον αδιάσπαστο δεσμό μεταξύ των δύο (ο κύκλος που σχηματίζεται με τοδάχτυλο και δείκτη) γύρω από το φούρνο.

Αυτή η απλή χειρονομία αποδεικνύει ότι ο εκτελεστής της τελετουργίας συνδέεται με τις εντολές της σπείρας της ζωής και κατανοεί την κυκλική φύση της ύπαρξής του. Όταν τελειώσει το πιπέρι, ο εκτελεστής της τελετουργίας ευχαριστεί τους προγόνους και τους πνευματικούς του καθοδηγητές πριν αδειάσει το πιπέρι. Αλλά αυτός είναι μόνο ένας τρόπος τελετουργίας με τον καπνό.

Ο καπνός στην παράδοση των αυτοχθόνων

Οι Ινδιάνοι της Αμερικής θεωρούν τον καπνό ιερό φυτό, το οποίο, εκτός του ότι χρησιμοποιείται ως σημαντικό εργαλείο για τη διάγνωση των υπερφυσικών αιτιών των ασθενειών, χρησιμοποιείται επίσης σε μια σημαντική ποικιλία θεραπευτικών χρήσεων.

Από χυμούς και καταπλάσματα μέχρι ταμπάκο, η ιατρική των ιθαγενών χρησιμοποιούσε πάντα το ιερό φυτό για να φροντίζει τους ανθρώπους της και να διατηρεί τη σύνδεση με τον πνευματικό κόσμο.

Ο καπνός, από πρακτική άποψη, δεν είναι τίποτε άλλο από σκόνη καπνού. Πρώτα τα φύλλα καπνού συνθλίβονται, στη συνέχεια αλέθονται, σφυρηλατούνται και στη συνέχεια κοσκινίζονται σε σκόνη. Αφού παραχθεί η σκόνη, προστίθεται στάχτη από το φλοιό διαφόρων δέντρων ή φυτών, η οποία έχει ως σκοπό τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων.

Ωστόσο, από τη συγκομιδή, την προετοιμασία και το τελείωμά του, ο καπνός είναι αντικείμενο πολλών προσευχών. Οι παραγωγοί του έχουν τις σκέψεις τους συνδεδεμένες με το σύμπαν και οι πνευματικές ενέργειες στέλνονται ως μηνύματα στο Μεγάλο Πνεύμα, ώστε να μπορεί να παραχθεί με ποιότητα. Ως πνευματικό "φάρμακο", ο καπνός πρέπει να παρασκευάζεται ως τέτοιος και από άτομα που διαπνέονται από την ευεργετική πρόθεσητης θεραπείας.

Μεταξύ των σκοπών του ταμπάκου είναι να καθαρίζει το μυαλό σε πνευματικές θεραπευτικές τελετές, όπως η Αγιαχουάσκα. Πριν από την κατανάλωση του ιερού παρασκευάσματος, ο ταμπάκος εισπνέεται ώστε το άτομο να έχει την απαραίτητη συγκέντρωση για να ζητήσει από τον πνευματικό κόσμο και το σύμπαν αυτό που θέλει να συμβεί στη ζωή του.

Κάντε κλικ εδώ: Καταλάβετε γιατί τα πνεύματα καπνίζουν και πίνουν

Ο καπνός στις θρησκείες της αφρικανικής μήτρας

Στα έργα των θρησκειών της αφρικανικής μήτρας, στη Βραζιλία, για παράδειγμα, είναι πολύ συνηθισμένο ότι στην αρχή των δραστηριοτήτων τους τα κέντρα Umbanda κάνουν ένα κάπνισμα για να καθαρίσουν όλους τους παρευρισκόμενους και τον τόπο του gira, προετοιμάζοντάς τους για το πνευματικό έργο. Δηλαδή, η ίδια χρήση του καπνού που περιγράφεται από τους παραδοσιακούς λαούς της Βόρειας Αμερικής, αυτό που διαφέρει είναι ο τρόπος, αν και ορισμένοι ασκούμενοι τουΟι umbanda χρησιμοποιούν επίσης τελετουργικά πούρα, τσιγάρα και πίπες.

Για τους umbandistas, το κάπνισμα μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για την προσέλκυση επιθυμητών ενεργειών στο περιβάλλον και στα ενεργειακά πεδία των ασκουμένων του. Σύμφωνα με αυτούς, βότανα όπως το μοσχοκάρυδο, το γαρύφαλλο, η κανέλα και η σκόνη καφέ δημιουργούν μια καπνιστή ενέργεια υλικής ευημερίας και επιτρέπουν στους ασκουμένους τους να συνδεθούν με αυτή την ενέργεια.

Πιστεύεται ότι ο οδηγός (ή ο θρησκευτικός ιερέας) μέσω της πνευματικής όρασης, γνωρίζει τι είναι διαποτισμένο στο ενεργειακό πεδίο (αύρα) και στο περιπνεύμα (αστρικό σώμα) αυτών που ζητούν τη βοήθειά του.

Η χρήση του καπνού ή του καπνού, μεταδίδει διάφορες ενέργειες: Φυτικές (από τα βότανα), Ιγνικές (από τη φωτιά) και επίσης εκτοπλασματικές (πνευματικές που προέρχονται από τον ιερέα, ή το μέντιουμ). Είναι ένα πέρασμα που δίνεται με τον καπνό. Με το άναμμα των βοτάνων, αυτά περνούν από μια μεταμόρφωση, η οποία συνεχίζεται όταν το μέντιουμ φιλοδοξεί (σε αυτή την περίπτωση κάτω από την εντολή της οντότητας). Αφού ρουφήξει ή "καπνίσει" τον σύμβουλο, μεταφέρει αυτή την ενέργεια σε αυτόν. aΗ πρακτική αυτή θα κατέληγε στην απομάκρυνση των φοβερών αστρικών προνυμφών από το ενεργειακό και πνευματικό πεδίο του συμβουλευόμενου, οι οποίες δεν είχαν απομακρυνθεί εντελώς από το κάπνισμα.

Κάποιοι οδηγοί μπορεί να ζητήσουν ένα μείγμα βοτάνων για τον καπνό τους, αλλά αυτά θα έχουν την ίδια λειτουργία με τον καπνό, μόνο που θα είναι ενισχυμένα με το εκτόπλασμα του μέσου. Αξίζει να θυμόμαστε ότι οι οντότητες δεν είναι εθισμένες στον καπνό και δεν καπνίζουν με χυδαίο και επίμονο τρόπο. Χρησιμοποιούν τον καπνό με σκοπό, χωρίς ποτέ να υποκύπτουν στον εθισμό.

Μια σύντομη ιστορία του καπνού και η δύναμη της διαφήμισής του

Ο καπνός έφτασε στην Ευρώπη από τους ταξιδιώτες του Χριστόφορου Κολόμβου. 1560, ο Jean Nicot, πρεσβευτής της Πορτογαλίας στη Γαλλία, απέδωσε φαρμακευτικές λειτουργίες στο φυτό και αργότερα η δραστική ουσία του καπνού θα έφερε το όνομά του, η νικοτίνη.

Μόλις τον 17ο αιώνα ο καπνός θα γινόταν ένα προσοδοφόρο προϊόν, πιο συγκεκριμένα στην Αγγλία, που βρήκε μεταξύ των καλλιτεχνών, των ζωγράφων και των συγγραφέων, των διανοουμένων γενικότερα, το μεγαλύτερο καταναλωτικό κοινό του. Αλλά μόλις το 1832, όταν οι μουσουλμάνοι Τούρκοι στρατιώτες πολιόρκησαν την πόλη του Αγίου Ιωάννη της Άκρας (σήμερα μόνο Άκρα, στο Ισραήλ), θα αναδυόταν η έννοια του τσιγάρου, όπως το αντιλαμβανόμαστε εμείς.σήμερα.

Δεν θα αργούσε να έρθει η στιγμή που οι μηχανές της βιομηχανικής επανάστασης θα άρχιζαν να παράγουν τσιγάρα κατά χιλιάδες. Σύντομα, ο καπνός θα γινόταν δημοφιλής μεταξύ των στρατιωτών σε διάφορα μέρη του κόσμου και με το τέλος του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου θα έφτανε και στις Ηνωμένες Πολιτείες σε ευρεία κλίμακα. Το προϊόν έφτασε σε τόσο παράλογα επίπεδα που μεταξύ του Α' και του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, τα τσιγάρα είχαν ήδη χρησιμοποιηθείως νόμισμα της μαύρης αγοράς.

Η διαφήμιση, ωστόσο, ήταν σε μεγάλο βαθμό υπεύθυνη για την άνοδο του τσιγάρου σε ένα εξαιρετικά δημοφιλές προϊόν. Μία από τις πρώτες διαφημίσεις που δημιουργήθηκαν στις ΗΠΑ συμβούλευε τους ανθρώπους να μειώσουν την κατανάλωση γλυκών και να αυξήσουν την κατανάλωση τσιγάρων. Σχεδόν όλοι οι αστέρες του κινηματογράφου στη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ (δεκαετία του 1930), κάπνιζαν και πληρώνονταν για να εμφανίζονται δημόσια επιδεικνύοντας τα τσιγάρα τους, έτσι ώστε ηη καπνοβιομηχανία να πουλήσει ακόμη περισσότερα.

Για να έχουμε μια ιδέα, στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1949, μια από τις διαφημίσεις της Camel ανέφερε ότι οι περισσότεροι γιατροί είχαν μια πολύ σκληρή ρουτίνα στη δουλειά τους και ότι στις στιγμές χαλάρωσης τους κάπνιζαν τσιγάρα Camel. Η καμπάνια τελειώνει προτείνοντας στον θεατή να στραφεί στη μάρκα και ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορούσε να παρατηρήσει πως η ευχαρίστηση του θα ήταν ακόμη μεγαλύτερη.

Ελκυστικές και πειστικές, οι καμπάνιες καπνού άρχισαν να επικεντρώνονται στους μελλοντικούς καταναλωτές τη δεκαετία του 1980 και το 1988, η R.J. Reynolds δημιούργησε έναν χαρακτήρα για να πρωταγωνιστήσει στη νέα καμπάνια της για τα τσιγάρα Premier. Τρία χρόνια μετά την έναρξη της καμπάνιας, διάφορες μελέτες έδειξαν ότι τα παιδιά και οι έφηβοι ήταν απόλυτα σε θέση να αναγνωρίσουν τον χαρακτήρα και να τον συνδέσουν με τη μάρκα τουαντίστοιχο τσιγάρο.

Από έρευνες που πραγματοποιήθηκαν το 1988, όταν ξεκίνησε η εκστρατεία, και επαναλήφθηκαν το 1990 διαπιστώθηκε ότι ο αριθμός των εφήβων αγοραστών της εν λόγω μάρκας αυξήθηκε από 0,5% σε 32%. Την ίδια περίοδο, οι πωλήσεις της μάρκας αυξήθηκαν από 6 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ σε 476 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.

Η αλήθεια είναι ότι η εμπορική επεξεργασία του καπνού, με την πάροδο των χρόνων, έχει απομακρυνθεί πλήρως από τη θεραπευτική, πνευματική του χρήση και τον έχει μετατρέψει σε μια συνήθεια εξαιρετικά επικίνδυνη για την υγεία, σκοτώνοντας και ακρωτηριάζοντας χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο. Και όλα αυτά χάρη στην ισχυρή επένδυση στη διαφήμιση από τις μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου.

Συνολικά, υπάρχουν περισσότερες από χίλιες βλαβερές και τοξικές ουσίες που αναμειγνύονται με τον καπνό και συνθέτουν το σημερινό τσιγάρο όπως το ξέρουμε.

Καπνός σήμερα

Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (ΠΟΥ), ο αριθμός των θανάτων που προκαλούνται από την κατανάλωση τσιγάρων έχει αυξηθεί από 4 εκατομμύρια στις αρχές του αιώνα σε πάνω από 7 εκατομμύρια. Μελέτες επισημαίνουν την εκθετική αύξηση της κατανάλωσης καπνού και προειδοποιούν, ότι οι μισοί από όλους τους ανθρώπους που καταναλώνουν καπνό πεθαίνουν από ασθένειες που σχετίζονται με το κάπνισμα, την κύρια αποτρέψιμη αιτία μη μεταδοτικών ασθενειών.

Τα στατιστικά στοιχεία θα προκαλούσαν έκπληξη αν η διαφήμιση δεν είχε, με την πάροδο των χρόνων, φυσικοποιήσει την κατανάλωση καπνού σε όλο τον κόσμο. Ένα πρόβλημα που θα πρέπει να γίνει αντιληπτό ως πρόβλημα δημόσιας υγείας, αν αναλογιστούμε ότι το τσιγάρο είναι άκρως εθιστικό, τόσο σωματικά όσο και ψυχολογικά. Η ρουτίνα του τσιγάρου είναι παρούσα σε κάθε περίσταση και έχει απορροφηθεί από τους ανθρώπους από την εποχή τηςεμφάνιση.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα η κατανάλωσή του συνδέθηκε με την ελευθερία, την κομψότητα, τον αισθησιασμό και την οικονομική δύναμη, δεν είναι περίεργο που η καπνοβιομηχανία σήμερα κινεί εκατομμύρια και εκατομμύρια δολάρια και παραμένει μια από τις πιο ισχυρές στον κόσμο. Γρήγορα το τσιγάρο έγινε επίσης ένας μηχανισμός διαχείρισης του άγχους, ένας γρήγορος τρόπος αποσυμπίεσης από τις πιέσεις του εργασιακού χώρου, τα προβλήματαδιαπροσωπική ή ακόμη και την ένταση και την πλήξη της καθημερινής ζωής.

Μάθετε περισσότερα :

• Υπάρχουν τελετουργίες στον πνευματισμό;
• Η υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ μπορεί να προσελκύσει εμμονικά πνεύματα
• Preto velho: κάπνισμα για να σπάσουν τα μάγια